اینجا هشتگرد است با 70 کیلومتر فاصله از پایتخت!

مهراب حیدری

مسوول انجمن ادبی شهرستان ساوجبلاغ (ستاک)

وبلاگ ساوجبلاغ پژوهی: برخی مواقع سکوت ناشی از تعطیلی نقد، این توهم را برای مدیران فرهنگی ایجاد می کند که گمان کنند همه چیز ردیف است و مساله و مشکلی در میان نیست مگر گرمی هوا و خرابی کولرها که آن هم به زودی مرتفع خواهد شد! آنها بی خبرند از حرف های ناگفته و قابل تامل فعالان فرهنگی که به دلیل مناسب نبودن فضای گفت و گو، در سینه ها حبس می شود. یادداشت کوتاه یک هنرمند جوان ساوجبلاغی در ویژه نامه یک روزنامه سراسری بهانه ای شد تا این سخنان انتقادی اهل فرهنگ آفتابی شود. صرف نظر از برخی اشکالات متدیک در  مجموعه این ابراز نظرها، همین سخن گفتن شفاف، برای توسعه فرهنگی شهرستان بسیار مبارک و مغتنم است. در همین راستا آقای «مهراب حیدری» مدیر کوشا و صبور انجمن شعر و ادب شهرستان ساوجبلاغ (=انجمن ستاک) با ارسال یاداشت زیر از طریق رایانامه، دیدگاه های خود درباره وضعیت فعلی فرهنگ و هنر شهرستان همسایه پایتخت را برشمرده است.

-----------------------------

اینجا هشتگرد است و با اینکه 70 کیلومتر از پایتخت فاصله دارد در فقر فرهنگی جان می کند و دردمندان هنر و آوارگان و مبتلایان هنر و فرهنگ را می بلعد و این شهرستان بیش از پیش خالی و خالی تر می شود. با اینکه طفل فرهنگی شهرستان، دوران بلوغ خود را به سر رسانده بود و با کمک پدر و مادرها پا به جوانی گذاشته بود و گمان می رفت که راه را از چاه بشناسد، در این زمانه عسرت، در فشارهای همه جانبه از اقتصاد گرفته تا هویت شکفته نشده  رو به زوال نهاده است. بعد 16 سال تلاش بی وقفه که هنر و فرهنگ تعریف واقعی خود را کشف کرده بود و از زیر زمین ها و از پارک ها به سوی متولی اصلی خود کشیده شده بود، اکنون به دامان مادر ناخوانده خود برگشته است.

اینجا هشتگرد است و مادرها و پدرها در فصل فراغت، باری بزرگ بر دوش خود احساس می کنند که دلبندان خود را به کدام آموزشگاه، به کدام استاد، به کدام مغازه، طبقه زیرزمین پاساژها بسپارند و آیا  رواست با این همه کار و تلاش که از 7صبح تا 10شب - اگر که به شب کاری کشیده نشود- هزینه اوقات فراغت دلبندشان تامین شود یا جیب اساتید زیر زمین ها!

اینجا هشتگرد است و سه سال پیش استاد جمشید مشایخی گفتند:« ساوجبلاغ پایتخت فرهنگی استان تهران است.» استاد علی معلم دامغانی گفتند:« اینجا عین تهران است.» و منزوی ها و کاکایی ها و منشی زاده ها و خردمند ها  و کامکاران و تعریف ها و دیر بازها و فراهانی ها و تارخ ها و رشیدی ها و خمسه ها و صدها هنرمند بزرگ دیگر گفتند که «میل به هنر و فرهنگ در شهرستان ساوجبلاغ بیداد می کند.» اگرچه مسوولان انجمن ها خود نیز به جز حقیر که فقط افتخار دربانی هنرمندان را داشته ام از بزرگان و ناموران استان به شمار می روند و گواه این همه ادعا، جشنواره های فجر و کشوری استانی شهرستان های مجاور و کتاب ها و کنفرانس ها و مقالات فراوان است. هرچه در توان داشتند به کار گرفتند تا این کشتی به گل نشسته را امیدی باشند. اینجا هشتگرد است و سرانجام هنر و فرهنگ شهرستان چون سرگذشت عجیب «بنجامین باتن» به عقب برمی گردد.