نوروز، آیین جهان شمول زایش و رویش و رستاخیز
ای تو بهار حسن بیا کان هوای خوش
بر باغ و راغ و گلشن و صحرا مبارکست
ای صد هزار جان مقدس فدای او
کاید به کوی عشق که آنجا مبارکست
ای جان چار عنصر عالم جمال تو
بر آب و باد و آتش و غبرا مبارکست
هر دل که با هوای تو امشب شود حریف
او را یقین بدان تو که فردا مبارکست (کلیات شمس)
استاد دکتر حکمت الله ملاصالحی از مفاخر فرهنگی شهرستان های ساوجبلاغ، طالقان و نظرآباد است که هم اکنون در دانشگاه آتن (یونان) به پژوهش و تدریس اشتغال دارد. ایشان نخستین پژوهشگری است که مباحث دشوار و عمیق دانش نوظهور «فلسفه باستان شناسی» را در ایران مطرح کرده است. استاد در مقاله زیر، ویژگی های معنوی و آیینی عید نوروز را بررسی کرده است. در بخشی از این مقاله آمده است:
«هر چند نوروز، جشن ها و آیین های بهاری "هستی شناسی" میراث عصری است که چندین هزاره تاریخ، بین بشر عهد باستان و معاصر، بین احساس، اندیشه و منظر و باور او از هستی، تاریخ، زمان و واقعیت مرگ و زندگی و تجربه بشر عالم مدرن از وضع وجودی خویش، از ماده، حیات، تاریخ، زمان و یا اساسا" هر پدیده و رویدادی فاصله افکنده لیکن در هسته و گوهر میراث جهانشمول آیین نوروزی گویی رازی، روحی، رمزی و حقیقتی هست که جاودانه به آن نیازمندیم. متاسفانه آنچه از نوروز و آیین های بهاری در عصر ما به جای مانده حلقه ای است سخت ساییده فرسوده و زنگار گرفته از سلسله ای فراخ و پر پیچ از جشن ها، آیین ها، عزایم مقدس ایرانی، کهن، باستانی و جهانی، که تقریبا" همه از میان رفته اند و تنها سنت و صورت میراثی از آن در میان ایرانیان همچنان یگانه و بی همراه ره می سپارد...»
جهت مطالعه متن کامل مقاله رجوع کنید به:
http://www.rasekhoon.net/Article/Show-22382.aspx