کشف رموز مقالات شمس تبریزی به همت عارف و هنرمند البرزی

کد خبر: 82368041 | تاریخ خبر: 11/10/1395 - 10:8

کرج - ایرنا - پژوهشگر فرهنگ و تاریخ استان البرز با اشاره به سالروز درگذشت استاد علی اشرف والی عارف، گفت: کشف رموز مقالات شمس تبریزی به همت این شاعر، خوشنویس و نقاش معاصر البرزی محقق شده است. حسین عسکری روز شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا، افزود: 11 دی ششمین سالروز درگذشت استاد علی‌اشرف والی عارف، شاعر، خوشنویس و نقاش معاصر البرزی است. وی با بیان اینکه مطالعه و تأمّل در ادبیات عرفانی از جمله ویژگی های استاد والی است، اظهار داشت: "کشف رموز مقالات شمس تبریزی" از سال 1352 تا 1357 حاصل آن است و نخستین جلد این مطالعات عرفانی در سال 1393 در کتابی 584 صفحه ‌ای، با عنوان "طلوع دوباره شمس" منتشر شده است. وی ادامه داد: استاد علی ‌اشرف والی در سال 1299 در روستای وِلیان از توابع شهرستان ساوجبلاغ زاده شد اما از اوان کودکی، زندگی و تحصیلات خود را در تهران گذراند و در سال 1317 به مدرسه (دانشکده) هنرهای زیبای نوین راه یافت و از تجربیات و آموزش استادانی چون میرزا علی اکبر خان نجم‌ آبادی (شاگرد البرزی استاد کمال الملک)، علی محمّد حیدریان، رفیع حالتی و ابوالحسن صدیقی بهره‌ مند شد. ادامه مطلب...

وقف فرهنگی عالم البرزی در 300 سال پیش 

کد خبر:  82329728 (5697274) | تاریخ خبر: 13/09/1395 ساعت:  9:26

کرج - ایرنا - ملا محمدجعفر جوستانی طالقانی از مشاهیر استان البرز است که در وقفی جالب و کم سابقه، در سال 1146 هجری قمری، همه کتاب ها و نوشت افزارهای خود را وقف کرد. حسین عسکری، پژوهشگر فرهنگ و تاریخ البرز روز شنبه به خبرنگار ایرنا گفت: در تقویم کشورمان هفتم تا شانزدهم آذر، دهه وقف نامگذاری شده است و روز آخر دهه وقف امسال (سه شنبه 16 آذر)، به نام روز وقف و علم و فناوری نامگذاری شده است.

وی با بیان اینکه از جمله دراین بخش، وقف کتاب و دیگر اقلام فرهنگی است، اظهار داشت: این وقف ها به همت عالمان دین و دانشمندان مسلمان، با هدف شکوفایی و ارتقای فرهنگ اسلامی و رشد علمی مسلمانان انجام شده است. وی گفت: ملا محمدجعفر جوستانی طالقانی از مشاهیر استان البرز است که در وقفی جالب و کم سابقه، در سال 1146 هجری قمری، همه کتاب ها و نوشت افزارهای خود همانند قلم، دوات و دیگر اسباب ملایی را وقف کرد.

عسکری افزود: از این قبیل وقف نامه ها در تاریخ ایران دوره اسلامی، بسیار است، اما این وقفنامه عالم البرزی به طور خاص، دارای نکات ارزشمندی است. وی بیان داشت: در آغاز این وقف نامه، مقدمه ای در اهمیت وقف برای وضعیت آدمی پس از مرگ درج شده، مرگی که برای همه مقدّر است با این عبارت زیبا: «هر فردی از افراد انسان را جامه حیات این جهانی کندن و به امر علایق جسمانی از دوش افکندنست.» این پژوهشگر البرزی گفت: این واقف خیراندیش معتقد بود که این وقف است که پس از مرگ به کار آدمی می آید.

عسکری ادامه داد: میرزا محمدصادق مرجانی طالقانی در ربیع الاول 1146 این وقف نامه فرهنگی را کتابت کرده است. وی اظهار داشت: دکتر رسول جعفریان پژوهشگر و عضو هیات علمی دانشگاه تهران اخیرا در کانال تلگرامی خود، برای نخستین بار متن کامل این وقفنامه را به شرح زیر منتشر کرده است:

«هو الواقف علی السرایر و الضمایر. أحمد و اُصلی علی اَحمده و آله، و بعد: باعث بر تحریر این سطور شرعیه آنست چون به حکم آیه کریمه وافی هدایه « کُلُّ مَنْ عَلَیْها فانٍ» [الرحمن: 26]‏ هر فردی از افراد انسان را جامه حیات این جهانی کندن، و به امر علایق جسمانی از دوش افکندنست. پس چیزی که از دست حوادث از تصرف آن کوتاه و در کوچه تنگ و تار مرگ آدمی را شمع راه می تواند شد و دستگیر، ساحت پر وحشت إِذا بَلَغَتِ التَّراقِیَ [قیامت: 26] می تواند بود، از آن جمله وقف است که حاصل آن بعد از خراب بدن در گلشن احوال، آناً فآناً جاریست. بنابرین، حضرت فضیلت و کمالات دستگاه حقایق و معارف آگاه زبده العلماء، و زینه الاتقیاء، آخوندی مولوی مولا محمدجعفر خلف المرحوم المغفور رضوان آرامگاه، کهف الحاج حاجی محمد مقیم جوستانی الاصل من محال طالقان، وقف نموده این کتاب ارشاد را، مع جمیع کتابهای خود، حتی قلم و دوات، و آنچه به اسباب ملایی نامند، مع جزوکش ها و قطعه ها و مِسطرها و غیرذلک، وقف اولاد ذکور نمود، اولاً ملا امان الله و ملا علی المعین، سیوجد بطناً بعد بطن، و نسلاً بعد نسل، لاجل نفسه لثواب تعالی و طلباً لمرضاته، وقفا خاصّاً صحیحاً شرعیاً بحیث لا یباع و لایورث، و لا یوهب و لایرهنه، علی أن یرث الله هو خیر الوارثین. بسم الله الرحمن الرحیم، فَمَنْ بَدَّلَهُ بَعْدَ ما سَمِعَهُ فَإِنَّما إِثْمُهُ عَلَی الَّذینَ یُبَدِّلُونَهُ إِنَّ اللَّهَ سَمیعٌ عَلیم‏. العاصی بنده کمترین ‏محمد صادق مرجانی فی شهر ربیع الاول سنه 1146.»

6156/ 6155 خبرنگار: نوشین طهماسبی ** انتشار دهنده: محمد عزیزپور.

متن خبر فوق در وب سایت خبرگزاری ایرنا

«کلید بهشت» را با خود برد

حسین عسکری: متاسفانه مطلع شدم که آقای غلامحسین کیانی مجد شاعر و نویسنده نظرآبادی در روز 23 آبان 1395 در سن 91 سالگی درگذشته و در بی خبری اهل فرهنگ و هنر شهرستان، در قطعه 27، ردیف 27، شماره 54 آرامستان بهشت سکینه واقع در شهرستان کرج از توابع استان البرز به خاک سپرده شده است. پیری شیک پوش و شوخ طبع و در عین حال با سواد بود. درباره مذهب به ویژه تاریخ اسلام و تشیع دانسته های فراوانی داشت. البته این اواخر، بیماری سختی، حافظه او را فرسوده بود و خودش را هم خانه نشین کرده بود. مرحوم کیانی مجد که قبلاً نام خانوادگی اش «خرمن گیر» بود، متولّد سال 1304 خورشیدی در روستای ابراهیم بیگی از توابع شهرستان نظرآباد است. نگارش دوازده عنوان کتاب چاپ شده و نشده با موضوع مذهبی، تاریخی و ادبی، تاسیس آموزشگاه و راه اندازی انجمن فرهنگی رادمردان در سال 1347 در شهر تهران، از جمله فعالیّت ­های فرهنگی و اجتماعی او است. فرهنگ قرآن مجید، ترجمه قرآن مجید، فرهنگ فارسی شصت و پنج هزار واژه، فرهنگ فارسی به فارسی سی هزار واژه، ترجمه عربی به فارسی سی هزار واژه، کلید بهشت: الوهیت (خدایی) مقام حضرت باریتعالی (تهران: انتشارات قوانین، 1387)، منظومه ای از سوگواری حضرت سیدالشهداء (ع) و شهدای صحرای کربلا (تهران: انتشارات مطبوعات دینی، 1384)، چهارده معصوم از تولّد و شهادت، دایره المعارف ادیان و تحولات اجتماعی فرهنگی، کلیات حقوق اسلامی و جزایی، کلیات نخستین موانع طبیعی و پیشگیری از حوادث غیر مترقبه، آثار مکتوب چاپ شده و نشده این نویسنده نظرآبادی است. به یاد دارم آن مرحوم در نوروز سال 1388 لطف کرد و نسخه ای از کتاب «کلید بهشت» را به بنده هدیه داد. خوشا به حالش که «کلید بهشت» را با خود برد. روحش شاد و قرین رحمت الهی باد.

یادداشتم درباره شادروان کیانی مجد در سال 1390

 خبر درگذشت مرحوم کیانی مجد در شبکه خبر دانشجویان البرز (اسنا)

خبر درگذشت مرحوم کیانی مجد در سایت تیتر یک   

گفت و گوی روزنامه رسالت با شادروان غلامحسین کیانی مجد

به کجا چنین شتابان؟

محرم امسال، در یکی از هیئت های مذهبی شهر نظرآباد واقع در استان البرز، گروهی جوان احساساتی و بی اطلاع از فرهنگ اصیل عاشورا، بساط خرافی عروسی قاسم را پهن کردند. دو مرد جوان را به عنوان عروس و داماد بزک کردند و بر سر سفره عقد نشاندند و قند بر سر آنان ساییدند. مداح آن هیئت (بخوانید خواننده)، ترانه «بادا بادا مبارک بادا» را با سبک و سیاقی سوزناک خواند. در نهایت عروس و داماد را در بین جمعیت چرخاندند و کِل کشیدند و برای هیئت خود پول جمع کردند. بی تردید وقوع چنین سوگواری های انحرافی و نمایشی، زنگ خطری است برای آیین های اصیل سوگواری حسینی. البته نکاتی در این راستا، قابل تامّل است:

1. جناب قاسم از فرزندان امام حسن مجتبی علیه السلام است که در واقعه جانسوز عاشورا به شهادت رسید اما عروسی ایشان با یکی از دختران امام حسین علیه السلام، از تحریفات عاشورا است. می گویند ملا حسین واعظ کاشفی (درگذشت 910ق) نویسنده کتاب روضه الشهدا، آن را از روزگار صفویه باب کرده است. در واقع اصطلاح روضه‌ خوانی که امروزه به ذکر و بازگویی مصیبت‌ های روا رفته بر امام حسین علیه السلام و یارانش در واقعه کربلا اطلاق می ‌شود، از عنوان کتاب روضه الشهدا گرفته شده ‌است.البته مذهب کاشفی، همواره مورد سؤال و اختلاف بوده ‌است، حتی در عصر خودش. برخی او را شیعه و بعضی دیگر سنّی و گروهی او را  سالک طریقت صوفی نقشبندیه می دانند. از ظاهر امر چنین بر می ‌آید که کاشفی اهل سنّت و پیرو مذهب حنفی بوده‌ است. همچنین تبلیغات وسیع صفویان برای شیعه پنداشتن کاشفی، با هدف تثبیت روضه الشهدا به عنوان تنها مرجع مرثیه ‌خوانی و اجرای تعزیه انجام می‌ گرفت. این روایت، منتقدان جدّی نیز دارد که معتقدند رفتار مسالمت ‌جویانه کاشفی را می ‌توان بر کتمان و مدارا و تقیه حمل کرد که از اصول رفتاری شیعه در طول تاریخ محسوب می ‌شود.  ادامه مطلب...

 چرا خبرِ درگذشتِ پژوهشگرِ البرزی به طورِ کامل نادیده انگاشته می شود 

نسترن کیوان پور از نویسندگان روزنامه پیام آشنا (نخستین روزنامه صبح البرز) در شماره 784 این روزنامه (سه شنبه 25 آبان 1395) در یادداشتی با عنوان تعاملِ رسانه ای؛ ایده آلی که محقق نشد! درباره انتشار یادداشت ها و مقالات حسین عسکری در این روزنامه و برخی مسایل حاشیه ای آن نوشته است:

«...ستونی در روزنامه پیام آشنا به معرفی مشاهیرِ البرزی به قلم دکتر حسین عسکری اختصاص دارد که چند وقت یک بار، به بهانه ای، این افرادِ برجسته و سرشناسِ استان معرفی می شوند تا سایر شهروندان هم با افتخاراتِ محلِ زندگی شان بیشتر آشنا شوند. خبرِ درگذشتِ پروفسور سیف الدین نجم آبادی، استاد زبان شناسی و ایران پژوهِ نامدار البرزی در تاریخ 22 مهرماه در هیدلبرگ آلمان نیز بهانه ای بود برای پرداختن به خلاصه ای از زندگی نامه ی او که نه تنها پیام آشنا بلکه سرویس های استانیِ بسیاری از خبرگزاری ها نیز به این موضوع پرداختند.اما آنچه سببِ نگارشِ این مطلب شد، خبری در یکی از روزنامه های سراسری بود که به درگذشتِ پژوهشگر البرزی در سکوتِ خبری پرداخته بود! و این موضوع گله مندیِ اصحاب رسانه ی البرز را در پی داشت. چرا که به  نظر می رسد نشریات و خبرگزاری های سراسری از رسانه های استانی غافل اند و این موضوع همان نداشتنِ تعامل با رسانه های استان را نشان می دهد که از آن به عنوانِ یکی از آفت های روزنامه  نگاری امروز می توان یاد کرد. بارها پیش آمده که نشریاتِ استانی مطالبِ مهم و جالبِ توجهی را منتشر کرده اند اما از آنجا که گویا همکارانِ ما در رسانه های سراسری مسائلِ استانی را کم اهمیت تر می پندارند، این موارد مانندِ خبرِ درگذشتِ پژوهشگرِ البرزی به طورِ کامل نادیده انگاشته می شود. کاش سیاست های کلانِ حوزه ی فرهنگ به سویی معطوف بود که نشریاتِ استانی این قدر مهجور و مغفول واقع نشوند و مدیران چه در سطحِ خُرد چه در سطحِ کلان بدانند که جهان نیز در مسیری حرکت می کند که نشریاتِ محلی با رویکردِ اجتماعی به عنوان یکی از مهم ترین پایگاه های ارتباطی با شهروندان برای حل مشکلات و معضلات قلمداد می شوند؛ نه صرفا رسانه هایی در مقیاسِ خُرد که به اطلاع رسانی در خصوصِ موضوعاتِ بی اهمیت مشغولند!»

پروفسور سیف الدین نجم آبادی درگذشت

دانلود روزنامه پیام آشنا، ش 784

تبلیغ تشیّع از کرج تا لوگانو

حسین عسکری: بعداز ظهر روز جمعه 21 آبان 1395 در یکی از روستاهای شهرستان ساوجبلاغ با حجت الاسلام والمسلمین آقای سید مقتدا حسینی ابهری رییس مرکز امام علی شهر لوگانوی سوئیس دیدار و گفت و گو کردم. در این دیدار صمیمی که آقای حسین جوادان و برادرم آقای علی عسگری هم حضور داشتند؛ خطاب به آقای حسینی عرض کردم: «بنده اسناد مربوط به مبارزات سیاسی شما علیه رژیم پهلوی در شهرستان کرج را دیده ام. از جمله نقش شما در برگزاری با شکوه چهلم شهدای یزد در اوایل سال 1357 در شهر کرج که طی آن شجاعانه، سخنران آن جلسه (حجت الاسلام والمسلمین قدس محلاتی) را از دید ساواک خارج کردید و در منزل خود پناه دادید. البته خاطرات شما از آیت‌ الله شیخ حسین لنکرانی (درگذشت 1368) فعال سیاسی دوران قاجار و پهلوی و دوره پس از انقلاب اسلامی و آیت الله سید حسن طباطبایی قمی (درگذشت 1386) از روحانیون مخالف رژیم پهلوی که پس از قیام 15 خرداد 1342 مدتی در شهر کرج تبعید و تحت نظر بود، بسیار شنیدنی است.»

آقای حسینی در این دیدار گرم و صمیمی، ضمن بیان خاطراتی از مبارزات انقلاب اسلامی در کرج، درباره فعالیت های تبلیغی خود در خارج از کشور گفت: «من و فرزندم در سال های اخیر برای ایجاد فدراسیون شیعیان در سوئیس تلاش فراوان کردیم. وقتی ما چند سال پیش شروع به شناسایی خانواده های شیعه در شهر لوگانوی سوئیس کردیم تنها چهار نفر عضو داشتیم اما اکنون جمعیت قابل توجهی از شیعیان افغانستانی، پاکستانی، ترک و عرب و ایرانی عضو رسمی این مرکز دینی هستند. از جمله فعالیت های این مرکز، موضع گیری در برابر تاسیس انجمن انحرافی اسرائیل و ایرانیان در تبعید بود. ما با برگزاری تجمعی از مردم فلسطین حمایت کرده و عدم رسمیت کشوری به نام اسرائیل را اعلام کردیم. همکاری با دانشگاه لوگانو و راه اندازی کرسی اسلام شناسی در آن دانشگاه از ثمرات ماندگار مرکز شیعیان سوئیس است.»

گفت و گو درباره مشاهیر استان البرز به ویژه خاندان علمی و فرهنگی برغانی و رویدادهای مدرسه صالحیه قزوین از دیگر بخش های این دیدار خاطره انگیز بود. حجت الاسلام والمسلمین سید مقتدا حسینی ابهری متولد 1328 در روستای قِروه از توابع شهرستان ابهر است اما سالیانی است که مقیم شهرستان های کرج و ساوجبلاغ واقع در استان البرز است.

برنامه های سوگواری محرم در لوگانو 

زندگی نامه خودنوشت آقای حسینی  

آقای سید مقتدا حسینی در کسوت روحانیت

آیت الله میرسید ابوالفضل حسینی (درگذشت 1354ش) پدر آقای سید مقتدا حسینی

نخستین ایرانی ره یافته به ناسا

پروفسور ابوالقاسم غفّاری فرزند میرزا حسین‌خان، از برجسته‌ترین دانشمندان ایرانی در حوزه علوم ریاضی، فیزیک و صنعت فضا و نخستین ایرانی ره‌یافته به آژانس فضانوردی آمریکا (ناسا) است. او در 25 خرداد 1286 در یک خانواده فَشَندی در تهران زاده شد. فشند روستایی پرجمعیّت در بخش مرکزی شهرستان ساوجبلاغ واقع در استان البرز است. تحصیلات اوّلیه را در دبیرستان دارالفنون به پایان رساند سپس لیسانس در رشته ریاضی را از دانشگاه نانسی فرانسه دریافت کرد. پس از دریافت درجه دکتری در رشته ریاضی از دانشگاه سوربن فرانسه و کارآموزی در رصدخانه پاریس، در سال 1315به ایران بازگشت. مدّتی عضو هیئت علمی دانشگاه تهران بود تا این‌که در سال 1325راهی دانشگاه سلطنتی لندن شد و پس از تلاش چندساله، مدرک علمی دیگری در زمینه «تصحیح فاکتورهای سرعت» و «روش هودوگراف در دینامیک گازی» را دریافت کرد. پس از آن در دانشگاه های لندن و آکسفورد به حلّ مسایل پیچیده فیزیک سرگرم شد و «نسبیّت» را نیز در دانشگاه آکسفورد از پروفسور ادوارد آرتور میلن فراگرفت. ادامه مطلب...

  دکتر حسین عسکری در جلسه اتاق فکر صدا و سیمای البرز:

معرفی دقیق و مستمر مشاهیر استان، بازیابی هویت فراموش شده البرز را در پی دارد 

اتاق فکر صدا و سیمای مرکز البرز با موضوع «مشاهیر و مفاخر استان البرز» با حضور پژوهشگران و صاحبنظران این حوزه روز دوشنبه هفدهم آبان در محل سالن جلسات صدا و سیمای مرکز البرز برگزار شد.

به گزارش شبکه خبر دانشجویان (اسنا)، در این نشست علی رامک مدیرکل صدا و سیمای مرکز البرز با اشاره به تولید چندین برنامه در معاونت های صدا و سیما با موضوع مفاخر و مشاهیر استان گفت:  صدا و سیمای مرکز البرز یک مرکز نوپا بوده، هرچند قبلاً کارهایی در این زمینه صورت گرفته است با این حال جای پرداختن به موضوع مشاهیر در قالب برنامه های فاخر خالی است. وی  افزود  در تولید این برنامه ها باید به موضوع جذابیت برنامه های تولیدی برای تاثیرگذاری بر مخاطب توجه ویژه داشت به طوری که حتی می توان در انتخاب سوژه از مشاهیر و مفاخز زنده استان نیز بهره گرفت. وی با اشاره به اینکه حوزه معاونت صدا راحت تر از بقیه حوزه های تولیدی می تواند در این زمینه عمل کند گفت:  به عنوان مثال در برنامه تقویم تاریخ بهتر است به مشاهیر بومی اولویت داده شود و یا در برنامه های صبحگاهی به مشاهیر علمی پرداخت. مدیرکل صدا و سیمای مرکز البرز از برنامه سازان مرکز خواست در حوزه سیما در ارتباط  زنده تلویزیونی  که با مراکز دیگر برقرار می گردد از مفاخر استان به عنوان میهمان دعوت به عمل آید و یا حداقل توسط مجری و یا آیتم های تولیدی به استان های دیگر معرفی گردد.

در ادامه این نشست مدعوین به بحث و تبادل نظر پرداختند.  دکتر رشید کاکاوند شاعر و پژوهشگر ادبیات، درباره لزوم پرداختن به شخصیت هایی که مخاطبان را غافلگیر کرده و مورد توجه آنها باشد تاکید کرد و گفت: مشاهیر و مفاخر زنده باید در اولویت قرار گیرند. وی  افزود: مفاخر البرز فقط  کسانی نیستند که متولد استان البرز باشند بلکه افرادی مانند استاد ذوالفنون که بیشتر عمر خود را در این استان گذرانده اند نیز جزو مفاخر استان البرز محسوب می شوند. ایشان امامزاده طاهر را به عنوان مدفن تعداد زیادی از مشاهیر استان منبع خوبی برای این موضوع معرفی کردند.

در ادامه این نشست، دکتر حسین عسکری پژوهشگر فرهنگ و تاریخ البرز با اشاره به اهمیت البرزشناسی گفت: معرفی دقیق و مستمر مشاهیر استان، بازیابی هویت فراموش شده البرز را در پی دارد. وی با ارایه توصیفی از وضعیت موجود و مطلوب حوزه البرزشناسی اظهار داشت: تعریفی جامع و مانع از واژه مشاهیر و همچنین وصف البرزی بودن آن، می تواند اولویت بندی دقیقی از مشاهیر استان  را برای برنامه سازان صدا و سیمای البرز فراهم سازد. عسکری در ادامه ضمن انتقاد از سکوت خبری و اعلام دیرهنگام درگذشت پروفسور سیف الدین نجم آبادی ایران شناس البرزی و استاد برجسته دانشگاه هیدلبرگ آلمان گفت: عدم آشنایی با تاریخ و مشاهیر استان البرز، نوعی دورافتادگی از مسایل بومی فرهنگی را برای رسانه های استان ایجاد کرده است. وی در پایان تجمیع و هماهنگی روشمند فعالیت های البرزشناسی را خواستار شد.

خبر بالا در سایت شبکه خبر دانشجویان البرز (اسنا)

متن کامل مطالب را اینجا بخوانید...

غروب 29 مهر 1395 دکتر محمّدعلی نجم آبادی (متولّی مقبره آیت الله شیخ هادی نجم آبادی) تلفنی تماس گرفت و خبر داد که متاسفانه پروفسور سیف الدین نجم آبادی استاد زبان شناسی و ایران پژوه نامدار البرزی، شامگاه پنج شنبه 22 مهر 1395 (روز پس از عاشورا) در 94 سالگی در شهر هیدلبرگ آلمان درگذشته است.

پروفسور نجم آبادی نوه پسری آیت الله حاج شیخ‌ هادی نجم‌آبادی روحانی نواندیش، آزادی خواه و قرآن پژوه عقلگرای روزگار قاجار است. آشنایی من با این استاد فرهیخته، برمی‌گردد به روند تحقیقاتم درباره خاندان‌های علمی و فرهنگی که از منطقه تاریخی ساوجبلاغ واقع در استان البرز برخاسته‌اند. نجم‌آباد، مهد «روستازادگانِ دانشمند» است. سرسلسله خاندان علمی نجم‌آبادی، آهنگری ساده‌دل به نام استاد باقر است که در سال‌های آغازین حکومت قاجار، در روستای نجم‌آباد از توابع شهرستان نظرآباد به آهنگری مشغول بود. آخوند ملاابراهیم سنگلجی نجم‌آبادی از مدرّسان حکمت صدرایی و آیت‌الله حاج ملامهدی نجم‌آبادی تهرانی پدر حاج شیخ ‌هادی و از مجتهدان دوره قاجار، فرزندان او هستند. ادامه مطلب...