جناب عسگري عزيز . يادها فراموش نخواهند شد حتي به اجبار و دوستي ها ماندني اند حتي با سکوت . من مطالب پر محتواي شما را مي خوانم و به خود مي بالم . از خودم مي پرسم اگر ساوجبلاغ عسگري را نداشت شايد همين ساوجبلاغ بود ، ولي همين ساوجبلاغ نبود . خداوند به قلم شما عزت عنايت فرمايد .
خدايا!
به من زيستني عطا کن که در لحظه مرگ بر بي ثمري لحظه اي که براي زيستن گذشته است حسرت نخورم و مردني عطا کن که بر بيهودگيش سوگوار نباشم براي اينکه هرکس آنچنان مي ميرد که زندگي کرده است.

پايدار باشيد .