در جلسه نقد کتابش شناختمش

محمّدابراهیم خلیلی متولّد سال 1335 شهرستان نظرآباد از توابع استان البرز است. تاکنون دوازده کتاب از ایشان به چاپ رسیده که عنوان تعدادی از آنها به این شرح است: مدیران و بایدها: نگاهی از منظر اعتقادی بر نحوه عمل و رفتار انسانی در عرصه مدیریت سازمانی؛ نقش مدیریت در زیر مجموعه وزارت کشور؛ مدیریت از نوع دیگر؛ سکوت جرس ها؛ مدیران برجسته؛ صفات مربیان: برداشتی از فرمایشات گوهربار امام علی علیه السلام؛ رهبری و مدیریت؛ آب زنید راه را (مجموعه مقالات در حوزه فرهنگ و دین)؛ مدیران مقدّم (تحلیل رفتار).

در سال های جوانی به جهت همشهری بودن، با ایشان کم و بیش مأنوس بودم اما در واقع، شخصیتش را بیشتر در جلسه نقد یکی از کتابهایش شناختم. سال 1387 وقتی شهردار شهر جدید هشتگرد بود، کتابی به دست چاپ سپرد با عنوان «سکوت جرس‌ ها (8 کتاب)». موضوع این کتاب  - علیرغم دیگر کتابهایش که بیشتر مدیریتی است - درباره منش و سیره اهل بیت علیهم السلام است. جلسه نقد این کتاب به همّت اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان ساوجبلاغ در فرهنگ سرای امام علی علیه السلام شهر هشتگرد برگزار شد. اداره آن جلسه - که از جوانه های نقد و بررسی کتاب در شهرستان ساوجبلاغ به شمار می رود - به بنده سپرده شد. در آغاز، نکاتی کوتاه درباره آداب نقد کتاب عرض کردم. پس از آن حاضران که بیشتر از اعضای انجمن های فرهنگی و هنری شهرستان های ساوجبلاغ و نظرآباد بودند شروع به نقد کتاب کردند. در آن نشست، بعضاً حرف های سست و غیر روشمندی هم در نقد کتاب گفته شد. من به هنگام فرود آمدن تیغ تیزِ نقد بر پیکر کتاب «سکوت جرس ها»، در چهره  آقای خلیلی دقّت می کردم. ایشان با شکیبایی و آرامش، همه حرف های منتقدان را شنید و دست آخر ضمن پذیرش نقدهای وارده، درباره نقدهای غیر منصفانه هم توضیحاتی داد. ایشان پشت موضوع مذهبی کتابش مخفی نشد و از جایگاه قدرت با ناقدان جوان سخن نگفت. من در پایان جلسه، روحیه نقدپذیری ایشان را تحسین کردم. آن جلسه دارای این پیام بود که می توان در مقام قدرت بود و سخن های حق دیگران را هم شنید. می توان آداب و ادب هر مقامی را از هم تفکیک کرد. این یادداشت را وقتی می نویسم که ایشان دیگر شهردار کلان شهر رشت نیست.