استاد خسرو پور نادعلی مبتکر خط اوج در خوشنویسی ایران

استاد «خسرو پور نادعلی» با الهام از سبک های مختلف خوشنویسی، موفّق به ثبت یک شیوه نو در خوشنویسی ایران شد که اخیراً در معاونت حقوقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان ابتکار هنری ثبت شده است. ایشان سال ها پیش خوشنویسی به این سبک را تمرین می کرد. روشی که در آن مداد جایگزین قلم نِی و دوات و لیقه شده است. استاد پور نادعلی متولّد 1339، ساکن شهرستان نظرآباد از توابع استان البرز است. 16- 15 ساله بود که به آثار خوشنویسی مربی کانون پرورش فکری محلّ زندگی اش در شهر قصرشیرین علاقه مند شد و گرچه به گفته خودش قلم نی را دوست نداشت اما به جایش از مداد استفاده کرد. این کشش و رغبت به خوشنویسی سرانجام او را به سبکی تازه رهنمون شد که با تایید معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و ثبت در معاونت حقوقی این وزارتخانه، «خط اوج» نام  گرفت.

ایشان در گفت و گو با فائقه رحیمی خبرنگار خبرگزاری مهر گفته است: «سال های زیادی حدود 23 سال است که مشغول نوشتن هستم. نوجوان که بودم در قصرشیرین برای تفریح و سرگرمی به کانون پرورش فکری می رفتم و روزگار می گذراندم. آنجا خانمی بود که خوشنویسی تدریس می کرد و من با دقّت به کارش نگاه می کردم که چقدر زیبا می نوشت. قلم نِی را دوست نداشتم ولی مربّی کانون آن چنان زیبا خوشنویسی می کرد که ترغیب شدم مانند او بنویسم و به جای قلم نی از مداد استفاده کردم و کارهای او را با مداد به صورت دو خطّی انجام می دادم. آثار سبک اوج نیز همه با مداد خلق شده اند و کار قلم های مخصوص خطاطی نیست. من به مداد انگشت یازدهم می گویم و بدون آن کار نمی کنم. لغات در سبک اوج با لغات خطوط دیگر از جمله نستعلیق، ثلث و... شباهتی هایی دارد ولی روش نوشتن کمی متفاوت است. به این ترتیب که لغات در دل یکدیگر قرار می گیرند و به نوعی با هم درگیر می شوند؛ مثل گل «لولا». کلمات در این سبک مانند گلبرگ های گل لولا در هم می لولند و حالت دوبعدی پیدا می کنند. این ویژگی سبب شده کلمات به سادگی قابل تشخیص نباشند و خواندنشان به دقت بیشتری نیاز دارد.

نوشتن به این شیوه هم ساده است و هم سخت زیرا در هم بودن کلمات که ویژگی این سبک است باید به گونه ای رعایت شود که کلمات را بتوان خواند و این پیچیدگی و درهم لولیدگی، منجر به ناخوانا شدن متن نشود. من حدود بیست سال روی این کار تحقیق و فکر و پرس و جو کردم اما حتّی در اینترنت هم نشانه هایی دال بر اینکه این سبک پیش از این کار شده، نیافتم و با راهنمایی های مسئولان اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان نظرآباد به فکر ثبت آن افتادم. این سبک با الهام گرفتن از سبک های مختلف خوشنویسی خلق شده اما اینکه مشابه آن کار شده، به نظر نمی رسد چنین باشد.»