نشانی گیرنده: بهشت، برسد به دست زهرا توانا !

زهرا خانم! سلام. روز چهارشنبه 14 دی 1390 طبق عادت، واژه «ساوجبلاغ» را در 24 ساعت گذشته جست و جو کردم تا ببینم باز چه خبر است. همیشه دلهره ای آزاردهنده در این جست و جوها من را همراهی می کند. ترسم از آن است که مبادا حادثه ای تلخ و جرمی وحشت انگیز نام نازنین «سرزمین چشمه ساران» را زیر سایه شوم خود بگیرد و ارزش های فرهنگی و تاریخی آن را از نظر دیگران مخفی سازد. اما این بار در خبرگزاری مهر، خبر ایثار حیرت انگیز تو و پدر مادرت را خواندم و در خلوت گریستم. فعلا" متن آن خبر را بخوان تا حرف هایم را پس از آن ادامه دهم: «چند عضو بدن زهرا توانا دانش آموز ساوجبلاغی به بیماران اهدا شد. به گزارش خبرگزاری مهر، خانواده خیر خواه یک دانش آموز ساوجبلاغی با اهدای عضو فرزند عزیزشان، امید و زندگی را به چند بیمار بازگرداندند .زهرا توانا دانش آموز با استعداد سال دوم ریاضی مدرسه شهید داود اکبری مهدی آباد شهرستان ساوجبلاغ در حال بازگشت از مدرسه در حادثه ناگوار تصادف دچار مرگ مغزی شد. پس از انتقال این دانش آموز ساوجبلاغی به بیمارستان و با رضایت و موافقت خانواده وی، قلب و کلیه و کبد این دانش آموز اهدا شده است.»

یقین دارم که هم اکنون در بهشت برین، همدم فرشتگانی و از نعمت های جاودان الهی بهره مندی. در این روزگار عسرت که کالای کم یابش ارزش های اخلاقی است به ناگاه صدای مهربان تو در دهلیز جان های غبار گرفته ما سکوت خودخواهی را می شکند و نوای دلنشین ایثار و فداکاری را فریاد می کند. چه عجیب است که این بار دختری نوجوان، منادی و مصداق این تلنگر اخلاقی می شود و با پذیرش تقدیر مرگ زودهنگام، به چندین انسان امیدوار اما رنجور، زندگی می بخشد. من اگر در این شهرستان کاره ای بودم سرگذشت و تصویر تو را بر لوحی سنگی حک می کردم و بر فراز میدان مرکزی شهر می آویختم تا همگان بدانند که در فطرت پاک فرزندان این سرزمین، هنوز چشمه های زندگی و ایثار جاری است. راستی چند روزی است که صدای مهربانت در خانه و مدرسه ات نمی پیچد و پدر و مادر رنجورت در داغ هجران تو می سوزند. چه خوب است که پیامی از بهشت برای آنان بفرستی و وجود دردآلود آنان را تسکین دهی. ما هم از محضر حضرت باری، برای والدین ایثارگرت صبری جمیل و اجری جزیل تمنا داریم.