در دلـم بــود كه آدم شوم، امّا نشدم
بي خبر از همه عالم شوم، امّا نشدم
بر درِ پيرِ خــرابــــات نهم روى نياز
تا به اين طايفه محرم شوم،امّا نشدم
هجرت از خويش كنم، خانه به محبوب دهم
تا بـــه اسمــاء معلّم شوم،امّا نشدم
از كف دوست بنوشم همه شب باده عشق
رستـه از كوثر و زمزم شوم،امّا نشدم
فارغ از خـويشتن و واله رخسار حبيب
همچنــــان روح مجسم شوم،امّا نشدم
سر و پا گوش شوم، پاى به سر هوش شوم
كـــــز دَم گرم تو مُلهَم شوم،امّا نشدم
از صفـا راه بيابـم به ســــوى دار فنا
در وفــــا يــار مسلّم شوم، امّا نشدم
خواستم بر كنم از كعبه دل،هرچه بت است
تـا بــرِ دوست مكرّم شوم،امّا نشدم
آرزوها همه در گور شد اى نفس خبيث
در دلم بـود كـه آدم شوم، امّا نشدم .
_پيرجماران_