یادی از مهدی فلاحت پور هنرمند شهید ساوجبلاغی - 2

از چندار ساوجبلاغ تا جنوب لبنان

29 اردیبهشت 1371 سالگرد شهادت بسیجی هنرمند مهدی فلاحت پور خبرنگار و فیلمبردار گروه روایت فتح است. او که به گفته سید شهیدان اهل قلم شهید سید مرتضی آوینی منتظر مرگ نماند و مرگ را برگزید نه از سر یاس و دلزدگی که از سر آزادگی. فلاحت پور در اول اردیبهشت سال 1343 در یک خانواده ساوجبلاغی در شهر تهران متولد شد. از کودکی در کنار تحصیل کار می کرد. وقتی به سن جوانی رسید، جهت ادامه تحصیل، رشته سینما را برگزید و در صدا و سیما نیز به حرفه خبرنگاری مشغول شد. با آغاز جنگ فلاحت پور برحسب وظیفه به منظور مبارزه با متجاوزان راهی مناطق عملیاتی شد ولی با توجه به ذوق هنری و دیدن تصاویر ناب صحنه های نبرد سلاح را کنار گذاشته، دوربین فیلمبرداری به دست گرفت و در سنگر ثبت و ضبط وقایع مشغول شد. او مدتی نیز با تبلیغات لشکر 27 حضرت رسول (ص) همکاری کرده و در اکثر مناطق حضور داشت. یکی از مناطقی که او بارها در مورد آن سخن می گفت حلبچه عراق بود. می گفت: «هر وقت بمباران شیمیایی حلبچه را به یاد می آورم دلم به حال آن خانم بچه به بغل که هر دو جان باخته بودند خیلی می سوزد .»

فلاحت پور در طول جهاد چهار بار مجروح و شیمیای شد ولی از رفتن به مناطق عملیاتی دست برنداشت و تا آخر نیز در سنگر اطلاع رسانی حضور داشت. او همچنین با گروه روایت فتح همکاری می کرد. مجموعه مستند تلویزیونی «دسته ایمان گروهان عابس» از گردان حبیب لشگر 27 حضرت رسول یکی از کارهای درخشان کارنامه هنری او است. فلاحت پور برای تهیه این مجموعه مدت چند ماه در میان رزمندگان این دسته حضور یافت و پابه پای آنها شبانه روز در تمرینات طاقت فرسا و فعالیت های آنان در مناطق سرد غرب شرکت کرد تا اینکه لحظه لحظه تلاش و مبارزه رزمندگان تصویر کرد. از دیگر آثار او فیلمبرداری مجموعه های «با من سخن بگو دوکوهه» و «سراب» برای گروه روایت فتح است. فلاحت پور از زمانی که شهید بزرگوار سید مرتضی آوینی را شناخت او را به عنوان الگوی زندگی خویش یرگزید. آوینی نیز در مورد فلاحت پور گفته است: «مهربان بود و بسیار لطیف. گلی بود که خار نداشت نه به آن معنا که کمال مطلق باشد ...می خواهم بگویم آن همه لطیف بود و مهربان و متواضع که اگر چه با تو در آمیخت و در تو نفوذ می کرد و از تو تاثیر می پذیرفت، دوست می داشت و دوستش می داشتند.» سرانجام مهدی فلاحت پور که برای فیلمبرداری مجموعه مستند تلویزیونی «سه نسل آواره» از طرف روایت فتح به لبنان رفته بود پس از 23 روز فعالیت در نوار مرزی لبنان در 29 اردبهشت 1371 در اثر بمباران هواپیماهای اسرائیلی به شهادت رسید. پیکر او در شهر کوهسار (چندار) از توابع شهرستان ساوجبلاغ در کنار مزار مادرش به خاک سپرده شد.