انتشار «کتاب ‌القضا» اثری به جا مانده از دوران قاجار

دوشنبه 14 مرداد 1398- 08:52

دسته بندی: فرهنگی و هنری

کد خبر: 985 -894-5

خبرنگار: 58004

 منبع خبر: خبرگزاری ایسنا منطقه البرز

پژوهشگر البرزی از انتشار اثر چهار جلدی «کتاب‌القضا» نوشته آیت‌الله نجم‌آبادی خبر داد و گفت: وی از فقیهان دوره قاجار بوده است. دکتر حسین عسکری در گفت و گو با خبرنگار ایسنا منطقه البرز، گفت: به همت گروهی از پژوهشگران موسسه آیت الله العظمی بروجردی، اثر چهار جلدی «کتاب القضا» نوشته آیت الله حاج آقا محمد نجم آبادی از فقیهان البرزی دوره قاجار منتشر شد. این کتاب که به زبان عربی و در 1951 صفحه نوشته شده، در شمارگان هزار نسخه و با حمایت مالی دکتر محمدعلی نجم آبادی در شهر قم منتشر شده است. عسکری افزود: اصل نسخه‌های دست‌نویس این اثر ارزشمند که منبعی مهم و کاربردی برای حقوقدانان و پژوهشگران فقه و حقوق اسلامی است، در کتابخانه‌های ملی و مدرسه فیضیه نگهداری می‌شود. وی خاطرنشان کرد: آیت الله حاج آقا محمد نجم آبادی دانش آموخته حوزه علمیه نجف اشرف که در سال 1303 هجری قمری درگذشته، فرزند حکیم صدرایی ملا ابراهیم نجم‌آبادی و ریشه در روستای نجم آباد از توابع شهرستان نظرآباد واقع در استان البرز دارد. این البرزپژوه ادامه داد: او که مدتی در روزگار قاجار ریاست خاندان علمی - فرهنگی نجم آبادی در تهران را عهده دار بود به قضاوت هم مشغول بود و چنان به عدالت رفتار می‌کرد که هیچ کس از او خرده نمی‌گرفت، مدتی هم مدرس مدرسه عالی سپهسالار تهران (شهید مطهری فعلی) بود. براساس وقف نامه‌ای که به وسیله‌ او برای این مدرسه تنظیم شده، تدریس فقه و اصول فقه مدت‌ها در انحصار علمای خاندان نجم‌ آبادی قرار داشت. وی افزود: موسسه آیت الله العظمی بروجردی پیش از این، مجموعه آثار آیت الله حاج میرزا ابوالفضل نجم آبادی دیگر فقیه البرزی را در هفت عنوان 10 جلدی منتشر کرده است.

خبر فوق در وب سایت خبرگزاری ایسنا

روحانی باسواد و با تقوایی به نام شیخ مرتضی ربانی

وقتی در سال 1384 مشغول نگارش پایان نامه کارشناسی ارشد بودم، گذرم به کتابخانه امام جعفر صادق علیه السلام شهر نظرآباد از توابع استان البرز افتاد. گمان می کردم منبع چندانی را در این کتابخانه پیدا نکنم؛ اما با رجوع به قفسه های فقه، حدیث، تفسیر، حقوق و تاریخ اسلام، خیلی تعجب کردم چون همه منابع فارسی و عربی مورد نظرم در این کتابخانه بود. کتابدار که از شوق و تعجب من جا نخورده بود، گفت: «فراوانی و تنوع منابع دینی این کتابخانه، مدیون روحانی باسواد و با تقوایی به نام شیخ مرتضی ربانی است.» این نام از آن سال ها در ذهنم نقش بست تا اینکه در چند محفل مذهبی شهرستان های ساوجبلاغ و نظرآباد ایشان را زیارت کردم. چهره ای آرام و جذاب داشت و لبخندی ملیح که زیبایی چهره اش را دوچندان می کرد. شب 21 ماه مبارک رمضان 1440 از طریق دوست عزیزم آقای علی منصورزارع مطلع شدم که این عالم فرهنگ دوست، در شهر قم به دیار باقی شتافته و قرار است روز دوشنبه 6 خرداد 1398 پیکرش در آرامستان امامزاده علی ابن جعفر قم به خاک سپرده شود.

در کارنامه شادروان حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ مرتضی ربانی، نمایندگی امام خمینی و امامت جمعه شهر بوئنوس آیرس (Buenos Aires) پایتخت آرژانتین در سال 1361ش، امامت جمعه شهرستان شازند از توابع استان مرکزی، امامت جماعت مسجد تکیه بزرگ شهر قم، تدریس در حوزه علمیه امام جعفر صادق علیه السلام شهر هشتگرد، تبلیغ دینی در شهرها و روستاهای منطقه ساوجبلاغ به ویژه شهر نظرآباد و روستاهای سُرخاب و خور به مدت بیست سال، رییس هیئت مدیره موسسه خیریه ایتام امام حسن مجتبی علیه السلام ساوجبلاغ دیده می شود. او از دوستان صمیمی حجت الاسلام والمسلمین شهید شیخ عباس صبایی (1319- 1386ش) نخستین امام جمعه منطقه ساوجبلاغ و بنیانگذار حوزه علمیه امام جعفر صادق علیه السلام هشتگرد بود. بی تردید نام این دو روحانی در سپهر فرهنگ شیعی غرب استان البرز ماندگار است. روحشان شاد و قرین رحمت الهی باد.

منبع یادداشت فوق: حسین عسکری، «از بوئنوس آیرس تا ساوجبلاغ»، روزنامه پیام آشنا، سال ششم، ش 1392، یک شنبه 12 خرداد 1398، ص 2.

تا آغاز جنبش مشروطه خواهی ایرانیان، آموزش دختران در بیرون از خانه، منحصر به مکتب خانه ها و مدارس خارجی بود. آموزش آنها، مسیر پر پیچ و خم و دشواری را طی کرد تا زمانی که میرزا حسن رشدیه (شاگرد شیخ هادی نجم آبادی و پدر مدارس جدید ایران) تلاش کرد که مدارسی با شیوه نوین آموزشی ایجاد نماید. بسیاری از طرفداران نظام آموزش سنّتی با آن مخالفت کردند. آنان باسواد شدن و آموزش دختران را کاری بیهوده و خلاف عرف جامعه و سبب انحراف عقیدتی و اخلاقی می پنداشتند. در چنین شرایطی، آیت الله شیخ هادی نجم ‌آبادی (درگذشت 1320ق) روحانی نواندیش، آزادی خواه و قرآن ­پژوه عقل ­گرای دوره قاجار که در فراهم کردن زمینه‌ های رشد و بالندگی جنبش مشروطه خواهی، سهم قابل توجهی داشت، در ایجاد چندین باب مدرسه جدید در تهران، نقش موثری ایفا کرد. ادامه مطلب...

وقف فرهنگی عالم البرزی در 300 سال پیش 

کد خبر:  82329728 (5697274) | تاریخ خبر: 13/09/1395 ساعت:  9:26

کرج - ایرنا - ملا محمدجعفر جوستانی طالقانی از مشاهیر استان البرز است که در وقفی جالب و کم سابقه، در سال 1146 هجری قمری، همه کتاب ها و نوشت افزارهای خود را وقف کرد. حسین عسکری، پژوهشگر فرهنگ و تاریخ البرز روز شنبه به خبرنگار ایرنا گفت: در تقویم کشورمان هفتم تا شانزدهم آذر، دهه وقف نامگذاری شده است و روز آخر دهه وقف امسال (سه شنبه 16 آذر)، به نام روز وقف و علم و فناوری نامگذاری شده است.

وی با بیان اینکه از جمله دراین بخش، وقف کتاب و دیگر اقلام فرهنگی است، اظهار داشت: این وقف ها به همت عالمان دین و دانشمندان مسلمان، با هدف شکوفایی و ارتقای فرهنگ اسلامی و رشد علمی مسلمانان انجام شده است. وی گفت: ملا محمدجعفر جوستانی طالقانی از مشاهیر استان البرز است که در وقفی جالب و کم سابقه، در سال 1146 هجری قمری، همه کتاب ها و نوشت افزارهای خود همانند قلم، دوات و دیگر اسباب ملایی را وقف کرد.

عسکری افزود: از این قبیل وقف نامه ها در تاریخ ایران دوره اسلامی، بسیار است، اما این وقفنامه عالم البرزی به طور خاص، دارای نکات ارزشمندی است. وی بیان داشت: در آغاز این وقف نامه، مقدمه ای در اهمیت وقف برای وضعیت آدمی پس از مرگ درج شده، مرگی که برای همه مقدّر است با این عبارت زیبا: «هر فردی از افراد انسان را جامه حیات این جهانی کندن و به امر علایق جسمانی از دوش افکندنست.» این پژوهشگر البرزی گفت: این واقف خیراندیش معتقد بود که این وقف است که پس از مرگ به کار آدمی می آید.

عسکری ادامه داد: میرزا محمدصادق مرجانی طالقانی در ربیع الاول 1146 این وقف نامه فرهنگی را کتابت کرده است. وی اظهار داشت: دکتر رسول جعفریان پژوهشگر و عضو هیات علمی دانشگاه تهران اخیرا در کانال تلگرامی خود، برای نخستین بار متن کامل این وقفنامه را به شرح زیر منتشر کرده است:

«هو الواقف علی السرایر و الضمایر. أحمد و اُصلی علی اَحمده و آله، و بعد: باعث بر تحریر این سطور شرعیه آنست چون به حکم آیه کریمه وافی هدایه « کُلُّ مَنْ عَلَیْها فانٍ» [الرحمن: 26]‏ هر فردی از افراد انسان را جامه حیات این جهانی کندن، و به امر علایق جسمانی از دوش افکندنست. پس چیزی که از دست حوادث از تصرف آن کوتاه و در کوچه تنگ و تار مرگ آدمی را شمع راه می تواند شد و دستگیر، ساحت پر وحشت إِذا بَلَغَتِ التَّراقِیَ [قیامت: 26] می تواند بود، از آن جمله وقف است که حاصل آن بعد از خراب بدن در گلشن احوال، آناً فآناً جاریست. بنابرین، حضرت فضیلت و کمالات دستگاه حقایق و معارف آگاه زبده العلماء، و زینه الاتقیاء، آخوندی مولوی مولا محمدجعفر خلف المرحوم المغفور رضوان آرامگاه، کهف الحاج حاجی محمد مقیم جوستانی الاصل من محال طالقان، وقف نموده این کتاب ارشاد را، مع جمیع کتابهای خود، حتی قلم و دوات، و آنچه به اسباب ملایی نامند، مع جزوکش ها و قطعه ها و مِسطرها و غیرذلک، وقف اولاد ذکور نمود، اولاً ملا امان الله و ملا علی المعین، سیوجد بطناً بعد بطن، و نسلاً بعد نسل، لاجل نفسه لثواب تعالی و طلباً لمرضاته، وقفا خاصّاً صحیحاً شرعیاً بحیث لا یباع و لایورث، و لا یوهب و لایرهنه، علی أن یرث الله هو خیر الوارثین. بسم الله الرحمن الرحیم، فَمَنْ بَدَّلَهُ بَعْدَ ما سَمِعَهُ فَإِنَّما إِثْمُهُ عَلَی الَّذینَ یُبَدِّلُونَهُ إِنَّ اللَّهَ سَمیعٌ عَلیم‏. العاصی بنده کمترین ‏محمد صادق مرجانی فی شهر ربیع الاول سنه 1146.»

6156/ 6155 خبرنگار: نوشین طهماسبی ** انتشار دهنده: محمد عزیزپور.

متن خبر فوق در وب سایت خبرگزاری ایرنا

تبلیغ تشیّع از کرج تا لوگانو

حسین عسکری: بعداز ظهر روز جمعه 21 آبان 1395 در یکی از روستاهای شهرستان ساوجبلاغ با حجت الاسلام والمسلمین آقای سید مقتدا حسینی ابهری رییس مرکز امام علی شهر لوگانوی سوئیس دیدار و گفت و گو کردم. در این دیدار صمیمی که آقای حسین جوادان و برادرم آقای علی عسگری هم حضور داشتند؛ خطاب به آقای حسینی عرض کردم: «بنده اسناد مربوط به مبارزات سیاسی شما علیه رژیم پهلوی در شهرستان کرج را دیده ام. از جمله نقش شما در برگزاری با شکوه چهلم شهدای یزد در اوایل سال 1357 در شهر کرج که طی آن شجاعانه، سخنران آن جلسه (حجت الاسلام والمسلمین قدس محلاتی) را از دید ساواک خارج کردید و در منزل خود پناه دادید. البته خاطرات شما از آیت‌ الله شیخ حسین لنکرانی (درگذشت 1368) فعال سیاسی دوران قاجار و پهلوی و دوره پس از انقلاب اسلامی و آیت الله سید حسن طباطبایی قمی (درگذشت 1386) از روحانیون مخالف رژیم پهلوی که پس از قیام 15 خرداد 1342 مدتی در شهر کرج تبعید و تحت نظر بود، بسیار شنیدنی است.»

آقای حسینی در این دیدار گرم و صمیمی، ضمن بیان خاطراتی از مبارزات انقلاب اسلامی در کرج، درباره فعالیت های تبلیغی خود در خارج از کشور گفت: «من و فرزندم در سال های اخیر برای ایجاد فدراسیون شیعیان در سوئیس تلاش فراوان کردیم. وقتی ما چند سال پیش شروع به شناسایی خانواده های شیعه در شهر لوگانوی سوئیس کردیم تنها چهار نفر عضو داشتیم اما اکنون جمعیت قابل توجهی از شیعیان افغانستانی، پاکستانی، ترک و عرب و ایرانی عضو رسمی این مرکز دینی هستند. از جمله فعالیت های این مرکز، موضع گیری در برابر تاسیس انجمن انحرافی اسرائیل و ایرانیان در تبعید بود. ما با برگزاری تجمعی از مردم فلسطین حمایت کرده و عدم رسمیت کشوری به نام اسرائیل را اعلام کردیم. همکاری با دانشگاه لوگانو و راه اندازی کرسی اسلام شناسی در آن دانشگاه از ثمرات ماندگار مرکز شیعیان سوئیس است.»

گفت و گو درباره مشاهیر استان البرز به ویژه خاندان علمی و فرهنگی برغانی و رویدادهای مدرسه صالحیه قزوین از دیگر بخش های این دیدار خاطره انگیز بود. حجت الاسلام والمسلمین سید مقتدا حسینی ابهری متولد 1328 در روستای قِروه از توابع شهرستان ابهر است اما سالیانی است که مقیم شهرستان های کرج و ساوجبلاغ واقع در استان البرز است.

برنامه های سوگواری محرم در لوگانو 

زندگی نامه خودنوشت آقای حسینی  

آقای سید مقتدا حسینی در کسوت روحانیت

آیت الله میرسید ابوالفضل حسینی (درگذشت 1354ش) پدر آقای سید مقتدا حسینی

آقا شیخ هادی را وصی خود کرد

میرزا عیسی، وزیر تهران و مسئول خالصجات و پیشکار کامران میرزا نایب السلطنه بود. وی در قحطی و گرانی نان، مسئول شرایط بدی که مردم با آن دست به گریبان بودند شناخته شد و از کار برکنار گردید. پس از حدود بیست سال کار مهمی به او محول نشد. در سال 1309ق که محمد ابراهیم خان وزیر نظام درگذشت، دوباره به وزارت تهران و ریاست بنایی و خالصجات منصوب شد. اما بیست و دوم صفر سال 1310ق به واسطه ابتلا به بیماری وبا درگذشت. زمانی که میرزا عیسی در بستر بیماری افتاده بود، شیخ هادی نجم آبادی را نزد خود فراخواند و به واسطه اجحافاتی که بر مردم قحطی شده روا داشته بود از وی خواست برای آرامش روحش و ادای حق الناس تمهیدی بیندیشد. ضمن اینکه آقا شیخ هادی را نیز وصی خود کرد. به پیشنهاد شیخ، دارایی میرزا عیسی وزیر صرف ساخت بیمارستانی مجهز زیر نظر شیخ گردید، که به نام خود او بیمارستان وزیری نامیده شد. این بیمارستان در محله حسن آباد تهران و خیابان شیخ هادی واقع شده است که در حال حاضر به نام بیمارستان و زایشگاه عیوض زاده فعال است. این بیمارستان از جمله بناهای خیری است که در سال های منتهی به انقلاب مشروطه ایجاد گردید. 

برداشت از: موسسات خیریه رفاهی - بهداشتی در دوره رضاشاه، الهام ملک زاده، ص 46.

شیخ برغانی پاسخ داد علت شکست، شما بودید

آیت الله نوری همدانی از مراجع تقلید در درس خارج فقه خود گفت: «برخی سئوال می کنند که مسئله ولایت فقیه این اندازه روشن است که در کلام فقها و علمای دیگر منعکس نیست.» آیت الله نوری همدانی با بیان اینکه امام خمینی بیان کردند که ولایت فقیه در کلام علما وجود دارد، گفت: «پس از جنگی فتحعلی شاه علما را جمع کرد و سئوال کرد که چرا در جنگ شکست خوردیم که شیخ محمّدتقی برغانی (شهید ثالث) به عنوان یکی از علما پاسخ داد علت شکست، شما بودید و سپس به قزوین برگشت و در زمینه ولایت فقیه چیزی نوشت که از این تاریخ باید بدانیم علت شکست این است که فقیه در راس جامعه نیست.» وی خاطرنشان کرد: «این نمونه ای است که نشان می دهد علما نمی توانستند درباره ولایت فقیه کاملاً بحث کنند، زمان ما خاص است و امام خمینی این زمان را مدیریت کردند و ولایت فقیه را بیان و عملی کردند.» وی عنوان کرد: «از نهج البلاغه استخراج می شود که حکومت باید در دست کسی باشد که فقیه و امام معصوم باشد و بتواند جامعه را اداره کند.» ) روزنامه رسالت، ش 8208، صفحه 3).

نقد قرآنیان شیعه در به کارگیری روش تفسیری قرآن به سنت 

A criticism by the Shia Quranic scholars in applying the Quranic interpretation method

to the prophet"s tradition 

سیّدرضا مؤدب، جعفر نکونام، علی تصدیقی شاهرضائی، «نقد قرآنیان شیعه در به کارگیری روش تفسیری قرآن به سنت»، دوفصلنامه روش شناسی مطالعات دینی، سال اوّل، ش 1، بهار و تابستان 1393، صص 122 - 137.  

چکیده: قرآنیان نام جریانی فکری است که با تکیه بر وحدت امت اسلامی و شعار بازگشت به قرآن، در نیمه دوم قرن سیزدهم هجری، تحت تاثیر اندیشه های اصلاحی سید جمال الدین اسدآبادی و شیخ هادی نجم آبادی، توسط یکی از شاگردان ایشان به نام سید اسدالله خرقانی شکل گرفت و به وسیله دیگرانی همچون شریعت سنگلجی، یوسف شعار، برقعی، قلمداران و حسینی طباطبایی ادامه یافت. این گروه که قرآن را در بخش اعتقادات، کافی و بی نیاز از سنت می دانند و سنت را تنها در بخش احکام و مجملات قرآن به عنوان مبین آیات، معتبر می شمارند، برای پذیرش روایات، ملاک هایی همچون: موافقت آن با قرآن و عقل قطعی و متواتر بودن و مورد اتفاق بودن روایت را مطرح می کنند. اما با مراجعه به برداشت های تفسیری آنان مشخص می شود که این ملاک ها گاهی از سوی خود ایشان هم رعایت نشده و برخی از آنها در تفسیر آیات قرآن به سنت از روایاتی بهره گرفته اند که نه با قرآن و عقل سازگار است و نه از وصف مورد اتفاق و قطعی و متواتر بودن برخوردار است. در این پژوهش، کوشش شده نادرستی دیدگاه و روش آنها بیان شود.

کلیدواژگان: قرآنیان شیعه، روش تفسیری، قرآن و سنت.

 دانلود متن کامل مقاله

فقیه ساوجبلاغی که بنیانگذار دانشگاه آزاد اسلامی رودهن است

آیت­ الله حاج سیّد احمد میرخانی (1290 - 1372ش) فقیه و قرآن ­پژوه معاصر شیعه، فرزند سیّد مصطفی حسینی برغانی است که نَسَبش با 47 پشت به امام زین ­العابدین علیه ­السلام می­ رسد. تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در تهران فراگرفت سپس در سال 1315ش رهسپار حوزه علمیه مشهد شد. طی ده سال در مشهد، از محضر علمای تفکیکی آن سامان همانند میرزا مهدی اصفهانی (م­1325ش) و شیخ هاشم مدرّس قزوینی (م­1339ش) کسب دانش کرد. پس از مدّتی سکونت در تهران، در سال 1330ش راهی قم شد و از محضر آیات عظام سیّد شهاب ­الدین مرعشی نجفی (م­1369ش)، سیّد محمد حجّت کوه ­کمره­ای تبریزی (م­1331ش)، سیّد محمّد تقی خوانساری (م­1331ش) و سیّد حسین ­طباطبایی بروجردی (م­1340ش) بهره­ ها گرفت. در سال 1333ش با نمایندگی از طرف آیت­ الله بروجردی به تهران برگشت و به فعالیّت ­های تبلیغی و اجتماعی گسترده پرداخت.

تکمیل ساختمان مسجد ولی­ عصر تهران و تشکیل کتابخانه آن با حدود سی ­هزار جلد کتاب، تأسیس مکتب ولی­ عصر (موسّسه آموزش عالی اسلامی برای بانوان در سال 1352ش با همکاری تنی چند از استادان حوزه و دانشگاه)، تأسیس موسّسه صدوق جهت تعلیم و تربیت کودکان بی سرپرست در شهرری، تأسیس دانشگاه آزاد اسلامی در رودهن، تأسیس مجتمع­ های دینی و رفاهی شامل مسجد، گرمابه، مدرسه و... در روستاهای اطراف تهران، کرج و شهریار، فعالیّت ­های فرهنگی و تبلیغی در خارج کشور جهت تقویت شیعیان به ویژه در زمان امام موسی ­صدر در لبنان و کمک به احیای جلدهای پانزدهم و شانزدهم کتاب بحارالانوار و دوره 24 جلدی کتاب «مرآت ­العقول» نوشته علامه محمّدباقر مجلسی (م­1110ق) بخشی از باقیّات صالحات آیت ­الله میرخانی به شمار می ­روند.

   32 عنوان اثر چاپ شده و چاپ نشده از او برجای مانده است که فهرست آنها را در ذیل می­ خوانید: آیات ­­الاحکام (پنج مجلّد)، سیر حدیث در اسلام (با مقدّمه شیخ علی دوانی)، منابری از سوره مُرسلات و هَل أتی، تاریخ اجتهاد و تقلید، شرح زیارت عاشورا، شرح اصول کافی (دو مجلّد)، مباحثی در دفاع از ولایت، مقدّمه قرآن و تفسیر سوره حمد (دو مجلّد)، تفسیر سوره نساء (دو مجلّد)، تفسیر سوره اعراف، تفسیر سوره یوسف (دو مجلّد)، تفسیر سوره ­های یاسین، مُزمّل، قیامت، مُدّثر و واقعه (در پنج مجلّد جداگانه)، نماز شب، کشکول، مجموعه چند منبر (سه مجلّد)، ترجمه لئالی ­الاخبار جلدهای یک و دو و ترجمه جلد نهم بحارالانوار و رسایل چاپ نشده. پدر آیت ­الله میرخانی، سیّد مصطفی حسینی برغانی (م­1310ش) نماینده نخستین دوره مجلس شورای ملّی، در اصل اهل روستای تالیان از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ است. او برادر سیّد مرتضی حسینی برغانی پدر استاد سیّد حسین میرخانی (م­1361ش) و استاد سیّد حسن میرخانی (م­1369ش) است.

- نشر نخست این نوشته در: حسین عسکری ،«میرخانی، سیّداحمد»، دایره المعارف تشیّع، ج 15، تهران: انتشارات حکمت، 1394، ص 571.

آیت الله میرخانی در وب سایت دانشگاه آزاد اسلامی واحد  رودهن 

سومین بیمارستان تهران و شیخ هادی نجم آبادی

خبرگزاری ایسنا: سومین بیمارستان تهران که حالا فقط اتاق عمل و بخش‌هایی از کادر اداری‌اش موجود است تا چند ماه دیگر براساس مستندات باقی مانده از 120 سال پیش، بار دیگر بازسازی می‌شود. بقایای سومین بیمارستان تهران که با دست‌های «شیخ هادی نجم‌آبادی» برای عمل به وصیت «میرزا عیسی» در سال‌های 1275 تا 1279 شمسی ایجاد شد تا درمانگاهی برای مردم منطقه ایجاد کند، 11 سال است که با اسکان دو خانواده در آن، دست‌کم سرپا باقی مانده است،‌ خانواده‌هایی که ترس ریزش سقف و دیوارهای سست شده و نم کشیده و طبله زده‌ی اتاق‌ها را بر دوش می‌کشند تا شاید روزی این مکان قدیمی بار دیگر به یاد گذشته سرپا شود.

حیاط بزرگ کنونی این درمانگاه حالا گرمای سوزان تابستان را به دوش می‌کشد و علف‌ها در هر گوشه‌ی آن سربالا آورده‌اند،‌ اما به گفته‌ی یکی از نوه‌های شیخ هادی نجم‌آبادی، قرار است براساس مستندات باقی مانده از آن زمان، کلنگ ساخت دوباره‌ی این بنای تاریخی در میانه‌ی حیاط درمانگاه به زمین بخورد و درمانگاه «نجم‌آبادی» (وزیری) در کوچه‌ی «سخنور» بین ولی‌عصر (عج) و شیخ ‌هادی بار دیگر ساخته شود. براساس تابلوی اطلاعاتی که روی دیوار این بنا توسط سازمان زیباسازی شهرداری تهران نصب شده، بیمارستان «وزیری» با وصیت میرزا عیسی توسط حاج شیخ هادی نجم‌آبادی در فاصله‌ی سال‌های 1275 تا 1279 هجری شمسی ساخته شد.

این بیمارستان پس از چند سال فعالیت مستمر در سال 1350 مستهلک و به متولی وقت برگردانده شد. در سال 1355 وزارت بهداری وقت، بیمارستان را با هدف ساخت بیمارستانی جدید تخریب کرد، اما هیچ اقدامی صورت نگرفت تا این‌که در سال 1360 تعدادی از پزشکان و افراد خاندان نجم‌آبادی بخشی از بنا را بازسازی کردند.  هرچند این بنای تاریخی در دوم شهریورماه 1377 در فهرست آثار ملی ثبت شد، اما ساخت‌ و سازهایی که در اطراف این بنا انجام شده و سایه‌ی ساختمان‌هایی که در روزهای آفتابی بر روی حیاط به طور کامل سایه می‌اندازند، حریم این بنای تاریخی را مخدوش کرده‌اند! در تهران‌گردیِ این هفته‌، احمد مسجدجامعی که به مناسبت روز پزشک در مکان‌ها و مراکز درمانی قدیمی تهران برگزار شد،‌ از مقبره‌ی «شیخ هادی نجم‌آبادی» نیز که در خیابان شیخ هادی تهران قرار دارد بازدید شد. در این مکان تاریخی که اکنون به نسل هشتم خانواده‌ی «نجم‌آبادی‌ها» رسیده است، 84 نفر از این خاندان مدفون هستند.

اما وضعیت مقبره‌ی خاندان «نجم‌آبادی‌ها» نیز زیاد مناسب نیست؛ به گفته‌ی یکی از نوه‌های «شیخ هادی نجم‌آبادی»، دیوارهای مقبره که از چوب و گچ هستند را موریانه زده و از داخل در حال سست شدن‌ هستند.او از شورای شهر و میراث فرهنگی تهران خواست تا هر چه زودتر به وضعیت این بنای تاریخی رسیدگی کنند.

  تصاویری از بیمارستان وزیری تهران...