من یک ساوجبلاغی ام و هر اتفاقی که در این سرزمین بیفتد برای من پراهمیت است

حسین عسکری: امروز (27 آذر 1395) حوالی ظهر یکی از دوستان اهل هنر، تماس گرفت و خبر داد که متاسفانه استاد گرامی آقای جعفر والی هنرمند نامدار ساوجبلاغی در سن 83 سالگی در بیمارستان «تهران کلینیک» درگذشته است. استاد والی کارگردان، نویسنده، بازیگر و گوینده گفتار متن سینما و تئاتر ایران در سال 1312 در یک خانواده اهل روستای ولیان از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ واقع در استان البرز زاده شد. پس از دریافت دیپلم، وارد دانشگاه تهران شد و در رشته بازیگری از دانشکده هنرهای دراماتیک فارغ التحصیل شد. تئاتر را از سال 1336 آغاز کرد و از سال 1337 با عنوان کارگردان به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد. او به مدّت ده سال در کار دوبله فیلم های سینمایی فعالیت کرد.

اهل فرهنگ و هنر، استاد والی را با نمایشنامه های دکتر غلامحسین ساعدی معروف به گوهر مراد می شناسند که بین سال های 1340 تا 1350 در تالار سنگلج تهران و تلویزیون ایران کارگردانی و بازی کرده است. استاد والی در دهه چهل و پنجاه خورشیدی نمایشنامه های «فقیر»، «چوب به دست های ورزیل»، «بام ها و زیر بام»، «از پانیفتاده ها»، «ننه انسی»، «گرگ ها»، «گاو»، «آی باکلاه آی بی کلاه»، «دعوت»، «دست بالای دست» او را در تالار سنگلج تهران و تلویزیون کارگردانی کرده است. در آن سال ها با علی نصیریان، بیژن مفیدی، جمشید مشایخی، عزت الله انتظامی و دیگران همکار بود. او در پاییز سال 1393 مجوز اجرای دوباره «آی باکلاه آی بی کلاه» را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت کرد.

استاد والی فعالیت در سینمای حرفه ای را از سال 1348 با بازی در فیلم «گاو» به کارگردانی داریوش مهرجویی آغاز کرد و تا سال 1366 به تدریس بازیگری در دانشکده هنرهای زیبا اشتغال داشت. فیلم گاو، براساس داستانی از دکتر ساعدی است. دکتر احسان نراقی می گوید که محمّدرضا شاه پهلوی شخصاً فیلم گاو را دید و پیام آن را نیز دریافت. امام خمینی (ره) هم فیلم گاو را نمونه یک فیلم آموزنده و فرهنگی دانسته است  .

استاد والی مدّتی مقیم کشور کانادا بود و در سال های اخیر به ایران بازگشته و بیشتر اوقاتش را در روستای ولیان می گذراند و به اعضای گروه نمایش بهمن شهرستان ساوجبلاغ به سرپرستی مهرداد کورش نیا، تئاتر آموزش می داد. او در سال های 1385 و 1386 در گفت و گوهای جداگانه با دو نشریه فرهنگی درباره هنر نمایش در ساوجبلاغ گفته است: «الان من در روستایی زندگی می کنم و به تعدادی جوان، تئاتر آموزش می دهم. شوق و ذوق آنهاست که باعث این اتفاق شده است... من در هشتگرد استعدادهای خوبی می بینم که با آنها الان کار می کنم... هشتگرد شهر کوچکی است در ساوجبلاغ اما حوادث هنری بزرگی می تواند در آن اتفاق بیفتد. باید کوشش کنیم که چنین شود... کوشش ها و همدلی های بچّه های ساوجبلاغ ستودنی و باعث امیدواری است. من یک ساوجبلاغی ام و هر اتفاقی که در این سرزمین بیفتد برای من پراهمیت است. هر انسانی به محیط و فضای کودکانه اش دلبستگی دارد.»

استاد والی در سال 1386 در نمایش «اتاق شماره شش» براساس داستانی از آنتوان چخوف و به کارگردانی ناصر حسینی مهر و فیلم سینمایی «پاداش سکوت» به کارگردانی مازیار میری بازی کرد. تأسیس اداره هنرهای دراماتیک در تئاتر شهر در سال 1337، فعالیّت در نمایش های زنده نخستین تلویزیون خصوصی ایران در سال 1339 و نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمّل مرد در بیست و پنجمین جشنواره بین المللی فیلم فجر در سال 1385 از دیگر فعالیّت های هنری استاد والی است. در زمستان 1393 با حضور گروهی از هنرمندان پیش کسوت سینما و تئاتر ایران، از شصت سال فعالیّت هنری او در تورنتوی کانادا تجلیل شد. قرار بود استاد والی با همکاری دکتر امید روحانی خاطرات و تجربیات خود را در کتابی منتشر کند. این کتاب دربردارنده خاطرات و تجربیات این هنرمند پیشکسوت در دوره های گوناگون زندگی اش و در حوزه هایی همچون تئاتر، دوبلاژ، سینما و تدریس است.

فیلم شناسی استاد والی به این شرح است: کارگردانی «تا غروب» در سال 1367؛ نویسنده فیلنامه «مریم و می تیل» در سال 1371 و «تا غروب» در سال 1367؛ گوینده گفتار متن فیلم «میهمان ناخوانده» در سال 1367؛ بازیگری از سال 1348 تا 1385 در فیلم های «گاو»، «گرگ بیزار»، «خاک»، «تنگسیر»، «سفر سنگ»، «هجرت»، «گفت هر سه نفرشان»، «آقای هیروگلیف»، «پاییزان»، «ملخ زدگان»، «دادشاه»، «مردی که زیاد می دانست»، «گل های داوودی»، «مداربسته»، «گمشده»، «ستاره دنباله دار»، «ناخدا خورشید»، «بهار در پاییز»، «باد سرخ»، «مسافران درّه انار»، «راه و بیراه»، «جاده عشق»، «تهران روزگار نو» و «پاداش سکوت».

منابع: روزنامه ایران، ش 3787، ص 17؛ روزنامه اعتماد ملّی، ش 432، ص 7؛ روزنامه شرق، ش 2059، ص 11؛ فرهنگ و هنر ساوجبلاغ: ویژه نامه سوّمین جشنواره بزرگ فرهنگی، هنری شهرستان ساوجبلاغ، ص 7؛ وبلاگ ساوجبلاغ پژوهی، 23 اسفند 1389؛ وبگاه ویکی پدیا (دانشنامه آزاد)، 3 فروردین 1390؛ جمال امید، فرهنگ سینمای ایران، ص 475؛ محسن شهرنازدار، مهرگان: جشن نامه مشاهیر معاصر ایران، ج 1، ص 415؛ جمشید لایق، شاهین سرکیسیان بنیان گذار تئاتر نوین ایران، ص 78؛ مسعود مهرابی، تاریخ سینمای ایران، ص 214، 375.

حدود پنجاه سال پیش، تمرین یک نمایش در تئاتر شهر تهران. نفر اول استاد علی نصیریان، نفر دوم زنده یاد استاد جعفر والی، نفر چهارم استاد جمشید مشایخی. 

 گفت و گویم با خبرگزاری ایرنا به مناسبت درگذشت استاد والی  

مقاله ام درباره استاد والی در روزنامه اطلاعات  

(روزنامه اطلاعات، ش 26612، ضمیمه فرهنگی، ش 292، اول دی 1395، ص 1) 

کوچ والی البرزی هنر ایران

(روزنامه پیام آشنا، سال سوم، ش 803، دوشنبه 29 آذر 1395، ص 5)

ادامه مطلب...

«کلید بهشت» را با خود برد

حسین عسکری: متاسفانه مطلع شدم که آقای غلامحسین کیانی مجد شاعر و نویسنده نظرآبادی در روز 23 آبان 1395 در سن 91 سالگی درگذشته و در بی خبری اهل فرهنگ و هنر شهرستان، در قطعه 27، ردیف 27، شماره 54 آرامستان بهشت سکینه واقع در شهرستان کرج از توابع استان البرز به خاک سپرده شده است. پیری شیک پوش و شوخ طبع و در عین حال با سواد بود. درباره مذهب به ویژه تاریخ اسلام و تشیع دانسته های فراوانی داشت. البته این اواخر، بیماری سختی، حافظه او را فرسوده بود و خودش را هم خانه نشین کرده بود. مرحوم کیانی مجد که قبلاً نام خانوادگی اش «خرمن گیر» بود، متولّد سال 1304 خورشیدی در روستای ابراهیم بیگی از توابع شهرستان نظرآباد است. نگارش دوازده عنوان کتاب چاپ شده و نشده با موضوع مذهبی، تاریخی و ادبی، تاسیس آموزشگاه و راه اندازی انجمن فرهنگی رادمردان در سال 1347 در شهر تهران، از جمله فعالیّت ­های فرهنگی و اجتماعی او است. فرهنگ قرآن مجید، ترجمه قرآن مجید، فرهنگ فارسی شصت و پنج هزار واژه، فرهنگ فارسی به فارسی سی هزار واژه، ترجمه عربی به فارسی سی هزار واژه، کلید بهشت: الوهیت (خدایی) مقام حضرت باریتعالی (تهران: انتشارات قوانین، 1387)، منظومه ای از سوگواری حضرت سیدالشهداء (ع) و شهدای صحرای کربلا (تهران: انتشارات مطبوعات دینی، 1384)، چهارده معصوم از تولّد و شهادت، دایره المعارف ادیان و تحولات اجتماعی فرهنگی، کلیات حقوق اسلامی و جزایی، کلیات نخستین موانع طبیعی و پیشگیری از حوادث غیر مترقبه، آثار مکتوب چاپ شده و نشده این نویسنده نظرآبادی است. به یاد دارم آن مرحوم در نوروز سال 1388 لطف کرد و نسخه ای از کتاب «کلید بهشت» را به بنده هدیه داد. خوشا به حالش که «کلید بهشت» را با خود برد. روحش شاد و قرین رحمت الهی باد.

یادداشتم درباره شادروان کیانی مجد در سال 1390

 خبر درگذشت مرحوم کیانی مجد در شبکه خبر دانشجویان البرز (اسنا)

خبر درگذشت مرحوم کیانی مجد در سایت تیتر یک   

گفت و گوی روزنامه رسالت با شادروان غلامحسین کیانی مجد

پدر گرافیک مدرن ایران، میهمان ابدی استان البرز است 

کد خبر: 82322086 (5686739) | تاریخ خبر: 50/9/1395| ساعت: 16:40|

کرج - ایرنا - پژوهشگر فرهنگ و تاریخ البرز با اشاره به فرارسیدن سالروز فوت پدر گرافیک مدرن ایران، گفت: استاد مرتضی ممیز تا ابد میهمان استان البرز است. حسین عسکری روز جمعه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با اشاره به اینکه امروز، پنجم آذرماه، یازدهمین سالروز مرگ استاد مرتضی ممیّز (1315 - 1384ش)، افزود: مزار استاد ممیز در سراشیبی تپّه ‌ای در روستای «تکیه اغشت» از توابع شهرستان ساوجبلاغ واقع در استان البرز است.

وی اظهار داشت: سنگ ساده ‌اش امضای او را بر خود دارد و سمت چپ او، مزار فیروزه صابری است، همسر اوّلش که همه به نیکی از او یاد می ‌کنند. وی گفت: 11 سال پیش در چنین روزی بود که شاگردان، دوستان و آشنایان استاد ممیز برای مراسم تدفین او بالای تپّه رفتند و به طور حتم همه به ‌خوبی به یاد می ‌آورند که از لب جاده تا پای تپّه، ردّی از نقاشی ‌های کودکان روستای باغبان کلا (محل سکونت استاد) زمین را فرش می‌کرد و استاد بر فرشی رنگارنگ از نقّاشی کودکان پا به منزل ابدی خود گذاشت.

عسگری افزود: کتاب «رو به رو» گفت و گوی ابراهیم حقیقی با استاد ممیز است که در سال 1390 از سوی انتشارات خجسته منتشر شد. وی ادامه داد: مولّف این کتاب در این باره می نویسد: «نیمه دوّم اردیبهشت 1377 در فرصت تعطیلات سه روزه ای، با قرار و بنا به خواست او به خلوت خانه اش در روستای باغبان کلا از توابع ساوجبلاغ رفتیم و گفت و گو در آنجا و در آن شب آغاز شد. این گفت و گو در تعطیلات بین هفته ای و جمعه های پی درپی ادامه داشت تا اینکه در آبان ماه همان سال به پایان رسید.» ادامه مطلب...

 چرا خبرِ درگذشتِ پژوهشگرِ البرزی به طورِ کامل نادیده انگاشته می شود 

نسترن کیوان پور از نویسندگان روزنامه پیام آشنا (نخستین روزنامه صبح البرز) در شماره 784 این روزنامه (سه شنبه 25 آبان 1395) در یادداشتی با عنوان تعاملِ رسانه ای؛ ایده آلی که محقق نشد! درباره انتشار یادداشت ها و مقالات حسین عسکری در این روزنامه و برخی مسایل حاشیه ای آن نوشته است:

«...ستونی در روزنامه پیام آشنا به معرفی مشاهیرِ البرزی به قلم دکتر حسین عسکری اختصاص دارد که چند وقت یک بار، به بهانه ای، این افرادِ برجسته و سرشناسِ استان معرفی می شوند تا سایر شهروندان هم با افتخاراتِ محلِ زندگی شان بیشتر آشنا شوند. خبرِ درگذشتِ پروفسور سیف الدین نجم آبادی، استاد زبان شناسی و ایران پژوهِ نامدار البرزی در تاریخ 22 مهرماه در هیدلبرگ آلمان نیز بهانه ای بود برای پرداختن به خلاصه ای از زندگی نامه ی او که نه تنها پیام آشنا بلکه سرویس های استانیِ بسیاری از خبرگزاری ها نیز به این موضوع پرداختند.اما آنچه سببِ نگارشِ این مطلب شد، خبری در یکی از روزنامه های سراسری بود که به درگذشتِ پژوهشگر البرزی در سکوتِ خبری پرداخته بود! و این موضوع گله مندیِ اصحاب رسانه ی البرز را در پی داشت. چرا که به  نظر می رسد نشریات و خبرگزاری های سراسری از رسانه های استانی غافل اند و این موضوع همان نداشتنِ تعامل با رسانه های استان را نشان می دهد که از آن به عنوانِ یکی از آفت های روزنامه  نگاری امروز می توان یاد کرد. بارها پیش آمده که نشریاتِ استانی مطالبِ مهم و جالبِ توجهی را منتشر کرده اند اما از آنجا که گویا همکارانِ ما در رسانه های سراسری مسائلِ استانی را کم اهمیت تر می پندارند، این موارد مانندِ خبرِ درگذشتِ پژوهشگرِ البرزی به طورِ کامل نادیده انگاشته می شود. کاش سیاست های کلانِ حوزه ی فرهنگ به سویی معطوف بود که نشریاتِ استانی این قدر مهجور و مغفول واقع نشوند و مدیران چه در سطحِ خُرد چه در سطحِ کلان بدانند که جهان نیز در مسیری حرکت می کند که نشریاتِ محلی با رویکردِ اجتماعی به عنوان یکی از مهم ترین پایگاه های ارتباطی با شهروندان برای حل مشکلات و معضلات قلمداد می شوند؛ نه صرفا رسانه هایی در مقیاسِ خُرد که به اطلاع رسانی در خصوصِ موضوعاتِ بی اهمیت مشغولند!»

پروفسور سیف الدین نجم آبادی درگذشت

دانلود روزنامه پیام آشنا، ش 784

تبلیغ تشیّع از کرج تا لوگانو

حسین عسکری: بعداز ظهر روز جمعه 21 آبان 1395 در یکی از روستاهای شهرستان ساوجبلاغ با حجت الاسلام والمسلمین آقای سید مقتدا حسینی ابهری رییس مرکز امام علی شهر لوگانوی سوئیس دیدار و گفت و گو کردم. در این دیدار صمیمی که آقای حسین جوادان و برادرم آقای علی عسگری هم حضور داشتند؛ خطاب به آقای حسینی عرض کردم: «بنده اسناد مربوط به مبارزات سیاسی شما علیه رژیم پهلوی در شهرستان کرج را دیده ام. از جمله نقش شما در برگزاری با شکوه چهلم شهدای یزد در اوایل سال 1357 در شهر کرج که طی آن شجاعانه، سخنران آن جلسه (حجت الاسلام والمسلمین قدس محلاتی) را از دید ساواک خارج کردید و در منزل خود پناه دادید. البته خاطرات شما از آیت‌ الله شیخ حسین لنکرانی (درگذشت 1368) فعال سیاسی دوران قاجار و پهلوی و دوره پس از انقلاب اسلامی و آیت الله سید حسن طباطبایی قمی (درگذشت 1386) از روحانیون مخالف رژیم پهلوی که پس از قیام 15 خرداد 1342 مدتی در شهر کرج تبعید و تحت نظر بود، بسیار شنیدنی است.»

آقای حسینی در این دیدار گرم و صمیمی، ضمن بیان خاطراتی از مبارزات انقلاب اسلامی در کرج، درباره فعالیت های تبلیغی خود در خارج از کشور گفت: «من و فرزندم در سال های اخیر برای ایجاد فدراسیون شیعیان در سوئیس تلاش فراوان کردیم. وقتی ما چند سال پیش شروع به شناسایی خانواده های شیعه در شهر لوگانوی سوئیس کردیم تنها چهار نفر عضو داشتیم اما اکنون جمعیت قابل توجهی از شیعیان افغانستانی، پاکستانی، ترک و عرب و ایرانی عضو رسمی این مرکز دینی هستند. از جمله فعالیت های این مرکز، موضع گیری در برابر تاسیس انجمن انحرافی اسرائیل و ایرانیان در تبعید بود. ما با برگزاری تجمعی از مردم فلسطین حمایت کرده و عدم رسمیت کشوری به نام اسرائیل را اعلام کردیم. همکاری با دانشگاه لوگانو و راه اندازی کرسی اسلام شناسی در آن دانشگاه از ثمرات ماندگار مرکز شیعیان سوئیس است.»

گفت و گو درباره مشاهیر استان البرز به ویژه خاندان علمی و فرهنگی برغانی و رویدادهای مدرسه صالحیه قزوین از دیگر بخش های این دیدار خاطره انگیز بود. حجت الاسلام والمسلمین سید مقتدا حسینی ابهری متولد 1328 در روستای قِروه از توابع شهرستان ابهر است اما سالیانی است که مقیم شهرستان های کرج و ساوجبلاغ واقع در استان البرز است.

برنامه های سوگواری محرم در لوگانو 

زندگی نامه خودنوشت آقای حسینی  

آقای سید مقتدا حسینی در کسوت روحانیت

آیت الله میرسید ابوالفضل حسینی (درگذشت 1354ش) پدر آقای سید مقتدا حسینی

دکتر شهریار شهیدی (متولّد 1343ش) روان شناس، شاعر و استاد دانشگاه است. گرچه متولّد تهران است اما دوران کودکی اش را در روستای برغان از توابع شهرستان ساوجبلاغ گذراند. در تابستان 1357ش در سنّ چهارده سالگی برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت و چهارده سال بعد با مدرک دکتری روانشناسی بالینی از دانشگاه لندن به ایران بازگشت. او از سال 1369 تا 1371ش به عنوان استادیار روانشناسی سلامت در بخش روانپزشکی بیمارستان لندن و بیمارستان رویالفری لندن فعالیت کرد و از سال 1372ش در دانشگاه شهید بهشتی تهران به عنوان استادیار و سپس دانشیار مشغول به تدریس شد.

دکتر شهیدی زمانی نایب رییس انجمن روان شناسی ایران و رییس شاخه روان شناسی بالینی انجمن روان شناسی بوده است. وی علاوه بر نگارش و ترجمه کتاب در حوزه روان شناسی، به کار ترجمه و سرایش شعر نیز اهتمام داشته و چنان که خود میگوید از روزگار کودکی با تاثیر از اشعار پدربزرگش جلال الدین شهیدی (م1327ش) و با تشویق عباس یمینی شریف (م1368ش) با شعر و ادبیات مأنوس بوده و این علاقه باعث شده تا با برگزاری جلساتی با عنوان «شعردرمانی» این شاخه از هنر را با روان شناسی پیوند دهد. نگارش کتاب های «روان شناسی شادی»، «اصول و مبانی بهداشت روانی» و ترجمه کتاب های «روان درمانی و معنویت» نوشته ویلیام وست و «مقدّمات روان شناسی فروید» نوشته استانلی هال شاعر و نمایشنامه نویس اسپانیایی، برگردان شعری از تی. اس. الیوت (م1965میلادی) با نام «دشت سترون»، نگارش سلسله مقالاتی درباره فدریکو گارسیا لورکا (م1936میلادی) و چاپ مجموعه شعری با عنوان «پریشان یادها» در سال 1388ش از آثار او است. ادامه مطلب...

نخستین ایرانی ره یافته به ناسا

پروفسور ابوالقاسم غفّاری فرزند میرزا حسین‌خان، از برجسته‌ترین دانشمندان ایرانی در حوزه علوم ریاضی، فیزیک و صنعت فضا و نخستین ایرانی ره‌یافته به آژانس فضانوردی آمریکا (ناسا) است. او در 25 خرداد 1286 در یک خانواده فَشَندی در تهران زاده شد. فشند روستایی پرجمعیّت در بخش مرکزی شهرستان ساوجبلاغ واقع در استان البرز است. تحصیلات اوّلیه را در دبیرستان دارالفنون به پایان رساند سپس لیسانس در رشته ریاضی را از دانشگاه نانسی فرانسه دریافت کرد. پس از دریافت درجه دکتری در رشته ریاضی از دانشگاه سوربن فرانسه و کارآموزی در رصدخانه پاریس، در سال 1315به ایران بازگشت. مدّتی عضو هیئت علمی دانشگاه تهران بود تا این‌که در سال 1325راهی دانشگاه سلطنتی لندن شد و پس از تلاش چندساله، مدرک علمی دیگری در زمینه «تصحیح فاکتورهای سرعت» و «روش هودوگراف در دینامیک گازی» را دریافت کرد. پس از آن در دانشگاه های لندن و آکسفورد به حلّ مسایل پیچیده فیزیک سرگرم شد و «نسبیّت» را نیز در دانشگاه آکسفورد از پروفسور ادوارد آرتور میلن فراگرفت. ادامه مطلب...

حسین عسکری پژوهشگر فرهنگ و تاریخ البرز:

بنیانگذار نخستین بانک اعضای پیوندی در ایران، البرزی است

عسکری با اشاره به اینکه دکتر سیّد حمید میرخانی جرّاح نامدار قلب و بنیانگذار نخستین بانک اعضای پیوندی در ایران است، گفت: وی از روستای تالیان از توابع شهرستان ساوجبلاغ واقع در استان البرز برخاسته است.

حسین عسکری پژوهشگر فرهنگ و تاریخ البرز در گفت و گو با خبرنگار شبکه خبر دانشجویان البرز (اسنا) با اشاره به اینکه بنیانگذار نخستین بانک اعضای پیوندی در ایران، البرزی است، اظهار داشت: دکتر سیّد حمید میرخانی (1330 - 1383) جرّاح نامدار قلب و بنیانگذار نخستین بانک اعضای پیوندی در ایران است که از روستای تالیان از توابع شهرستان ساوجبلاغ واقع در استان البرز برخاسته است.    

وی افزود:دکتر میرخانی پس از دریافت دیپلم، در سال 1350ش در رشته فیزیوتراپی دانشگاه تهران پذیرفته شد اما به جهت علاقه به پزشکی در سال 1351 بار دیگر در کنکور شرکت کرد و در رشته پزشکی دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت. در سال 1359 مدرک پزشکی عمومی را دریافت کرد و بلافاصله دوره دستیاری جرّاحی را آغاز کرد و در سال 1363 آن را به پایان رساند و سپس به عضویت هئیت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران درآمد. در سال 1363 در رشته فوق تخصصی جرّاحی قفسه صدری دانشگاه علوم پزشکی تهران پذیرفته شد و به مدّت سه سال در آن مقطع تحصیل کرد. ادامه مطلب...

  دکتر حسین عسکری در جلسه اتاق فکر صدا و سیمای البرز:

معرفی دقیق و مستمر مشاهیر استان، بازیابی هویت فراموش شده البرز را در پی دارد 

اتاق فکر صدا و سیمای مرکز البرز با موضوع «مشاهیر و مفاخر استان البرز» با حضور پژوهشگران و صاحبنظران این حوزه روز دوشنبه هفدهم آبان در محل سالن جلسات صدا و سیمای مرکز البرز برگزار شد.

به گزارش شبکه خبر دانشجویان (اسنا)، در این نشست علی رامک مدیرکل صدا و سیمای مرکز البرز با اشاره به تولید چندین برنامه در معاونت های صدا و سیما با موضوع مفاخر و مشاهیر استان گفت:  صدا و سیمای مرکز البرز یک مرکز نوپا بوده، هرچند قبلاً کارهایی در این زمینه صورت گرفته است با این حال جای پرداختن به موضوع مشاهیر در قالب برنامه های فاخر خالی است. وی  افزود  در تولید این برنامه ها باید به موضوع جذابیت برنامه های تولیدی برای تاثیرگذاری بر مخاطب توجه ویژه داشت به طوری که حتی می توان در انتخاب سوژه از مشاهیر و مفاخز زنده استان نیز بهره گرفت. وی با اشاره به اینکه حوزه معاونت صدا راحت تر از بقیه حوزه های تولیدی می تواند در این زمینه عمل کند گفت:  به عنوان مثال در برنامه تقویم تاریخ بهتر است به مشاهیر بومی اولویت داده شود و یا در برنامه های صبحگاهی به مشاهیر علمی پرداخت. مدیرکل صدا و سیمای مرکز البرز از برنامه سازان مرکز خواست در حوزه سیما در ارتباط  زنده تلویزیونی  که با مراکز دیگر برقرار می گردد از مفاخر استان به عنوان میهمان دعوت به عمل آید و یا حداقل توسط مجری و یا آیتم های تولیدی به استان های دیگر معرفی گردد.

در ادامه این نشست مدعوین به بحث و تبادل نظر پرداختند.  دکتر رشید کاکاوند شاعر و پژوهشگر ادبیات، درباره لزوم پرداختن به شخصیت هایی که مخاطبان را غافلگیر کرده و مورد توجه آنها باشد تاکید کرد و گفت: مشاهیر و مفاخر زنده باید در اولویت قرار گیرند. وی  افزود: مفاخر البرز فقط  کسانی نیستند که متولد استان البرز باشند بلکه افرادی مانند استاد ذوالفنون که بیشتر عمر خود را در این استان گذرانده اند نیز جزو مفاخر استان البرز محسوب می شوند. ایشان امامزاده طاهر را به عنوان مدفن تعداد زیادی از مشاهیر استان منبع خوبی برای این موضوع معرفی کردند.

در ادامه این نشست، دکتر حسین عسکری پژوهشگر فرهنگ و تاریخ البرز با اشاره به اهمیت البرزشناسی گفت: معرفی دقیق و مستمر مشاهیر استان، بازیابی هویت فراموش شده البرز را در پی دارد. وی با ارایه توصیفی از وضعیت موجود و مطلوب حوزه البرزشناسی اظهار داشت: تعریفی جامع و مانع از واژه مشاهیر و همچنین وصف البرزی بودن آن، می تواند اولویت بندی دقیقی از مشاهیر استان  را برای برنامه سازان صدا و سیمای البرز فراهم سازد. عسکری در ادامه ضمن انتقاد از سکوت خبری و اعلام دیرهنگام درگذشت پروفسور سیف الدین نجم آبادی ایران شناس البرزی و استاد برجسته دانشگاه هیدلبرگ آلمان گفت: عدم آشنایی با تاریخ و مشاهیر استان البرز، نوعی دورافتادگی از مسایل بومی فرهنگی را برای رسانه های استان ایجاد کرده است. وی در پایان تجمیع و هماهنگی روشمند فعالیت های البرزشناسی را خواستار شد.

خبر بالا در سایت شبکه خبر دانشجویان البرز (اسنا)

متن کامل مطالب را اینجا بخوانید...