یک نامه و پرسش هایی درباره باغات شهر نظرآباد

 شهر نظرآباد واقع در غرب استان البرز، بیشتر به درختان چنار و باغات میوه اش مشهور است. گنجینه ای قیمتی که به دستان مهربان میرزا عبدالله مقدم (درگذشت 1361ش) ایجاد شده است. طبق آمار در سال 1350 شمسی، 27 هزار اصله درخت یک ساله و دو ساله، 18 هزار درخت سه ساله و 44 هزار درخت هفت ساله در نظرآباد وجود داشت (پایان نامه عیمانوئل عافار درباره نظرآباد، ص 18). متأسفانه همین یادگار مقدّم، در سال های اخیر به شدّت آسیب دیده و این روزها شاهد آخرین نفس های آن در پیشروی بی رحمانه ساختمان ها در سایه بی تدبیری های مدیریت شهری هستیم.

در روز 22 فروردین 1394 از طریق ایمیل، نامه زیر را دریافت کردم؛ نامه ای هشدار دهنده به امضای گروهی از جوانان علاقه­ مند به باغات شهر نظرآباد.

____________________

جناب آقای حسین عسکری

با سلام و احترام

 من و دوستانم از شهروندان شهرستان نظرآباد و دوستدار باغ های مقدّم هستیم. با انتشار کتاب «دشتی به وسعت تاریخ» از پژوهش های قوی شما در رابطه با شهر نظرآباد آگاه شدیم. از آنجایی که آقای مقدّم در وصیت نامه شان این باغ را به مردم نظرآباد اهدا کرده و می توان گفت این باغ تنها بخش زیبای طبیعت به جا مانده از نظرآباد است که تنها مورد استفاده کارکنان دولتی می باشد. مردم عامه تنها از پشت دیوارهای آن قادر به تماشای این باغ های زیبا بودند که هم اکنون مشاهده می شود به جای فنس از آجر استفاده کرده و همین امتیاز اندک را نیز از مردم گرفته اند و علاوه بر آن هر ساله بخشی از باغ به شکل بسیار ماهرانه ای به طوری که جلب توجّه ننماید تخریب می شود، تصمیم گرفتیم جهت آگاه سازی مردم نظرآباد، باغ مقدّم را در شبکه های اجتماعی معرفی کرده و نابودی نزدیک آن را هشدار دهیم، که به این وسیله مسئولین محترم به فکر چاره ای برای نجات این باغ بیافتند و شاید در مسیری پیش برود که این باغ به معنی واقعی ملّی گردد. لذا از آن جناب محترم خواهشمندیم در صورتی که اسناد و مدارک و عکس هایی از باغ (عکس های هوایی مربوط به گذشته و هم اکنون و...) در آرشیوتان موجود است یک کپی از آن را در اختیار ما قرار دهید و در پیشبرد این هدف خیرخواهانه راهنمای ما باشید. 

 امضاکنندگان: عباس نظری، سمیه میرزایی، میرسلیمی، ابراهیمی، امینه رهبری، رضا جهاندیده، سمیه خدایی، نسیم رادپور، جعفری نسب، اکبری، دو امضای ناخوانا. 

____________________

 نامه بالا، پرسش هایی را در اذهان شهروندان، دامن می زند که امیدوارم متولیان امر به آنها پاسخ دهند: 1. آیا شورای شهر و شهرداری، برنامه روشمند و کارشناسی شده ای برای حفاظت از فضای سبز شهر نظرآباد در دستور کار خود دارند؟ 2. در سالیان اخیر، چه عواملی باعث تخریب باغات و خشک شدن درختان کهنسال شده است؟ 3. چرا شهرداری به گسترش و بهبود فرهنگ درختکاری در بین شهروندان اهتمام ندارد؟ 4. چرا خیابان ها و معابر نوساز شهر همانند الغدیر، سایت اداری و... خالی از درخت است؟ به دیگر سخن، چرا شهرداری با درخت و درختکاری قهر است؟ 5. طرح احداث «جاده سلامتی» به طول 1100 متر در داخل باغ ­های مقدّم، با چه منطق و توجیهی در شورای شهر تصویب شده است؟ 6. تغییر کاربری باغات به مناطق مسکونی، مبتنی بر کدام مجوز و مطالعه کارشناسانه است؟

اگر اعضای محترم شورای شهر و شهردار محترم از اختلاف های بی فایده و ویرانگر خود فراغتی یافتند، دست کم به این پرسش ها فکر کنند؟ آقایان توجّه داشته باشید آیندگان درباره شما قضاوت خواهند کرد همان گونه که درباره تلاش های مرحوم مقدّم قضاوت می کنند. تاریخ با هیچ کس تعارف ندارد.

نابودی باغ های شهر نظرآباد - 1