نان به نرخ هدفمند سازی یارانه ها در ساوجبلاغ و نظرآباد !

محسن اکبری

اشاره: «محسن اکبری» دانش آموخته حقوق است اما در یادداشت زیر اثرات هدفمند سازی یارانه ها بر تولید نان در شهرستان های ساوجبلاغ و نظرآباد را بررسی کرده است. نوشته زیر نشان می دهد که ایشان تسلط خوبی بر مساله مورد بحث دارد. یادآوری می شود این نوشته از طریق رایانامه (پست الکترونیکی) به وبلاگ ساوجبلاغ پژوهی رسیده است.

* * * * * *

از همان کودکی پدر و مادرم به من یاد دادند که «نان» نعمت و برکت الهی را ابتدا بوسیده و سپس میل نمایم یا اینکه اگر روی زمین تکه نانی یافتم آن را بوسیده و در جای پاکی گذاشته تا به این صورت احترام آن حفظ شود. آری اینگونه بود ارزش نان..! البته کسانی هستند که احترام خاصی برای نان قایلند و آن را محترم می دانند ولی متاسفانه عده ای هم پیدا می شوند که به این موضوع توجهی ندارند که باید از اینان پرسید چرا..!؟

در کشوری زندگی می کنیم که چند سالی است از نظر تولید گندم و همچنین در مصرف آن - البته به صورت نان - در جهان حرف اول را می زند. به خودکفایی لازم در زمینه تولید گندم رسیده ایم ولی ای کاش از نظر فرهنگ مصرف این نعمت الهی نیز به کفایت لازم برسیم و آن را حیف و میل نکنیم.

نگارنده این مطلب به دلیل اینکه ارتباط کوچکی با صنف نانوایان در شهرستان های ساوجبلاغ و نظرآباد دارد در سطور زیر لازم می داند نکاتی را مطرح نماید و آن اینکه قبل از هدفمندی یارانه ها چند سالی بود که عده ای از مردم به دلیل اشتغال در مشاغلی که «نیاز شغلی» آنها ایجاب می کرد البته به دلیل ارزانی نان برای پیشبرد اهداف شغلی و درآمدزایی از خرید نان که مصرف انسان می باشد و متعلق به عموم مردم است سوء استفاده کرده و در جای دیگری که این قلم به دلیل احترام به جایگاه نان توان نوشتن ندارد استفاده می کردند و هنوز هم می شود البته کمتر..!

باید تاسف خورد که چرا باید اینگونه باشد «نعمتی» که با فرایند بسیار سخت و طاقت فرسا و هزینه بالا توسط کشاورز و دولت از زمان کاشت تا لحظه برداشت و انتقال آن به کارخانه و انجام عملیاتی برای تبدیل آن به آرد و سپس پخت نان و تحویل آن به مشتری بدست می آید، باید شاهد اتفاقاتی توسط گروهی از افراد که رفتاری غیرانسانی نسبت به این برکت دارند، بود. در زمینه آرد هم همین طور عده ای به جهت پیشبرد اهداف اقتصادی خود آن را در زمینه های دامداری و غیره مورد استفاده قرار می دهند که نیازمند توجه بیشتر مسوولان محترم اداره بازرگانی و سازمان غله و اداره تعزیرات حکومتی و اتحادیه صنف نانوایان برای جلوگیری از این اتفاقات تاسف بار می باشد.

در شهرستان های ساوجبلاغ و نظرآباد به دلیل موقعیت جغرافیایی، این محصول با سختی و مشقت فراوان تولید می شود و کشاورزانی هستند که در این زمینه زحمات زیادی می کشند تا بتوانند این محصول را به بهترین شکل ممکن کشت نمایند ولی در لحظه مصرف متاسفانه عده ای...!

حال می بایست به فکر تغییر فرهنگ در تولید و مصرف نان بود تا مردم بتوانند به بهترین شکل ممکن از آن استفاده نمایند و از حیف و میل هایی که صورت می گیرد جلوگیری به عمل آید. ابتدا نیازمند توجه بیشتر مسوولان محترم به این امر مهم می باشد که با نظارت مستقیم خود بر صنف نانوایان مبنی بر پخت مناسب و همچنین عرضه بهتر آن باعث رضایت مشتری از سوی نانوایی ها و همچنین تشویق نانوایی ها گردد. همچنین یکی دیگر از مواردی که نانوایی های زحمت کش از آن بی بهره هستند عدم حمایت های مالی و تسهیلاتی برای این شغل سخت می باشد و از موارد دیگر که این صنف خود دچار مشکل هستند و در ادارات و ارگان ها به دلیل وجود آن نمی توانند از امتیازات آن برخوردار باشند، شراکتی بودن سهم نانوایی بین دو یا چند نفر می باشد که در اداره آن با مشکل روبرو هستند و هم چنین نبود نماینده ای از نوع نانوایی در اتحادیه صنف نانوایان است مانند اینکه در اتحادیه نانوایی شهرستان در چند نوبت است که نماینده ای از نانوایی های لواشی بر نانوایی های بربری نظارت دارند و نیازمند توجه بیشتری از سوی مسوولان می باشد تا کارها تخصصی تر گردد.

با گذشت چندین سال از پخت نان به صورت سنتی  و تغییر شکل آن از حالت سنتی (تنوری) به دستگاه گردان (ماشینی) دیده می شود که مردم نسبت به نان تنوری علاقه بیشتری نشان می دهند چرا که طعم و مزه آن بیشتر به دلشان می نشیند. پس می بایست توجه ویژه ای به این مورد داشت. هم اکنون یکی دیگر از مشکلاتی که نانوایی ها با آن مواجه می باشند وجود نانوایی های آزادپز با پخت نوع نان بدون مجوز است بدین صورت که بعضی از این نانوایی ها به جای پخت نان تافتون به پخت نان لواش روی آورده اند که باعث مشکلاتی برای صنف نانوایی های لواشی گردیده و درخواستی که این صنف از مسوولان دارند نظارت و رعایت حقوق دیگر نانوایی ها در سطح شهرستان های نظرآباد و ساوجبلاغ می باشد؛ تا این قشر بیش از این با مشکلات روبرو نشوند.

حال باتوجه به موارد بیان شده می توان گفت درخواست این صنف در موارد زیر خلاصه می شود: 1) ایجاد کارگروه های تخصصی در نظارت بر نانوایی ها و ارایه و بررسی مشکلات این صنف و اتخاذ تصمیمات مناسب برای تولید و عرضه بهتر؛ 2) در اختیار گذاشتن آرد با کیفیت جهت عرضه نان با کیفیت؛ 3) تعیین نماینده از هر نوع از نانوایی ها در اتحادیه نانوایان و تخصصی کردن هر نوع نان جهت بهبودی کیفیت نان؛ 4) ارایه تسهیلاتی برای این قشر از جامعه که تمام درآمد و هزینه های خود را از طریق اداره نانوایی تامین می کنند و هیچ گونه پشتوانه مالی دیگری ندارند؛ 5) هم چنین نگاه ویژه از نظر هزینه های بیمه و مالیات و دارایی به نانوایی های دولتی؛ 6) نگاه متفاوت نسبت به برآورد هزینه های اشتراکات آب و برق و به ویژه گاز به نانوایی های دولتی.

در نهایت با عنایت به مواردی که گفته شد و بررسی هایی که در این صنف به عمل آمد می توان به این نتیجه رسید که این قشر - البته نانوایی های دولتی نیز -  از طرح هدفمندی یارانه نان استقبال کرده اند ولی نیاز به اندکی توجه و نگاه از سوی مسوولان مربوطه هستند تا بتوانند تولید نان با کیفیت را عرضه کنند و امید می رود به همین نتیجه هم خواهد رسید و مردم هم از این روند رضایت خواهند داشت. به امید فردایی بهتر.