کشاورزی مکانیزه را من در ساوجبلاغ راه اندازی کردم

کار، تلاش و مطالعه میراثی است که از سال ها قبل به ارث برده است. پدر برای او الگویی است که با وجود کهولت سن هیچگاه دست از فعالیت نکشید و به او آموخت در صحنه رقابت قلم موی تلاش را برداشته و بر بوم زندگی نقش امید را ترسیم کند. اسدالله روحی، دی ماه سال 1309 خورشیدی متولد شد. او با گذراندن روزهای پرفراز و نشیب و کسب تجربه های ارزشمند، در آزمون کنکور مقطع دکتری در سال 1389 شرکت کرده و عنوان مسن ترین شرکت کننده را به خود اختصاص داده است. او در گفت و گو با روزنامه ایران (شماره 4824، صفحه 14) خاطرات خود را این گونه بیان کرده است:

* * * * *

- دوران کودکی تان چگونه گذشت؟

- پدرم کارمند اداره فرهنگ یا همان آموزش و پرورش فعلی بود تا کلاس پنجم ابتدایی را نزد پدرم درس خواندم و با انتقال پدرم به اداره کشاورزی، من هم کلاس ششم ابتدایی که مصادف با جنگ جهانی دوم بود را در مدرسه دیگری مشغول به تحصیل شدم.

- در چه رشته ای ادامه تحصیل دادید؟

- در دوران متوسطه، کشور توسط متفقین اشغال شده بود و بعد از گذراندن این دوران با توجه به علاقه ام به دبیرستان نظام رفته و از آنجا که در آن زمان دیپلم در سه شاخه ریاضی، طبیعی و ادبی تعریف می شد، دیپلم طبیعی را با معدل بالایی اخذ کردم و همین مسئله مقدمه ای شد برای ورود من به دانشکده افسری یا دانشگاه امام علی(ع) فعلی. در سال 1334 به دلیل نمرات خوبی که در دانشگاه کسب کرده بودم، سمت سرگروهبانی را برعهده گرفتم و باز هم برحسب علاقه و کسب نمرات بالا، در سال سوم دانشگاه رسته زرهی را انتخاب کردم. پس از پایان دوره کارشناسی نیز با شرکت در آزمون کنکور، دوره های مقدماتی و عالی را در دانشکده افسری گذراندم که معادل مقطع کارشناسی ارشد بود.

- چطور شد که در همین رشته ادامه تحصیل ندادید؟

 - سال 1341 بود که به رشته علوم اجتماعی علاقه پیدا کردم و پس از معادل سازی، وارد مقطع کارشناسی ارشد در رشته علوم اجتماعی شدم. قصد داشتم دوره دکترای این رشته را نیز بگذرانم که در آن زمان، مقطع دکتری، برای این رشته وجود نداشت تا اینکه در سال 1377 به فکر اخذ مدرک دکتری در این رشته افتادم اما به دلیل فاصله زمانی ای که بین مقطع کارشناسی ارشد تا سال 1377 وجود داشت برای این آزمون پذیرفته نشدم. ولی هیچ گاه از مطالعه دست نکشیدم.

- به فعالیت دیگری هم مشغول هستید؟

 بله. پدرم در اداره جهاد کشاورزی بازنشسته شده بود و زمینی از او به ارث رسید. در سال 1363، آن زمین ها را مسطح کردم و برای اولین بار کشاورزی مکانیزه را در شهرستان ساوجبلاغ راه اندازی کردم و به کشت مکانیزه روی آوردم. علاوه براین به پرورش آبزیان سردآبی پرداختم. همچنین گلخانه پرورش گیاه پرخاصیت آلوئه ورا و توت فرنگی را به راه انداختم. علاوه براین در کاشت گندم و ذرت هم فعالیت دارم و در کنارش به زنبورداری هم علاقه مندم. 

- در کارهای روزانه تان، برای ورزش هم جایگاهی را قرار داده اید؟

- من هر روز صبح را با ورزش آغاز می کنم و هنوز هم بسیاری از ورزش ها مثل کوهنوردی، اسکی و اسب سواری را با جدیت دنبال می کنم و بعد از ورزش با خوردن صبحانه ای سالم و مقوی به سلامت بیشتر جسم و روحم کمک می کنم.

- چه شد که بعد از گذشت چند سال، باز هم در کنکور دکتری شرکت کردید؟

- همان طور که گفتم بسیار مصمم بودم در مقطع دکتری، در رشته علوم اجتماعی تحصیل کنم اما با کمال تاسف هر بار با مشکلی روبه رو می شدم تا این که در سال 1389 متوجه شدم دیگر محدودیت سنی در این مقطع ملاک نیست و با وجود این که مدت زمان کوتاهی، فرصت مطالعه دروس منابع کنکور را داشتم با جدیت درس خواندم و با شرکت در کتابخانه دانشگاه تهران، اطلاعات روز را مطالعه می کردم، مجلات علمی را می خواندم و برای این که ثابت کنم هنوز هم توانایی شرکت در جلسه کنکور را دارم، در این آزمون شرکت کردم.

- آیا جلسه کنکور را با استرس سپری کردید؟

- مسلماً شرکت در چنین جلساتی با استرس همراه است. اما واقعیت این است که استرس زیادی نداشتم و برای این که به جوانان نشان دهم، مطالعه و افزایش سطح آگاهی، در هر سنی لازم و مفید است با آرامش خاطر در این آزمون حضور پیدا کردم و در پاسخ به سوال جوانان که «چرا در این آزمون شرکت کردید؟» می گفتم: برای آرامش خاطر شما.

-  آزمون را چگونه توصیف می کنید؟

- فرصت کافی برای آمادگی لازم را نداشتم. اما با این وجود دروس مربوط به شاخه علوم اجتماعی و زبان انگلیسی را در حد خوبی پاسخ دادم و اگر به امید خدا در این آزمون موفق شوم حتماً و با جدیت ادامه تحصیل خواهم داد. اگرچه نقش پدر عزیزم در پیشرفت من به هیچ عنوان بی تاثیر نبوده براساس غریزه ذاتی و تربیت خانوادگی با علاقه هر چه تمام تر، مطالعه می کنم.

- در پایان چه آرزو و توصیه ای برای جوانان این مرز و بوم دارید؟

- آرزو دارم بتوانم برای پیشرفت هر چه بیشتر کشورم فعالیت های مفیدی انجام دهم و به همه جوانان توصیه می کنم تلاش و کوشش را سرلوحه زندگی شان قرار دهند و درس خواندن و مطالعه را با عمل توام کنند و هیچگاه از فعالیت مفید دست برندارند.