پروژه خیالی جهانی سازی تشیع توسط بروجردی ـ انیشتین را چه کسانی دامن می زنند؟ 

دکتر رسول جعفریان

خبر آنلاین: یک نوع از تاریخ نگاری، طرح دروغ های بزرگ بی شاخ و دمی است که از بس شگفت است هیچ چاره ای جز باور کردن آن نیست تا از شر آن راحت شد. نمونه اش این که نیوتن شیعه بوده و بحار الانوار مرحوم مجلسی را ترجمه کرده که الان هم نسخه آن در صندوق اماناتی در لندن نگهداری می شود . سالها پیش خبر شیعه شدن انیشتین و ارتباط وی با آقای‌ آیت الله بروجردی منتشر شد. بعدها آن خبر را سایتی منتسب به بیت ایشان منتشر کرد و به توصیه های فراوان که این مسأله یک دروغ شاخدار است، هیچ گاه حاضر نشد آن را بردارد (اینجا).

زمانی هم بنده دریافتم که شخصی به نام سجادی مدخل هایی در دایره المعارف تشیع نوشته و ضمن آن سلسله ای از اباطیل و دروغ ها را در باره شیعه شدن لئوناردو داوینچی و نیوتن و ارتباط آن جریان با علامه مجلسی و وجود رساله های نادر در صندوق اماناتی در لندن و شخصیت موهومی به نام مهدوی که تا به حال رنگ خود را نشان نداده، نوشته است. وقتی آن یادداشت ها منتشر شد، دایره المعارف تشیع ضمن عذرخواهی اعلام کرد که این شخص رفتاری نامتعارف داشته و از آنجا اخراج شده است. بعد هم همین آقا، نامه ای برای بنده نوشت و ارکان دایره المعارف تشیع را متهم کرد. اما فی الواقع و خارج از منازعات آنها، احساس کردم سجادی یا با همدستی افرادی، در حال نشر شبکه ای از دروغ پردازیها و عجایب در باره موضوعاتی هستند که گویی تشیع در حال تبدیل شدن به یک مذهب جهانی در غرب است و هر آدم مشکوکی که در غرب درگذشته اند حتما شیعه بوده و از او یا آنها رساله هایی هست  و تا بحال هم صدایش در نیامده است. اگر هم مرده و کسی نمی تواند بررسی کند، مطالبی به او نسبت می دادند. ادامه مطلب...

یک شنبه 8 شهریور 1394 شخصی به نام «سید» با رایانامه maxx_110@yahoo.com نسبت به «خاطره دیدار با آیت الله موسوی دهسرخی؛ فقیه تجددگریز» به شرح زیر واکنش نشان داده است. به جهت ترویج فرهنگ نقد و گفت و گو، این نظر بدون هیچ دخل و تصرفی منتشر می شود. البته باب نقد درباره یادداشت بنده و این دیدگاه، همچنان باز است.

* * *

سکوتم را خیانت محرز به ساحت علما دانستم

چند روز قبل در یک وبلاگ به نام ساوجبلاغ پژوهی خاطره ای با عنوان دیدار با آیت الله موسوی دهسرخی؛ فقیه تجددگریز را مطالعه کردم. وقتی عنوان فقیه تجددگریز را دیدم سکوتم را خیانت محرز به ساحت علماء دانستم لذا برآن شدم برای استحضار عزیزان عرض کنم: اولاً صرف ملاقات یک شخص با بضاعت محدود علمی، نمی توان یک فقیه محرز را که در همه ابواب حدیثی و فقهی و طب سنتّی و علوم متعدد صاحب ایده است را متهم به تجددگریزی نمود. نگارنده در طی چندین سال رفاقت نزدیک با یکی از آقازاده ها که از روحانیون موفّق در عرصه بین الملی بنام حاج آقا صادق راجع به منش مرحوم علامه دهسرخی اطلاعات متعددی به دست آوردم که نشان می دهد مرحوم علامه دهسرخی در طی دوران دشوار تحصیل و تلمذ در حوزه نجف با کثرت اولاد با نهایت زهد و پارسایی ایام را سپری می کرد و به کرّات شاید برای تهیه مایحتاج اوّلیه زندگی خانوادگی مشکلات حادی را تحمل کرد و با عزّت نفس سرشار و مثال زدنی به تحصیل و تحقیق ادامه داد. عزیزان آیا تدوین کتاب مفتاح کتب اربعه با شیوه منحصر به فرد برای دسترسی احادیث در زمانی که حرفی از کامپیوتر و نرم افزار های فعلی نبود می تواند از یک تفکر تجددگریز نشات گیرد؟ آیا تدوین کتاب هایی برای درمان بیماری ها تجدد گریزی است.

متأسفانه بعضی از طلاب فعلی که فرسنگ ها از معنویت فاصله گرفتند ساده زیستی و زی طلبگی مورد نظر امام زمان (عج) را تجددگریزی قلمداد می کنند و به راحتی علمایی که سال ها با تحمّل سخت ترین روزها در زندگی و جوانی علوم و معارف آل محمّد را زنده مگه داشتند را متهم به تجددگریزی می کنند و این مایه تأسف است. بی تردید سال ها زمان سپری شد تا یک نفر مثل علامه دهسرخی از حوزه برخاست که متأسفانه این گونه مورد بی مهری قرار می گیرد. طلبه عزیزی که با نقل خاطره درصدد تخریب این شخصیت علمی محبوب و پارسا هستید ای کاش به کتاب های تألیف شده معظم له سری می زدید تا اکنون که در عصر ارتباطات نظراتتان را آنی منعکس می کنید پاره ای یا گوشه ای از شخصیت علمی و عملی این دست علماء را معرفی می کردید تا طلبه هایی که اکنون با وجوهات و امکانات فراوان فقط در حوزه به زندگی روزمره مشغول هستند و هیچ فعالیت علمی و عملی ندارند، درسی بوده باشد.

کارمان را ان شاء الله به سرانجام می رسانیم

دکتر علی‌اکبر صالحی (زاده 4 فروردین 1328 در کربلا)، مهندس هسته‌ ای، معاون رییس جمهور و رییس سازمان انرژی اتمی ایران و سیاستمدار ایرانی است. از سال 1389 تا 1392 وزیر امور خارجه ایران بود. او استاد دانشگاه صنعتی شریف است و دو دوره رییس این دانشگاه بوده ‌است. از سال 1998 تا 2003 نماینده ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بود. وی بین سال‌های 2005 تا 2009، معاونت دبیرکل سازمان کنفرانس اسلامی را برعهده داشت، سپس از سال 1388 تا 1389 رییس سازمان انرژی اتمی ایران شد. دکتر حسن روحانی در روز 25 مرداد ماه 1392 وی را به ریاست سازمان انرژی اتمی برگزید. دکتر  صالحی از نوادگان شیخ محمّدصالح برغانی (فقیه نامدار و بنیانگذار مدرسه صالحیه قزوین در روزگار قاجار) است. برغان از روستاهای شهرستان ساوجبلاغ واقع در استان البرز است.

گزارشی از سخنرانی دکتر صالحی

روند حقوقی آزادسازی محوطه ازبکی پس از نوزده سال 

خبرگزاری مهر: دادستان کرج با بیان اینکه غیر از مالکیت تپه ازبکی، مالکیت تپه جیران نیز به سازمان میراث فرهنگی سپرده شد گفت: متصرف، در قبال این واگذاری مسئول حفاظت و بهره‌برداری از تاسیسات گردشگری آن محدوده شد . رضا شاکرمی دادستان مرکز استان البرز درباره واگذاری تپه ازبکی به سازمان میراث فرهنگی پس از 19 سال گفت: شهرستان نظرآباد یک محوطه باستانی بسیار مهم به نام محوطه ازبکی دارد که در سال 1372 سازمان میراث فرهنگی وقت، قسمت‌هایی از آن را نقشه ‌برداری کرده و گفته بود که جزو میراث فرهنگی محسوب می‌ شود. وی ادامه داد: اما قصورهایی صورت گرفته و پیگیری نمی‌ شد تا اینکه موجب شد شخصی در آن محدوده تصرفاتی کند و روی تپه ‌ها درخت بکارد و بناهایی ایجاد کند. مدیرکل میراث فرهنگی استان البرز به ما مراجعه و اعلام کرد که چنین مشکلاتی برای تپه ازبکی به وجود آمده است و حساسیت موضوع را برای ما شرح داد. همچنین پیگیر شد که جلسه شورای سیاست گذاری حفظ حقوق بین‌الملل عرصه اراضی ملّی و منابع طبیعی استان تشکیل شود و در آن جلسه این موضوع نیز مورد بررسی قرار گیرد. ادامه مطلب...

آزادسازی محوطه نه هزار ساله ازبکی نظرآباد پس از نوزده سال  

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان البرز گفت: ‌تپه ازبکی در نظرآباد پس از 19 سال از تصرف مالک خارج شد و مالکیت آن به میراث فرهنگی سپرده شد و در نظر داریم این منطقه به قطب گردشگری البرز تبدیل شود.به گزارش خبرگزاری تسنیم، عبدالناصر میرچی در نشست خبری با اصحاب رسانه از آزاد شدن تپه ازبکی در نظرآباد پس از 19 سال خبر داد و اظهار داشت: این اقدام با همکاری همه مسئولان ذیصلاح و نیز پیگیری و انعکاس خبری اهالی رسانه انجام شد. وی با بیان اینکه تپه ازبکی تنها به البرز و ایران تعلق ندارد، بلکه موضوعی جهانی است، افزود: در سال‌های گذشته پیگیری‌هایی برای آزادسازی این تپه انجام شد اما ما به این نتیجه رسیدیم که این موضوع باید به صورت چندجانبه پیگیری شود.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان البرز با بیان اینکه فضاسازی عمومی و انعکاس اخبار مناسب از سوی اهالی رسانه برای آزادسازی این تپه بسیار مهم و تاثیرگذار بود، گفت: بدون وجود اصحاب رسانه اجرایی شدن این کار به هیچ وجه میسر نبود. وی با تاکید بر اینکه موضوع بازپس گیری تپه ازبکی در شورای حفظ حقوق بیت‌المال نیز مطرح شد، گفت: درصورتی که این موضوع از کانال‌های پیگیری شده به سرانجام نمی‌رسید، در نظر داشتیم از سوی مقام معظم رهبری اقدام کنیم. میرچی تصریح کرد: مجموعه این اقدامات سبب شد سه شنبه هفته گذشته تفاهم نامه خوبی بدون ریالی هزینه از سوی میراث، میان مالک زمین و میراث فرهنگی منعقد شود که متن آن به زودی در اختیار اصحاب رسانه قرار می‌گیرد. ادامه مطلب...

متجاوزان خاک تپه ‌ازبکی را به توبره کشیدند

یاسمن مرادی

اولین دژ مادی  9 هزار سال پیش، نه در فلات تبت بلکه در فلات ایران زمین به ‌نام تپه ازبکی قد برافراشته است، میراث ماندگاری که خشتی از آن را رئیس‌ جمهور وقت ایران در همایش جهانی گفت و گوی تمدن‌ها، به عنوان سند قدمت فرهنگ و مدنیت ایران به کوفی‌عنان (دبیرکل سابق سازمان ملل متحد) هدیه کرد. تپه ازبکی، میراث مانایی است که در سال 1352 ثبت ملی شده است اما ثبت ملی نتواسته این اثر ارزشمند تاریخی را از دست‌درازی متجاوزین در امان بدارد. مسئله‌ای که این روزها درباره تپه ازبکی بر سر زبان‌ها افتاده تصرف 19 ساله این تپه توسط یک فرد و سکوت مسئولان استانی و کشوری در این‌باره است. نکته جالب توجه اینجاست که فرد متجاوز در بالای این تپه اقدام به ساخت ویلا و استخر کرده است، تپه‌ای که حتی در سطح 10 سانتی متری آن نیز اثر‌های تاریخی ارزشمندی کشف شده و اینکه در هنگام ساخت ویلا و استخر چه آثار ارزشمندی کشف شده خود جای سوال دارد.  ادامه مطلب...

«حائری ‌نامه» به کوشش علی ‌اکبر صفری

استاد عبدالحسین حائری نسخه شناس، فهرست‌نویس و رئیس اسبق کتابخانه مجلس (1354 - 1374) بامداد روز یک‌شنبه، یکم شهریور 1394، دار فانی را وداع گفت. زنده‌یاد عبدالحسین حائری در خانواده‌ای یزدی در تیرماه 1306 در شهر قم دیده به جهان گشود. پدرش آقا میرزا احمد حائری از علمای روزگار خود و پدربزرگش (پدر مادرش) آیت‌الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، مؤسس حوزه علمیه قم بود. وی در همان اوان کودکی قرآن و قدری خواندن و نوشتن را در مکتب فراگرفت. بعد هم نزد پدر مقدمات عربی و بعضی کتاب‌های لغت و دروس مدرسه‌ای را خواند. سپس سطوح عالی فقه و اصول را تا سن 19 سالگی نزد اساتیدی چون آیات عظام حاج شیخ مرتضی حائری (دایی‌اش)، حاج شیخ محمد صدوقی، حاج سید محمدرضا گلپایگانی به پایان رساند. ‌‌وی پس از آن در نزد آیات عظام حاج سید محمد تقی خوانساری، حاج سید صدرالدین صدر، حاج سید محمد حجت و حاج آقا حسین طباطبایی بروجردی دروس خارج را گذراند و در سن 24 سالگی به درجه اجتهاد نائل شد.

وی در سال 1330 به دلایل مختلف به تهران مهاجرت کرد. در آنجا به طور اتفاقی با تفضلی، معاون وقت کتابخانه مجلس آشنا شد و این آشنایی باب ورود وی به کتابخانه مجلس بود. زنده‌یاد حائری از آن پس به تحقیق در نسخ خطی پرداخت. پس از تأسیس اداره بررسی و تحقیق در کتابخانه، در سال 1343، مسئولیت آنجا به عهده وی گذاشته شد. وی در سال 1354 ریاست کتابخانه را عهده‌دار شد و در سال 1363 نیز ریاست کتابخانه شماره دو مجلس به وی واگذار شد. از سوی دیگر، وی 17 سال عضو هیئت مؤلفان لغت‌نامه دهخدا بود و بر چاپ چند جلد از آن نیز نظارت داشت. زنده‌یاد حائری صاحب نظریه «بازنویسى تاریخ علم بر اساس بازنویسى فهارس نسخ خطى» است که جایزه‌ای جهانی را نیز برای این محقق برجسته و نسخه‌پژوه نامدار به ارمغان آورده است. ادامه مطلب...

سومین بیمارستان تهران و شیخ هادی نجم آبادی

خبرگزاری ایسنا: سومین بیمارستان تهران که حالا فقط اتاق عمل و بخش‌هایی از کادر اداری‌اش موجود است تا چند ماه دیگر براساس مستندات باقی مانده از 120 سال پیش، بار دیگر بازسازی می‌شود. بقایای سومین بیمارستان تهران که با دست‌های «شیخ هادی نجم‌آبادی» برای عمل به وصیت «میرزا عیسی» در سال‌های 1275 تا 1279 شمسی ایجاد شد تا درمانگاهی برای مردم منطقه ایجاد کند، 11 سال است که با اسکان دو خانواده در آن، دست‌کم سرپا باقی مانده است،‌ خانواده‌هایی که ترس ریزش سقف و دیوارهای سست شده و نم کشیده و طبله زده‌ی اتاق‌ها را بر دوش می‌کشند تا شاید روزی این مکان قدیمی بار دیگر به یاد گذشته سرپا شود.

حیاط بزرگ کنونی این درمانگاه حالا گرمای سوزان تابستان را به دوش می‌کشد و علف‌ها در هر گوشه‌ی آن سربالا آورده‌اند،‌ اما به گفته‌ی یکی از نوه‌های شیخ هادی نجم‌آبادی، قرار است براساس مستندات باقی مانده از آن زمان، کلنگ ساخت دوباره‌ی این بنای تاریخی در میانه‌ی حیاط درمانگاه به زمین بخورد و درمانگاه «نجم‌آبادی» (وزیری) در کوچه‌ی «سخنور» بین ولی‌عصر (عج) و شیخ ‌هادی بار دیگر ساخته شود. براساس تابلوی اطلاعاتی که روی دیوار این بنا توسط سازمان زیباسازی شهرداری تهران نصب شده، بیمارستان «وزیری» با وصیت میرزا عیسی توسط حاج شیخ هادی نجم‌آبادی در فاصله‌ی سال‌های 1275 تا 1279 هجری شمسی ساخته شد.

این بیمارستان پس از چند سال فعالیت مستمر در سال 1350 مستهلک و به متولی وقت برگردانده شد. در سال 1355 وزارت بهداری وقت، بیمارستان را با هدف ساخت بیمارستانی جدید تخریب کرد، اما هیچ اقدامی صورت نگرفت تا این‌که در سال 1360 تعدادی از پزشکان و افراد خاندان نجم‌آبادی بخشی از بنا را بازسازی کردند.  هرچند این بنای تاریخی در دوم شهریورماه 1377 در فهرست آثار ملی ثبت شد، اما ساخت‌ و سازهایی که در اطراف این بنا انجام شده و سایه‌ی ساختمان‌هایی که در روزهای آفتابی بر روی حیاط به طور کامل سایه می‌اندازند، حریم این بنای تاریخی را مخدوش کرده‌اند! در تهران‌گردیِ این هفته‌، احمد مسجدجامعی که به مناسبت روز پزشک در مکان‌ها و مراکز درمانی قدیمی تهران برگزار شد،‌ از مقبره‌ی «شیخ هادی نجم‌آبادی» نیز که در خیابان شیخ هادی تهران قرار دارد بازدید شد. در این مکان تاریخی که اکنون به نسل هشتم خانواده‌ی «نجم‌آبادی‌ها» رسیده است، 84 نفر از این خاندان مدفون هستند.

اما وضعیت مقبره‌ی خاندان «نجم‌آبادی‌ها» نیز زیاد مناسب نیست؛ به گفته‌ی یکی از نوه‌های «شیخ هادی نجم‌آبادی»، دیوارهای مقبره که از چوب و گچ هستند را موریانه زده و از داخل در حال سست شدن‌ هستند.او از شورای شهر و میراث فرهنگی تهران خواست تا هر چه زودتر به وضعیت این بنای تاریخی رسیدگی کنند.

  تصاویری از بیمارستان وزیری تهران...

آثار دوره مادی محوطه ازبکی رو به نابودی است

سرپرست هیات حفاظت و ساماندهی بقایای معماری دژ مادی ازبکی شهرستان نظرآباد گفت: آثار به جای مانده از دوره ماد که در سال های اخیر با خطر نابودی مواجه شده است در راستای حفظ تپه ازبکی از نابودی در دستور کار قرار گرفت. به گزارش خبرگزاری ایرنا، ابراهیم حیدری افزود: براساس برنامه اداره میراث فرهنگی استان البرز، در سال جاری با دریافت مجوز از پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، برنامه ای برای نجات و رفع خطر بخشی از مانده های معماری دژ مادی که بر بالای تپه ازبکی قرار دارد در دستور کار قرار گرفت.

وی با اشاره به اینکه دسترسی به دژ و رساندن آب و مصالح مورد نیاز برای انجام عملیات ساماندهی و حفاظت با دشواری جدی همراه است تصریح کرد: به رغم این شرایط، تاکنون آماده سازی محوطه برای سامان بخشی با پشتیبانی میراث فرهنگی استان، همراهی مالک باغ و تلاش گروه مرمت، پیشرفت خوبی داشته است. وی خاطرنشان کرد: امیدوارم بشود با فراهم شدن روش اصولی و فنی، حمل مصالح به بالای تپه (بدون آسیب رساندن به بستر تاریخی و با حفظ ضوابط مربوطه) بخش هایی از فضای 1400 مترمربعی دژ را با همان شیوه گروه کاوش، با رعایت اصالت محوطه و ضوابط حفاظت مربوطه در حدود شرح خدمات و اعتبار تخصیصی ساماندهی کرد.   ادامه مطلب...

شیخ گفت: افعی که افسون بر نمی دارد !

شیخ عبدالعلی موبد کاشانی که از یاران و هواخواهان شیخ هادی نجم آبادی بود تعریف می کرد: شیخ از تهمت زدن و آزار و ستم، دروغ گویی، مال مردم خوردن، طعنه بر دین و ایمان مردم زدن و سایر کارها و سخنان بیهوده و زشت پرهیز داشت. در یکی از روزها شخصی چون ماری خوش خط و خال به نزد شیخ رفت و در کنارش نشست؛ همی از سلامت نفس خود لاف می زد و وانمود می کرد که عقیده به مکافات دنیا و آخرت دارد؛ داستان ها شاهد مدعای خود می آوردند؛ از مردم و از خودش همی گفت. براستی که چه زبان چرب و نرمی داشت. آن کس که او را نمی شناخت می پنداشت که چنان حاج آقایی در روزگار نبوده و نیست؛ چنین خیرخواه مردمی از آغاز تا انجام گیتی یگانه است. وی برای آنکه ثابت کند که حتی در این دنیا هم کار بد بدون مکافات نمی ماند حکایتی را تعریف کرد. خیلی با مزه است.    

می گفت: یکبار برای زیارت به مکه رفته بودم. در راه مکه به صحرا به ماری دچار شدم. ترسیدم که زیانی رساند. برای دفاع از خود چماقی به سوی مار انداختم. پس از مدتی ضربه زدن به افعی، اسبابی فراهم گشت که چند ضربه چماق خوردم. من (شیخ عبدالعلی) می دیدم که شیخ هادی به حرف های او گوش می داد و چیزی نمی فرمود. من آن مرد را می شناختم و می دانستم که به همه عیب های شرعی و عرفی آراسته است. وی با خبرچینی دویست آدم بی آزار و گوشه گیر را به کشتن داده بود به طوری که حجاج بن یوسف ثقفی نسبت به او رحمت دو جهانی بود. بی هیچ هنر و منصب روشنی مالک کرورها ثروت شده بود. هر خانواده ای را که نابود می کرد دو تومان بهره می برد و هنوز هم دست از کار پلیدش بر نداشته بود. من در این اندیشه بودم که شیخ ما دارد فریب می خورد و شقی ترین آدم را حضرت زین العابدین تصور کرده است...

 اما ناگاه آن خواجه برزگ به فراست دریافت که من در چه اندیشه ای بودم که «پس از آن همه کوشش به عجب کسی دست ارادت دادم که سعید را از شقی درست نمی شناسد» پس فرمود: «عبدالعلی چفدر کودکانه می اندیشی و کم ظرفیت هستی. گمان داری جز تو کسی نمی فهمد. افعی که افسون بر نمی دارد. حاجی چه می گوید؟» شیخ ما با خواص لهجه و اصطلاح مخصوص داشت. از این جهت خاصان مجلس دانستند که چه می گوید. دریافتیم که شیخ درست تشخیص داده است. حاجی هم به خود می بالید و همچنان لاف می زد و دست بردار نبود. خاصان مجلس دانستند که به گفته شیخ حاجی افعی است و ترک شرارت و فساد نکند. بنا بر این جز گوش دادن به یاوه بافی های او کار دیگری مصلحت نیست.

 منبع: هزار و یک حکایت تاریخی.