دانشگاه قرآنی یا دخانیات ؟!

حجت الاسلام و المسلمین اسماعیل آل احمد

مدیر موسسه رخسار قرآن شهرستان نظرآباد

24 فروردین 1390 / خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا): «فرماندار ساوجبلاغ از انتقال شرکت دخانیات ایران به شهرستان ساوجبلاغ خبر داد. علی حدادی با اعلام این خبر گفت: 10 هکتار زمین برای آماده سازی مکان مورد نیاز این شرکت در شهرستان ساوجبلاغ اختصاص یافته است. وی در پایان افزود: پس از آماده شدن ساختمان مورد نیاز شرکت دخانیات، شهرستان ساوجبلاغ امسال پذیرای دو هزار کارمند این شرکت خواهد بود.»

* * * * *

«حسین» از خواندن خبر انتقال دخانیات به ساوجبلاغ تعجب کرده اما نمی‌دانم چرا من احساس تعجب نکردم. دو خاطره برای شما نقل می‌کنم شاید شما هم مثل من از احساس عدم تعجب سرشار شوید:

1. مدتی پیش - اون وقت که هنوز بچه تهرون بودیم - آقای شیرمردی مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان تهران به شهرستان نظرآباد نزول اجلال فرمودند. در آن جلسه صداقت بچه‌های قرآنی نظرآباد باعث شد تا ایشان احساساتی شوند و بگویند: «اگر زمین اختصاص بدهید من یک میلیارد تومان بودجه اختصاص می‌دهم تا دانشگاهی قرآنی در اینجا بسازید.» از شادمانی این خبر داشتم قبض روح می‌شدم. مدت ها پیگیر این جریان از طریق آقای آزادفلاح - رئیس اداره فرهنگ و ارشاد نظرآباد - بودم حتی خجالت را کنار گذاشتم و به او گفتم: «اگر کوتاهی کنید و این فرصت از دست برود باید پاسخگوی همه نسل های آتی باشید.» سرانجام آقای آزادفلاح آب پاکی را روی دستم ریخت و گفت: «من طرح این دانشگاه را چند بار پیگیری کردم اما کسی انگیزه‌ای برای انجام این کار ندارد.» آقای حدادی - فرماندار وقت نظرآباد - با آن که از حضار آن جلسه بود آن قدر وقت نداشت که کاری برای قرآن انجام دهد.

2. آقای حدادی در جلسات متعددی از ایجاد دارالقرآنی در مرکز سایت اداری نظرآباد خبر داد من که هنوز آن دارالقرآن را ندیده‌ام شما اگر دیده‌اید خبر دهید. حال بر آنم که دیگر استاد عسگری هم مثل من دچار احساس عدم تعجب شده باشند. آن چه مهم است این است که شما کاری کنی که بیشتر به چشم بزرگترهایت بیایی و این هدف با اختصاص ده هکتار زمین به سیگار!!!!! به دست میآید نه با اختصاص زمین به قرآن.