کوتاه نوشته های حسین عسکری در کانال تلگرامی البرزپژوهی - 6

هشداری که همچنان تازه است

از انتشار هشدارنامه وزارت نیرو به کشاورزان و اهالی محترم شهرستان کرج، 16470 روز یا به عبارتی 45سال و 1 ماه و 3 روز می گذرد و همچنان این دغدغه و هشدار تازه است. نمی دانم چرا همیشه روزگار به این تذکرها بی اعتنا بوده ایم؛ بی اعتنایی مزمنی که دیر یا زود شوربختانه به فجایع بزرگی منتهی خواهد شد: فرونشست دهشتناک زمین، بی آبی، خشکسالی، قحطی، بدبختی، ویرانی، مهاجرت اجباری و... امروز هم دیر نیست اگر به این هشدار دلسوزانه و راهبردی، کمی توجه کنیم هم دولت مردان، هم مردم. به خدا اقلیم ایران زمین در خطر است. دریغ است ایران که ویران شود...

حسین عسکری

20 خرداد 1404

- برداشت از روزنامه کیهان، شماره 10990، چهارشنبه 17 اردیبهشت 1359، صفحه 15

_____________________________

با جامه سپید پای تندیس فردوسی در توس

بامداد جمعه 23 خرداد 1404 سردار پاسدار داوود شیخیان فرمانده گرامی پدافند هوا فضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در 50 سالگی به شهادت رسید.

از ایران جز آزاده هرگز نخاست...

از سال 1369 خورشیدی ایشان را می شناسم. هم رشته بودیم و هم کلام و هم کلاس و چهار سال رفیق صمیمی دوره دبیرستان.

عکس بالا، یادگاری آن جمع دوستانه در سفر دانش آموزی به شهر تاریخی توس است و ثبت آن سفر در کنار تندیس سپید حکیم ابوالقاسم فردوسی.

صحبت احباب کمتر از شراب ناب نیست

باده پارینه داریم الفت دیرینه را

ایران کهن و سترگ به داشتن چنین فرزندان فداکار، نجیب و شجاع، بر خود می بالد.

خداوند کریم را شاکرم که در این روزهای سخت و تنهایی، ایرانیان عزیز با هر سلیقه و نظری، کوشش های قیمتی و آرامش بخش فرزندان و سربازان وطن را از عمق جان ارج می نهند و پاس می دارند. به قول فردوسی بزرگ:

ز پیمان نگردند ایرانیان

از این در کنون نیست بیم زیان

حسین عسکری

خرداد 1404

کرج

_____________________________

دیدار بهاری با فریبرز تاریخ طالقان

بعد از ظهر پنج شنبه 15خرداد 1404دیداری با آقای فریبرز صادقیاندر شهر طالقان (شهرک سابق) داشتم. از هر دری حرف زدیم. کارشناس ارشد تاریخ است و پایان نامه اش را درباره زادگاهش نوشته است. در سال 1382خورشیدی با ناصر پازوکی طرودی (باستان شناس)، مشتاقانه به میراث فرهنگی شناخته شده و نشده همه روستاها و مزارع طالقان سر زده و بخش تاریخ کتاب «آثار تاریخی طالقان» را هم نوشته است. در سال 1390خورشیدی با همکاری دکتر کامران فلاحی کتاب مرجع «درآمدی بر گویش و فرهنگ طالقان» را حدود 800صفحه تألیف کرده و داوطلبانه عضو هیات مدیره «مرکز رعد طالقان» است و سخت مشغول فعالیت های نیکوکارانه برای معلولان. این روزها سرگرم تصحیح رساله خطی «عبره للناظرین» است. این رساله دست نویس ارزشمند، مجموعه یادداشت های میرزا اسماعیل طالقانی از تاریخ شصت ساله طالقان است که اصل آن در کتابخانه بزرگ آیت الله مرعشی نجفی در شهر قم نگهداری می شود. قدم زدن خانوادگی در چمن زار زیبای کنار شاهرود در هوای دل چسب عصرگاهی و تبادل کتاب، پایان بخش این دیدار نیم روزی بود. آقا فریبرز به پسرها (محمدصدرا و محمدسینا) هم کتاب هدیه کرد. برای ایشان آرزومند توفیقات بیشتر علمی و فرهنگی هستم.

صحبت اهل نظر دل را مصفا می کند

نور گردد توتیا در دیده چون جا می کند

حسین عسکری

_____________________________

اول «قلم» پس از «نون»

در اسفند 1403 به دعوت استاد حمیدرضا نادری، میهمان ضیافت افطار انجمن خوشنویسان شهرستان ساوجبلاغ بودم. در کنار «استاد حسین جعفرپور» نشسته بودم و چرخش قلم جادویی اش را به هنگام کتابت آیاتی از قرآن کریم، مشتاقانه نگاه می کردم. به ایشان عرض کردم: «دوستی دارم به شوخی می‌گوید: حسین جان! این قدر دنبال خواندن و نوشتن نباش. کمی هم به فکر آب و نون باش. خداوند کریم هم در قرآنش فرموده اول نون بعد قلم!» بیان این خاطره، خنده شیرینی را بر لب استاد جعفرپور نشاند... روز چهارشنبه 7 خرداد 1404 در حاشیه «آیین حکایت نی»، استاد جعفرپور آیه شریفه «ن وَالْقَلَمِ وَ مَا یَسْطُرُونَ: نون، سوگند به قلم و آنچه مى ‏نویسند» را کریمانه خوشنویسی کرده و با خود به فرهنگ سرای امام علی علیه السلام شهر هشتگرد آورده بود که هدیه کند به بنده کمترین.

«نون» قرآن در سوره قلم، از اسرار الهی است که به حروف مقطعه (حروف گسسته آغاز برخی سوره ها) مشهور است. مفسران مسلمان حرف های متنوعی را درباره فلسفه و حکمت این حروف شگفت، زده اند و نوشته اند. تعدادی از مفسران بر این نظرند که این حروف، رازی است که تنها خداوند کریم از آنان آگاه است.

اثر زیبای استاد جعفرپور را - که شگفتانه ای به یاد ماندنی و ارزشمند است - روی چشم خود می گذارم و در بهترین جای خانه نصب خواهم کرد...

بعد از تو

هر حرفی

هر کلمه ای

هر جمله ای

هر کتابی

که نوشتم تفسیری از تو بوده است

و من بعد از تو بود که به قلم و آنچه می نویسد ایمان آوردم.

حسین عسکری

7 خرداد 1404