هنرمند البرزی، خوشنویس کتیبه های هفتگانه آرامگاه سعدی است

کد خبر: 82496858 (5929183) | تاریخ خبر: 29/01/1396 | ساعت: 9:53|

کرج - ایرنا - پژوهشگر و البرزپژوه البرزی با اشاره به فرارسیدن روز بزرگداشت شاعر بزرگ ایرانی، سعدی، گفت یک هنرمند البرزی، خوشنویس کتیبه های هفتگانه آرامگاه سعدی در شیراز است.حسین عسکری روز سه شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود: اوّل اردیبهشت روز بزرگداشت شیخ مصلح الدین عبدالله شیرازی مشهور به سعدی شاعر و نویسنده پارسی‌ گوی نامدار ایرانی در سده هفتم هجری قمری است. وی با بیان اینکه از سال 1381 در تقویم ایران، اوّل اردیبهشت (روز آغاز نگارش کتاب گلستان) به جهت تجلیل از این شاعر نامدار به‌ عنوان روز سعدی نامگذاری شده، اظهار داشت: کتیبه‌ های هفتگانه آرامگاه سعدی را استاد میرزا ابراهیم بوذری هنرمند البرزی خوشنویسی کرده است. وی با اشاره به اینکه آرامگاه سعدی معروف به سعدیه در شمال شرقی شهر شیراز و کنار باغ دلگشا قرار دارد که محل گردهم آمدن دوستداران عرفان، فرهنگ، زبان و ادبیات فارسی است، گفت: در داخل آرامگاه سعدی، 7 کتیبه از بوستان و گلستان به خط استاد بوذری وجود دارد.

عسکری افزود: استاد ابراهیم بوذری خوشنویس، ادیب، تعزیه پژوه، خواننده و کارشناس ردیف‌های آوازی موسیقی سنتی ایرانی در سال 1275 در روستای کرود از توابع شهرستان طالقان واقع در استان البرز زاده شد و در بهمن 1365 درگذشت. وی ادامه داد: استاد بوذری از نوجوانی به فراگیری علوم حوزوی و هنر خوشنویسی پرداخت. شیخ مسیح اَوانکی طالقانی، آیت الله سید ابوالقاسم کاشانی، حاج میرزا خلیل کمره‌ای و علی شوشتری استادان ایشان در دروس حوزوی بودند و حاج زین‌العابدین ساعت‌ساز، محمد عماد طاهری (عماد الشریعه) و میرزا محمدحسین سیفی قزوینی مشهور به عمادالکُتاب، عبدالحمید ملک الکلامی معروف به امیرالکُتاب و شیخ علی عبدالرسولی استادان او در هنر خوشنویسی بودند.

این البرزپژوه گفت: استاد بوذری در موسیقی و آواز شاگرد ابوالحسن خان اقبال آذر (اقبال السلطان)، سید حسین طاهرزاده و استاد ابوالحسن صبا بود، او در سال 1356 ردیف های آوازی موسیقی ایرانی را خواند که ضبط شد این اثر در سال 1390 در قالب 4 سی دی به بازار موسیقی عرضه شد. وی افزود: برخی از فعالیت های فرهنگی و هنری ایشان به این شرح است: مشارکت در تاسیس انجمن خوشنویسان ایران، عضو شورای تعیین شایستگی مقام استادی در انجمن خوشنویسان ایران، کارشناس خط در وزارت دادگستری، خطاط رسمی کتابخانه مجلس شورای ملّی، تدریس و آموزش خوشنویسی در دانشکده معقول و منقول (الهیات) و برخی دبیرستان ‌های تهران و کارشناس تعزیه در وزارت فرهنگ و هنر. عسکری اظهار داشت: کتابت دیوان حافظ، منتخب دیوان سعد سلمان، جلد اوّل جوامع الحکایات، کتیبه‌ شاه خلیل الله در تفت یزد، دروازه قرآن شیراز، خلاصه مثنوی معنوی، پارسی نغز، تاریخچه آب شیراز، وقفنامه‌ های موقوفات مسجد فخرالدوله و بیمارستان نمازی و بسیاری از کتاب‌های درسی دبیرستان‌ها از دیگر آثار هنری استاد بوذری است.

6156/ 6155 خبرنگار: نوشین طهماسبی ** انتشاردهنده: محمد عزیزپور.

خبر فوق در وب سایت خبرگزاری ایرنا

خبر فوق در شبکه خبر دانشجویان البرز (اسنا)

روزنامه پیام آشنا، سال سوم، ش 876، شنبه 2 اردیبهشت 1396، ص 8.

از راست: استاد ابراهیم بوذری، استاد سید کریم امیری فیروزکوهی (شاعر نامی)

زندگی نامه خودنوشت استاد بوذری و اشاره به خوشنویس کتیبه های آرامگاه سعدی

پنجه پیتک یادگاری از جشن های کهن ایرانی در طالقان 

کد خبر: |  82493067 (5923763) تاریخ خبر: ساعت 10:30 :

کرج - ایرنا - پژوهشگر و البرزپژوه گفت که تا 2 دهه پیش در منطقه طالقان از توابع استان البرز 5 روز در فصل بهار هر سال را با عنوان «پنجه پیتک» به شمار می آوردند که در آن روزها به گردش در طبیعت می رفتند. حسین عسکری روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: پنجه پیتک را از روزهای 21 تا 25 فروردین ماه هر سال نامگذاری کرده بودند که این 5 روز را آخر سال به شمار می آوردند که جزء عمرشان محسوب نمی شد. وی با بیان اینکه مردم طالقان در این 5 روز همانند سیزده بدر (روز طبیعت) به شادی می پرداختند، اظهار داشت: این آیین هم اکنون به صورت پراکنده در این منطقه برگزار می شود. وی گفت: مردم طالقان از 21 تا 24 فروردین ماه یعنی 4 روز اول پنجه را به آماده کردن مقدمات برگزاری جشن پنجه پیتک اختصاص می دادند و روز آخر یعنی روز 25 فروردین را پنجه می گرفتند.

عسکری ادامه داد: گردش در خارج از روستا، دست کشیدن از کار، آراستن و پاکیزگی خود و خانه ها، پرهیز از خواب و کسالت، تبدیل کدورت ها به صلح و دوستی، خوردن 25 نوع خوراکی به جهت گذشت 25 روز از نوروز با احتساب آب، نمک، نان و ادویه جزء آن خوراکی ها و پرهیز از آزار جانداران از جمله رفتارهای طالقانی ها در جشن پنجه پیتک است. این البرزپژوه افزود: در روزگاران گذشته که هنوز استفاده از تقویم ماه های خورشیدی رواج چندانی نداشت، تقویم 2 سوی دامنه های البرز به ویژه منطقه طالقان واقع در استان البرز به این صورت محاسبه می شد که هر ماه را 30 روز حساب می کردند که به این ترتیب سال، 360 روزه می شده و 5 روز باقیمانده از 365 روز سال خورشیدی را جزء ایام عمر خود محسوب نمی کردند. وی با اشاره به اینکه در زبان عربی به این 5 روز اضافه بر تقویم دیلمی، «خمسه مسترقه» می گفتند، بیان داشت: ماه های این تقویم به گویش محلی عبارتند از اول ماه، سیا ماه، دیه ماه، ورفن ماه، نوروز ماه، تن شور ماه، کرج ماه، هری ماه، تیر ماه، مردال ماه، شریرماه و امیر ماه.

عسکری ادامه داد: درباره 360 روز بودن این تقویم که بر خلاف ماه های خورشیدی از نظر مطابقت ماه با فصل فرق داشت، گفته اند رواج دهندگان آن 5 روز اول را جزء سال جدید به حساب نمی آوردند تا سایر ماه ها 30 روزه شود. وی گفت: شاید نمی توانستند ماه های نیم سال اول را 31 روزه محاسبه کنند به همین دلیل وقتی 5 روز اول سال را به سال دیلمی می افزاییم سال 365 روز به دست می آید. وی افزود: همچنین اهالی روستای مهران طالقان، حدود یک قرن و نیم است که همه ساله و بر اساس تقویم دیلمی، آخرین جمعه تیرماه را به مناسبت سالگرد شهادت حضرت امام حسین (ع) سوگواری می کنند که مشهور به «عاشورای قدیم» است.

6156/ 6155 خبرنگار: نوشین طهماسبی ** انتشار دهنده: محمد عزیزپور

بازتاب های این گفت و گو...

پژوهشگر زنجانی  - البرزی در همسایگی استاد منزوی

به خاطر دارم روز 25 امرداد 1392 در خیابان هفتم شرقی روبروی گل فروشی آلیس در گوهردشت کرج در آپارتمانی کوچک اما با صفا، خدمت استاد کریم نیرومند (محقق) رسیدم. بیمار بود اما مهربانانه من را پذیرفت. درباره زنجان، ابهر و قیدار و نسبت فرهنگی غرب استان البرز (ساوجبلاغ و نظرآباد) با زنجان دو ساعت گفت و گو کردیم. عجیب است که استاد نیرومند، هم خودش و هم آثارش در البرز بسیار غریب است. می گفت در زنجان هم غریب است. من را با تلخی و به کنایه نصیحت کرد که دست از پژوهش و البرزشناسی بردارم چون این عرصه، دشوار و پر از بی مهری متولیان امر است و نتیجه ای غیر از خستگی، بیماری و فقر ندارد. در ورای این سخنان تلخ، پیامش را گرفتم. با اجازه، کتاب چند جلدی و چاپ نشده «تاریخ زنجان» را ورق زدم. پژوهشی دقیق و مستند است که امیدوارم به زودی منتشر شود. او در پایان آن دیدار شیرین، کتاب «مشاهیر شهرستان تاریخی خدابنده» را به بنده هدیه داد و متواضعانه در صفحه نخست آن نوشت: «این یک مجلّد از تألیفات و ترجمه های خودم را به آقای حسین عسکری می دهم که با کمال دقّت مطالعه و نکات انتقادی و ارشادی را با کمال انصاف به مولّف ابلاغ فرماید.»

شامگاه روز 16 فروردین 1396 به دلم افتاد به مناسبت نوروز، سراغی از استاد بگیرم. اما متأسفانه دریافتم که ایشان یک سال پیش در روز 8 فروردین 1395 غریبانه در شهر کرج درگذشته است. خیلی متأثر شدم. در رسانه های استان البرز هیچ خبری نبوده و در زنجان هم به خبرهایی کوتاه و کلّی اکتفا شده بود. به یاد نصیحت آن مرحوم افتادم...

این مورخ، پژوهشگر و جغرافیدان زنجانی متولد 1310 خورشیدی بود که پس از پیروزی انقلاب، در گوهردشت کرج سکونت گزید. آثار استاد نیرومند محل رجوع پژوهشگران در شناخت فرهنگ و تاریخ استان زنجان است. تذکره سخنوران و خطاطان زنجان (چاپ 1347)، شرح زندگانی دانشمندان، روات، رجال لشکری و کشوری استان زنجان (چاپ 1385)، مشاهیر (عرفا، حکما، شعرا و هنرمندان) شهرستان تاریخی خدابنده (چاپ 1388)، تاریخ پیدایش تصوف و عرفان و سیر تحول و تطور آن (بخش اوّل)، عرفا و حکمای استان زنجان (بخش دوّم) (چاپ 1364) و حاج میرزا علی اصغرخان مشیرالممالک زنجانی معروف به حاجی وزیر از جمله آثار چاپ شده استاد نیرومند است. او 14 عنوان کتاب درباره زنجان نوشته که هنوز 9 جلد آن منتشر نشده است.

استاد کریم نیرومند سال ها به معلمی مشغول بود و همزمان با آن به تحقیق در فرهنگ، هنر و تاریخ زنجان می پرداخت. پیکر این پژوهشگر زنجانی - البرزی در آرامستان پایین زنجان و در کنار آرامگاه استاد حسین منزوی غزل سرای نامدار ایران به خاک سپرده شده است. او همیشه در آثارش از نام اصیل «زنگان» به جای نام مجعول «زنجان» استفاده می کرد. روحش شاد و قرین رحمت الهی باد.

- نشر نخست این یادداشت در: حسین عسکری، «پژوهشگر زنجانی - البرزی در همسایگی استاد منزوی»، روزنامه پیام آشنا، سال سوم، ش 867، شنبه 19 فروردین 1396، ص 8.

تصاویر و اسناد...

شهرستان ساوجبلاغ، مصلای شهر هشتگرد، شهریور 1387، کنگره بزرگداشت آیت ‌الله شیخ محمّدتقی برغانی مشهور به شهید ثالث همزمان با یکصد و شصت‌ و ششمین سالگشت شهادت این فقیه ساوجبلاغی. از راست: زکریا مهرور (نویسنده و پژوهشگر البرزی)، استاد عبدالحسین شهیدی صالحی (درگذشت 23 مهر 1393ش) از نوادگان شهید ثالث، حسین عسکری (دبیر کمیته علمی کنگره شهید ثالث)، ناصر مهرور.

زندگی و آثار استاد عبدالحسین شهیدی صالحی

زکریا مهرور و نسب برغانی برخی مشاهیر

مقاله هایم درباره شهید ثالث و نوه اش نسیم شمال

محوطه باستانی ازبکی و هویت تاریخی  - اجتماعی در نظرآباد و البرز

مهندس علیرضا گروسی

کارشناس ارشد دانشگاه تربیت مدرس

هویت یک فضای شهری یا هر نوع سکونتگاه دیگری ناشی از خصوصیات تاریخی، کالبدی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و… است که از ذهنیت مشترک ساکنین سرچشمه می گیرد. در ابتدا باید گفت که مکان براساس مجموعه ای از ویژگی های فرهنگی قرار دارد. مکان نه تنها اطلاعاتی درباره جایی که در آن هستیم و زندگی می کنیم یا اهل آنجا هستیم به ما می دهد بلکه درباره شخصیت و این که ما چه کسی هستیم، نیز چیزهایی می گوید. بنابراین اگر وابستگی به مکان ها سست شود، هویت مردم و جوامع نیز به سستی می گراید. مکان جغرافیایی به عنوان زادگاه یا زیستگاه، باعث شکل گیری علاقه در انسان می شود که می توان از آن به عاطفه یا مهر مکانی یاد کرد که عمدتاً بر پایه روابط اکولوژیکی (طبیعی و انسانی) انسان با مکان یا فضای جغرافیایی قرار دارد. در واقع حس تعلق به سرزمین زیربنای انگیزه معنوی اصلی برای شاخص و متمایز بودن از دیگران در اندیشه هر فرد و هر گروه انسانی ویژه است. هنگامی که حس تعلق به سرزمینی ایجاد گردد، نیاز اساسی به داشتن هویت خودنمایی می کند. در این میان مکان های تاریخی شرایط ویژه ای را برای هویت بخشی دارند. در واقع تاریخ هر قوم و ملتی شناسنامه آن قوم و ملت است و بر همین مبنا دانستن و داشتن تاریخ از بایسته های زندگی انسان می باشد و همچنین لازمه داشتن یک نگرش جامع در بحث تاریخ، فرهنگ و هویت شناخت عمیق و دقیق پیشینه تاریخی آن مکان می باشد. در واقع باید گفت که هویت به سه مقوله مکان جغرافیایی، فضا شامل شبکه ها و روابط اجتماعی و بالاخره با زمان (تاریخ) پیوند دارد. از سوی دیگر بحران بی هویتی یکی از مشکلات عمده شهرهای امروزی می باشد که سبب سرگشتگی، بی تفاوتی و فقدان رفتار مشارکت جویانه در بین شهروندان می شود.. بنابریان کنکاش در مفهوم هویت و فرآیند شکل گیری آن با هدف تدوین اصولی در راستای ارتقای ظرفیت اجتماعی شهرها یکی از اصول مهم در برنامه ریزی شهرها می باشد. محوطه باستانی ازبکی در شهرستان نظرآباد استان البرز از قدیمی ترین سکونت گاه های کشف شده انسانی در جهان است. محوطه باستانی ازبکی می تواند به عنوان یک نماد هویت بخش تاریخی- باستانی در استان البرز شناخته شود . در واقع محوطه باستانی ازبکی می تواند به عنوان یک عنصر هویت بخش تاریخی، هویت اجتماعی و مکانی را برای شهرستان نظرآباد و ساکنان آن تعریف نماید. یعنی محوطه باستانی ازبکی در معرفی شهر نظرآباد و شهروندان نظرآبادی به عنوان یک نماد تاریخی و مکانی هویتی اصیل به ایشان بدهد. به طوری که بازتاب حفریات باستان شناسی محوطه ازبکی که در محافل اطلاع رسانی اعم از روزنامه، تلویزیون، محافل دانشگاهی، سمینار ها و… سبب شده است که نظرآباد و محوطه باستانی ازبکی بارها از زبان خیل کثیری از نخبگان، مسئولین، اساتید، مجریان تلویزیونی و… ساطع شود که این رویه می تواند با توجه بیشتر به این محوطه افزایش یابد. این همان هویت سازی برای شهرستان نظرآباد و مردم آن می باشد که در طی سالهای متمادی مورد غفلت قرار گرفته است. ادامه مطلب...

تحویل سال 96 با طعم سیمای البرز

«بهار البرز» عنوان ویژه برنامه نوروز 1396 بود که چند ساعت مانده به تحویل سال، به صورت زنده از سیمای البرز پخش شد. بنده هم در دو نوبت پیش از تحویل سال و پس از آن، درباره مشاهیر استان البرز به ویژه هنرمندان نامدار استان صحبت کردم. امسال برای نخستین بار، به هنگام نو شدن سال، خانه نبودم. البته خوشحالم که میهمان سفره های عید البرزنشینان بودم. همچنین در حاشیه این برنامه تلویزیونی، لحظات خوش و خاطره انگیزی را به همراه برادرم علی عسگری در کنار برخی هنرمندان، پژوهشگران و نویسندگان هم استانی ام گذراندم. تجربه خوب و تازه ای بود اما مزه در کنار خانواده بودن را نداشت.

تصاویر بیشتر در این باره ...

گفت و گوی #حسین_عسگری با صفحه اینستاگرام «نظرآباد را باید دید» به مدیریت علی عسگری، درباره اهمیت ملّی و جهانی محوطه باستانی ازبکی از توابع شهرستان نظرآباد واقع در استان البرز. متن کامل این گفت و گو به زودی در همان صفحه منتشر خواهد شد. محوطه باستانی ازبکی، از اول تا سیزدهم فروردین 1396 برای بازدید علاقه مندان بازگشایی شده است.

mustseenazarabad

 جهت مشاهده بخشی از این گفت و گو اینجا را کلیک کنید

نظرآباد را باید دید در اینستاگرام

بریگاد قزاق در ساوجبلاغ، 24 فروردین 1292

قوای قزاق نیروی نظامی ویژه‌ای بود که در سال 1258ش به درخواست ناصرالدین شاه قاجار در پی قراردادی بین ایران و روسیه تزاری تشکیل شد. استعداد این نیروی نظامی ابتدا در حدّ بریگاد (تیپ) و سپس دیویزیون (لشکر) بود و زیر فرماندهی افسران روس (نظامیان قزاق) قرار داشت. قوای قزاق برای چندین دهه مهم‌ترین نیروی نظامی ایران به شمار می‌رفت و نقش مهمی در تاریخ ایران ایفا کرد. در آغاز تشکیل، بریگاد قزاق مرکب از دو فوج سوار و یک دسته موزیک بود. بعدها تشکیلات آن گسترش یافت و واحدهای پیاده و آتشبار و فوج‌هایی در ولایت‌های ایران به آن افزوده شد. در اواخر فعالیت به حدّ دیویزیون (لشکر) ارتقاء یافت که خود به چندین آتریاد (تیپ مختلط سواره و پیاده) تقسیم می‌گردید. از فرماندهان مشهور قوای قزاق می‌توان کلنل لیاخوف و رضاخان میرپنج را نام برد. قوای قزاق در آغاز حکومت پهلوی، در ژاندارمری ادغام شد (ویکی پدیا).

مرکز اسلامی امام علی؛ پایگاه گفتگوی ادیان در کشور سوئیس 

خبرنگار روزنامه پیام آشنا: رییس مرکز شیعیان سوئیس در همایش سورِ سوره های قرآن که برای ششمین سال متوالی در واپسین شنبه سال 95 در شهر نظرآباد برگزار شد، از چگونگی تاسیس مرکز اسلامی امام علی (ع) در کشور سوئیس سخن گفت. حجت الاسلام سید مقتدا حسینی در این همایش که به همت موسسه رخسار قرآن، موسسه مکتب القرآن و اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان نظرآباد برگزار شد، اظهار کرد: علی رغم اینکه سوئیس یک کشور مذهبی نیست اما ماه ادیان دارد و به همه ادیان اجازه می دهد که در آن سرزمین فعال باشند. وی با اشاره به اینکه پیش از تاسیس مرکز اسلامی امام علی (ع) شیعیان در آن کشور حضور فعالی نداشتند افزود: با همکاری یک اسقف فرهیخته که رئیس شورای ادیان سوئیس است و سالها پیش به ایران سفر کرده بود و در قم با جمعی از روحانیون ملاقات داشت و حتی به زیارت مشهد مقدس رفته بود، عضو کنفدراسیون مسلمانان سوئیس شدیم و به عضویت شورای ادیان در آمدیم و امروز مرکز امام علی (ع) پایگاه گفتگوی ادیان در کشور سوئیس است.

حجت الاسلام حسینی گفت: شیعه پیش از افتتاح این مرکز در سوئیس کاملاً ناشناخته بود اما به تمام روستاها و شهرهای دور و نزدیک سوئیس سفر کردیم و تمامی شیعیان را شناسایی کردیم؛ در دانشگاه ها حضور پیدا کردیم؛ همایش کنفرانس و نشست های علمی برگزار کردیم و شیعه را معرفی کردیم. وی با بیان اینکه تلاش ما اعتلای شیعه است، افزود: امروز در آن کشور شیعه را به عقلانیت می شناسند و ما دو هدف داریم: 1- نسل اول مهاجرین از فطرت و طینت دینی اش فاصله نگیرد؛ 2- نسل دوم مهاجرین با معارف اسلامی از طریق اهل بیت آشنا شوند. حجت الاسلام حسینی با اشاره به اینکه نگاه غرب به اسلام از دریچه عرفان است خاطرنشان کرد: هنوز فقاهت نتوانسته در غرب نقشی داشته باشد؛ که نیاز به بررسی است که نتوانسته و یا این روش آنجا پذیرفته شده نیست.  وی در پایان گفت: ما برای نفوذ و تاثیرگذاری در غرب باید مانند اهل بیت حرکت کنیم و گرنه حرف زدن از اهل بیت غربی ها را جذب نمی کند. 

تا آغاز جنبش مشروطه خواهی ایرانیان، آموزش دختران در بیرون از خانه، منحصر به مکتب خانه ها و مدارس خارجی بود. آموزش آنها، مسیر پر پیچ و خم و دشواری را طی کرد تا زمانی که میرزا حسن رشدیه (شاگرد شیخ هادی نجم آبادی و پدر مدارس جدید ایران) تلاش کرد که مدارسی با شیوه نوین آموزشی ایجاد نماید. بسیاری از طرفداران نظام آموزش سنّتی با آن مخالفت کردند. آنان باسواد شدن و آموزش دختران را کاری بیهوده و خلاف عرف جامعه و سبب انحراف عقیدتی و اخلاقی می پنداشتند. در چنین شرایطی، آیت الله شیخ هادی نجم ‌آبادی (درگذشت 1320ق) روحانی نواندیش، آزادی خواه و قرآن ­پژوه عقل ­گرای دوره قاجار که در فراهم کردن زمینه‌ های رشد و بالندگی جنبش مشروطه خواهی، سهم قابل توجهی داشت، در ایجاد چندین باب مدرسه جدید در تهران، نقش موثری ایفا کرد. ادامه مطلب...