ابدال بیگ؛ حاکم ساوجبلاغ در دوره صفوی
اَبْدال‌ْ بِیْگ [abdal bea(a)yg] از صوفیان هفت‌گانه و از یاران سلطان حیدر و سلطان على صفوی که‌صفویان را در رساندن به پادشاهى یاری فراوان کرد. نام او در منابع دورهصفویه به صورت های ابدال على بیگ، ابدال بیگ قورچى باشى، ابدال بیگ‌دده، دده بیگ طالش و دده بیگ قورچى‌باشى نیز آمده است، اما به درستى‌روشن نیست که ابدال بیگ و دده بیگ یکى باشند. در مآخذ آن دوره گاهى این‌دو نام برای یک فرد، و گاهى به عنوان دو شخصیت مستقل به کار رفته است. نخستین بار از او در جنگ سلطان على - پسر سلطان حیدر و برادر شاه اسماعیل - مرشد صفویان با سلطان فرخ شیروان شاه و بایسنقرمیرزا یاد شده است. در این جنگ ابدال بیگ فرماندهى جناح چپ سلطان على رابر عهده داشت. پس از مرگ سلطان على، ابدال بیگ به خدمت شاه اسماعیل‌درآمد و در جنگ های متعدد او را یاری فراوان کرد. وی مدتى حکومت شهرهای‌قزوین، ری، ساوجبلاغ و خوار را بر عهده داشت. وی در دوره صفویه به حکومت مرو گماشته‌شد، اما چون در مقابل ازبکان شکست خورد و مرو را رها کرد، شاه اسماعیل او رااز همه مناصب خود عزل کرد و فرمان داد تا به اردبیل باز گردد. از این پس از زندگى او اطلاعى در دست نیست.
