احمدآباد، سرگذشت فلسطین، دکتر مصدق و آیت الله هاشمی رفسنجانی

یکی از نامه‌های مهم و تاریخی دکتر محمّد مصدق نخست‌وزیر نهضت ملّی ایران، درباره سرگذشت فلسطین است. این نامه در 11‏  ‎ ‎آذر 1343 از روستای احمدآباد (تبعیدگاه و مدفن مصدق) خطاب به شیخ مصطفی رهنما بنیان‌گذار حزب وحدت مسلمین نوشته شده است. دکتر مصدق در این نامه، مبلغی پول را برای خرید کتاب «سرگذشت فلسطین یا کارنامه سیاه استعمار» ترجمه آیت‌الله علی‌اکبر‌هاشمی رفسنجانی و توزیع آن در بین علاقه‌مندان اختصاص داده است.‏

‏ در این نامه آمده است: «از کتاب سرگذشت فلسطین بسیار استفاده نمودم و حیفم آمد که این کتاب در گوشه‌ای بماند و مورد استفاده قرار نگیرد. این است که چک ناقابلی را تقدیم می‌کنم که بتوانید از آن بیشتر ابتیاع فرمایید و آن را در معرض استفاده عموم قرار دهید.» کتاب «القضیه الفلسطینیه یا سرگذشت فلسطین» نوشته اکرم زعیتر‎ ‎‏(درگذشت 1375ش) سفیر وقت اردن‌ در ایران، تاریخچه فلسطین را از زمانی که یهود شکل گرفته، بیان کرده است. هم اکنون این کتاب در ایران به چاپ ششم رسیده است.‏‎

‎‏آیت‌الله‌‌هاشمی رفسنجانی در آذر 1392 در دیدار شرکت‌کنندگان در «نشست هم‌اندیشی علمی پژوهشی روز جهانی همبستگی با ملّت فلسطین» در این باره گفته است: «دکتر محمّد مصدق نیز که در سال 1343ش در احمدآباد مستوفی؟ محبوس بود، با مطالعه کتاب سرگذشت فلسطین گفت که از آن نهایت استفاده را کردم و حیف است که این کتاب در گوشه‌ای بلامطالعه بماند.» گفتنی است احمدآباد مستوفی واقع در شهرستان اسلام‌شهر غیر از احمدآباد مصدق از توابع شهرستان نظرآباد واقع در استان البرز است.‏ ادامه مطلب...

هنرمند البرزی، بنیانگذار شیوه هنری نقاشی بر قالی است

کد خبر: 82378230 (5764475) | تاریخ خبر: 19/10/1395 | ساعت: 8:24

کرج - ایرنا - البرز پژوه و پژوهشگر فرهنگ و تاریخ البرز گفت که استاد جمشید امینی از طراحان نوین فرش ایران، بنیانگذار شیوه هنری نقاشی بر قالی است. حسین عسکری روز یکشنبه (19/10/1395) در گفت وگو با خبرنگار ایرنا با اشاره به اینکه نوزدهم دی ماه سالروز درگذشت استاد جمشید امینی است، افزود: او یکی از 3 شاگرد البرزی مکتب کمال الملک به شمار می رود که با حمایت و توصیه استاد کمال الملک، هنرمندانه فاصله نقّاشیِ رنگ و روغن و بافت قالی با پشم و کُرک را از میان برداشت. وی در خصوص زندگی این استاد هنرمند، اظهار داشت: استاد امینی در سال 1282 در روستای فَشَند واقع در غرب استان البرز دیده به جهان گشود، در 2 سالگی مادرش را از دست داد و در 5 سالگی به همراه خانواده اش راهی تهران شد.

وی ادامه داد: پدرش او را به مکتبی فرستاد که دارای کارگاه قالی بافی بود، پس از 1 سال هنرآموزی نزد استاد غلامحسین قالی باف کرمانی، در سال 1298 با یاری میرزا علی خان محمودی کاشانی از شاگردان استاد کمال الملک، وارد مدرسه صنایع مستظرفه شد. عسکری گفت: این هنرمند طرّاحی را نزد استاد محمّد غفاری مشهور به کمال الملک فراگرفت و در آن مدرسه دار قالی برپا کرد و در سال 1307 در رشته گوبلن بافی دیپلم عالی گرفت؛ دیپلمی که در سال 1318 از سوی وزارت معارف، معادل لیسانس هنرهای زیبا تلقّی شد. وی بیان داشت: او پس از کسب تجارب دوره جوانی، وقت خود را بیشتر به آموزش هنرجویان هنرستان های هنرهای زیبا اختصاص داد و در مهر 1337 بازنشسته شد. این البرز پژوه اضافه کرد: استاد امینی با حمایت و توصیه استاد کمال الملک، هنرمندانه فاصله نقّاشیِ رنگ و روغن و بافت قالی با پشم و کُرک را از میان برداشت، به پرده ها جان داد نه به یاری قلم مو و رنگ بر بوم نقّاشی که به مدد نخ و تار و پود بر دارِ قالی.

وی گفت: نخستین هنرمندی است که به بافت فرش با استفاده از پرسپکتیو و سایه روشن پرداخت، او نقشه های سنّتی را بسیار آسان می بافت اما تبحّرش در بافت فرش بدون نقشه و از روی تصویر بود. عسکری افزود: به این ترتیب بود که استاد امینی، مبتکر شیوه هنری «نقاشی بر قالی» در ایران شد و نخستین اثر هنری وی فرش «نازی آباد» است که زیرنظر استاد کمال الملک بافته شده است. وی با بیان اینکه دکتر حسن امینی فرزند استاد امینی همچنان ادامه دهنده شیوه هنری پدرش است، اظهار داشت: تابلوهای منظره، مرغ پابسته، پل ورسک، خلقت آدم (کپی از میکل آنژ)، شیر خفته، دو گنجشک نشسته، اینشتاین، اسب، گل های آفتابگردان، ضامن آهو و تصویر استادکمال الملک از دیگر آثار بی همتای استاد امینی است. وی گفت: این قالی ها، چنان استادانه بافته شده اند که حتّی از فاصله نزدیک هم با نقّاشی تفاوتی ندارد. برخی از این آثار در موزه هنرهای ملّی، کاخ سعدآباد و کتابخانه مجلس شورای اسلامی نگهداری می شود. وی افزود: آثار استاد امینی در نمایشگاه جهانی بروکسل سال 1958 میلادی دیپلم گراندپری را برای او به ارمغان آورد.

عسکری ادامه داد: او درباره یکی از آثارش گفته است: «پل ورسک را که بافتم، قوام السلطنه آن را در سفری که به شوروی داشت به مقام های آن کشور هدیه کرد. بعد که برگشت گفت آن قدر که آن جماعت به پل ورسک احترام گذاشتند به من اعتنا نکردند. آنان همان کسانی بودند که کمال الملک را تبعید کردند و او در سکوت و در غربت غریبانه در نیشابور مُرد.» استاد امینی در 19 دی‌ 1377 درگذشت و سه روز بعد، در زادگاهش فشند از توابع شهرستان ساوجبلاغ به خاک سپرده شد. از جمله توصیه های اخلاقی استاد به شاگردانش، پاکی زبان و احترام به زنان بود. او عقیده داشت که مردان بزرگ را زنان پاکدامن و نجیب ساخته ‌اند، پس باید به ستایش مقام زن و مادر پرداخت.

6156/1535 خبرنگار: نوشین طهماسبی ** انتشار دهنده: داریوش غفاری

متن خبر فوق در وب سایت خبرگزاری ایرنا

مطلب فوق در روزنامه های اطلاعات و پیام آشنا...

مقاله های سید علی موسوی و محرمعلی دودانگه درباره مولوی شنیده شد

نخستین کنفرانس بین المللی مولوی پژوهی با شرکت پژوهشگرانی از کشورهای ایران، ترکیه، عربستان، عراق، تاجیکستان، ازبکستان، هند و پاکستان در تاریخ 23 تا 25 آذر 1395 برابر با 13 تا 15 دسامبر همزمان با شبهای عرس (ده روز منتهی به شب وفات حضرت مولانا) در شهر قونیه ترکیه برگزار شد. این همایش با همکاری مجمع جهانی صلح اسلامی، دانشگاه‌های آزاد اسلامی، دانشگاه علمی کاربردی و دانشگاه سلجوق قونیه با هدف تبادل و اشتراک دو کشور ایران و ترکیه در راستای ارتباطات فرهنگی و ادبیات مشترک منتسب به هر دو کشور برگزار شد. دبیر علمی کنگره، پروفسور علی تمیزال عضو هیأت علمی دانشگاه سلجوق ترکیه است. نشست‌های تخصصی مولاناپژوهی با حضور استاد کریم زمانی، مولاناپژوه، مفسر و مترجم قرآن برگزار شده و رونمایی تمبر کنگره و همچنین تمبر استاد کریم زمانی به پاس دهها سال تلاش در حوزه مولوی‌پژوهی در مراسم افتتاحیه کنگره صورت گرفت.

شرکت‌کنندگان این کنگره از کشورهای ایران، ترکیه، تاجیکستان، پاکستان، افغانستان، هند، عراق و ازبکستان بودند، که تندیس مولانا به تمام شرکت‌کنندگان به عنوان یادمان کنگره اهدا شد. در میان بیست سخنران برگزیده، دو پژوهشگر از استان البرز حضور داشتند: سید علی موسوی، (مدیر دبیرستان استعدادهای درخشان شهید باهنر شهر جدید هشتگرد، مدرس دانشگاه) با مقاله «کسب و کار و بازایابی در مثنوی مولوی». محرمعلی دودانگه (مدیر مسوول انتشارات رهام اندیشه، کتابدار و مدرس دانشگاه) با مقاله «گفتگو در مثنوی کبیر.»

پروفسور سیف الدین نجم آبادی، استاد پیشین دانشگاه تهران و استاد کرسی ایران شناسی دانشگاه هایدلبرگ آلمان، پس از عمری تدریس و پژوهش و تألیف و ترجمه و تصحیح متون در بیست و دوم مهر سال 1395 درگذشت. برای گرامیداشت یاد و پاسداشت خدمات علمی و فرهنگی وی دوستان، شاگردان و خانواده ایشان جمعه بر سر مزار نیایش گرد هم خواهند آمد.

زمان: جمعه، 17 دی 1395، ساعت 15 - 17

مکان: تهران، خیابان امام خمینی، خیابان شیخ هادی نجم آبادی، مقبره حاج شیخ هادی نجم آبادی

پروفسور سیف الدین نجم آبادی درگذشت

شهرام نجم آبادی، خانم دکتر مهدخت معین (فرزند شادروان دکتر محمد معین)، حسین عسکری

یادداشت دکتر مهدخت معین درباره پروفسور سیف الدین نجم آبادی

حجت الاسلام اسماعیل آل احمد، استاد منوچهر صدوقی سها، شهرام نجم آبادی، حسین عسکری

عکس ها: علی عسگری

کشف رموز مقالات شمس تبریزی به همت عارف و هنرمند البرزی

کد خبر: 82368041 | تاریخ خبر: 11/10/1395 - 10:8

کرج - ایرنا - پژوهشگر فرهنگ و تاریخ استان البرز با اشاره به سالروز درگذشت استاد علی اشرف والی عارف، گفت: کشف رموز مقالات شمس تبریزی به همت این شاعر، خوشنویس و نقاش معاصر البرزی محقق شده است. حسین عسکری روز شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا، افزود: 11 دی ششمین سالروز درگذشت استاد علی‌اشرف والی عارف، شاعر، خوشنویس و نقاش معاصر البرزی است. وی با بیان اینکه مطالعه و تأمّل در ادبیات عرفانی از جمله ویژگی های استاد والی است، اظهار داشت: "کشف رموز مقالات شمس تبریزی" از سال 1352 تا 1357 حاصل آن است و نخستین جلد این مطالعات عرفانی در سال 1393 در کتابی 584 صفحه ‌ای، با عنوان "طلوع دوباره شمس" منتشر شده است. وی ادامه داد: استاد علی ‌اشرف والی در سال 1299 در روستای وِلیان از توابع شهرستان ساوجبلاغ زاده شد اما از اوان کودکی، زندگی و تحصیلات خود را در تهران گذراند و در سال 1317 به مدرسه (دانشکده) هنرهای زیبای نوین راه یافت و از تجربیات و آموزش استادانی چون میرزا علی اکبر خان نجم‌ آبادی (شاگرد البرزی استاد کمال الملک)، علی محمّد حیدریان، رفیع حالتی و ابوالحسن صدیقی بهره‌ مند شد. ادامه مطلب...

مرگ، پایان تو نیست؛ تو کبوتری 

آیین بزرگداشت استاد جعفر والی در فرهنگسرای امام علی علیه السلام شهرستان ساوجبلاغ برگزار شد. موسسه فرهنگی هنری سیمای شباب البرز با همکاری اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان ساوجبلاغ، این یادبود را برگزار کردند. استاد والی کارگردان تئاتر، بازیگر و فیلم‌ نامه‌ نویس ساوجبلاغی که به علت بیماری ریوی 18 آذر در بیمارستان بستری بود، صبح روز 27 آذر 1395 دارفانی را وداع گفت. مراسم یادبود شادروان والی سه شنبه 7 دی با حضور هنرمندان، مسئولان و پیشکسوتان عرصه هنر برگزار شد. بیانیه پایانی آیین یادبود هنرمند فقید استاد والی به این شرح است:

* * *

استاد والی! سلام. مرگ، پایان تو نیست. تو کبوتری. به این همه هنرمندی تو، کبوتر هم غبطه می خورد. پرواز تو دوباره زمینگیری ام را به رخم کشید. از نو در خلسه ای سخت و سنگین فرو رفته ایم؛ حالی بین خرسندی و حزن. خرسندی از این که توانسته ایم در روزگار حیات زمینی ات لحظه هایی را با تو هم نفسی کرده ایم. حزن از این که چرا رفتی؟! چرا ما بی قراریم؟! استاد والی عزیز! حال که در آیین یادبود تو  ـ هنرمند بی نظیر ـ گردهم آمده ایم چه خوب است که نه برای تو که برای کاستن از عذاب وجدان خویش کاری کنیم. آخر ماها استادان یکه تاز بی توجهی به بزرگان این آب و خاکیم. استاد والی! از تو اجازه می خواهیم تا کوی یا برزن یا گذرگاهی از این سرزمین چشمه های سرد را به نام نامی ات متبرک سازیم. اجازه می دهی؟ ما را ببخش که باز هم دیر رسیدیم. باز هم ساده لوحانه در این ایستگاه سرد یخ بسته با قیصر، منتظر قطار رفته ایم. 

جمع کثیری از فعالان فرهنگی و هنری استان البرز

7 دی 1395

استاد جعفر والی هنرمند نامدار ساوجبلاغی درگذشت

آیین بزرگداشت استاد جعفر والی در فرهنگسرای امام علی علیه السلام شهرستان ساوجبلاغ برگزار می‌ شود. موسسه فرهنگی هنری سیمای شباب البرز با همکاری اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان ساوجبلاغ، مراسم یادبود استاد والی را برگزار می ‌کند. استاد والی کارگردان تئاتر، بازیگر و فیلم‌ نامه‌ نویس ساوجبلاغی که به علت بیماری ریوی 18 آذر در بیمارستان بستری بود، صبح روز  27 آذر 1395 دارفانی را وداع گفت. مراسم یادبود شادروان والی سه شنبه  7 دی با حضور هنرمندان، مسئولان و پیشکسوتان عرصه هنر از ساعت 15 الی 17 در فرهنگسرای امام علی (ع) واقع در شهر هشتگرد برگزار می‌ شود.

استاد جعفر والی هنرمند نامدار ساوجبلاغی درگذشت 

پای افطار چراغانی گیلاس 

اسماعیل آل ­احمد

مدرس و معاون پژوهشی حوزه علمیه امام جعفر صادق (ع) شهرستان ساوجبلاغ

همیشه دوست داشته ­ام به بزرگان این دیار و همه فرزانگی و فرهیختگی آنان، دورادور، عشق بورزم اما همیشه دوستان خوبم ـ مهرداد کورش ­نیا و حسین عسکری و... ـ مرا به غرقه ­شدن در بیم موج دل سپردن به عشق اینان فراخوانده ­اند و من با همه جان­ سختی ­ام باز نتوانسته ­ام اصرار و پیشنهاد آنان را ندیده و نشنیده انگارم و دوباره مثل هر بار، پای در گردابی چنین حایل نهاده­ ام و بی ­محابا به این بزرگان، نزدیک شده ­ام و به حکم صداقت روستایی ­ام تمام ­قد، دل ­باخته فرزانگی ­ها و فرهیختگی ­های آنان شده ­ام و تا به خود آمده ­ام آن بزرگ، دامنش را از دستان ارادتم بیرون کشیده و دامن ­کشان رفته است و من باز رنج قراق را پس از مدتی اندک، لاجرعه سرکشیده ­ام و چه تلخ است که می دانم این بار، نه بار آخر است.

این رنج، وقتی دوچندان می­ شود که سن تو، سنی باشد که در آن به این فراق ­های پیاپی مبتلا شوی و نتوانی بغضت را بیرون بریزی چون خیر سرت، مرد یک خانواده هستی و خوب نیست که هر چند وقت یک بار، زن و بچه ­ات خرد شدن تو را تماشا کنند. به ناگزیر، این بغض با تمام سنگینی و به سختی تمام در لایه­ های توبرتوی جانت و بر روی هزاران بغض فروخورده دیگر، رسوب می­ کند و تو یک قدم دیگر به سکوت ابدی، نزدیکتر می­ شوی. گاه البته این بغض ­ها را در روضه حضرت شهید آزادی ـ علیه­ السلام ـ می ­ترکانی و آرام می ­شوی. روضه چه فرصت خوبی است برای مردانی که نمی خواهند خردشدن­ شان را کسی ببیند. در آن تاریکی محض است که شانه ­هایت می ­لرزد و اشک با خود همه آن رسوب­ های سنگین و سخت را بیرون می­ ریزد و آرام می ­شوی. جان به قربان لب تشنه ­ات یا حسین!

این مرگ ­نوشته را برای رفتن استاد جعفر والی (1312 - 1395) می نویسم و چون خواننده ارجمند مرا نمی ­بیند در­ اشک ریختن، خیالی آسوده دارم. با استاد جعفر والی از سالیانی دور و به برکت دوستی با مهرداد کورش­ نیا آشنا شدم. از او شنیده بودم که استاد در اوج بحران مالی برای بازی در فیلمی ضعیف با پیشنهادی صدهزار تومانی مواجه می ­شود اما به احترام هنر از پذیرش آن سر باز می ­زند. استاد با آن وجه می ­توانسته خانه ­ای خوب در شمال شهر تهران بخرد. ادامه مطلب...

کوروش‌نیا بالاخره توانست از چنگ اینها خودش را خلاص کند، بیاید تهران 

شادروان استاد جعفر والی (درگذشت 27 آذر 1395) هنرمند پیشکسوت تئاتر و سینمای ایران در 25 شهریور 1390 در خاستگاهش روستای ولیان از توابع شهرستان ساوجبلاغ واقع در استان البرز، با هوشمند هنرکار سردبیر فصلنامه بازیگر (نشریه داخلی انجمن بازیگران خانه تآتر) گفت و گو کرده است. این گفت‌وگو، نخستین بار در شماره دوم فصلنامه بازیگر (زمستان 1390) به چاپ رسیده است. بخشی از سخنان استاد والی، اشاره به وضعیت هنر نمایش در شهرستان ساوجبلاغ است. ادامه مطلب...

شهرستان ساوجبلاغ، روستای ولیان، تیر 1392، عکس: رها دلدار 

حسرت دیدارش در روستای ولیان ساوجبلاغ

در پی درگذشت استاد جعفر والی هنرمندساوجبلاغی تئاتر و سینما، تعدادی از هنرمندان در شبکه‌های مجازی به او ادای احترام کردند. عباس یاری دبیر تحریریه مجله فیلم نیز نوشت: «چراغ دیگری خاموش شد... افسوس که این روزهای پایانی برگ‌ریزانِ پائیز شاهد خاموشیِ چراغ زندگی یکی دیگر از بزرگان عرصه سینما، زنده‌یاد جعفر والی بودم. حسرت دیدارش در روستای ولیان (در منطقه ساوجبلاغ) به ‌دلم ماند. قرار بود در منظرِ چشم‌انداز زیبای ده، در خانه ییلاقی‌اش با هم چای بخوریم و از همه چیز حرف بزنیم. آخرش نشد و دیدار ما به‌همان شبی که در رستورانی نزدیکی این روستا کنار هم نشسته بودیم، خاتمه پیدا کرد. هردو به ‌بهانه ازدواج دختر یکی از دوستان مشترک‌مان در این مراسم حضور داشتیم، سروصدای باندهای صدا که آواهای کامپیوتری ارگ‌نوازی را در فضا پخش می‌کرد و گروهی از پسرهای جوانِ روستایی با موهای ژل زده و کراوات داشتند با آوای موسیقی‌های لوس‌آنجلسی حرکات موزون انجام می‌دادند، مانع از آن می‌شد که صدای کسی به‌گوشِ رفیق بغل دستی‌اش برسد! حسرت درد دل در فضای آرام روستا به‌دل‌ من ماند. زنده‌یاد والی سال‌ها قید تهران و آلودگی‌هایش را زده بود و در این روستا که در آن به‌دنیا آمده بود، زندگی می‌کرد. او در دهه? شصت در این روستا فیلمی سینمایی به‌ نام "تا غروب" را ساخت و غروب عمرش در همین روستا رقم خورد. روحش در آرامش...»

استاد جعفر والی هنرمند نامدار ساوجبلاغی درگذشت

خاطرات جعفر والی؛ از تئاتر شهر تا نمایش گاو

من جعفر والی‌ام، والی‌تر نمی‌شوم