در سوگ بزرگ استاد بزرگوارغلامحسین دبیران

 علی اکبر صفری

پژوهشگر موسسه کتابشناسی شیعه قم

این زندگی حلال کسانی که همچو سرو آزاد زیست کرده و آزاد رفته اند. خبر سهمگین بود استاد دبیران درگذشت... زمانی که مقاله «دبیر اعلم ساوجبلاغی» و «کتاب چاره ساز و دبیر اعلم ساوجبلاغی» در چند سال گذشته نوشتم؛ بیش از بیست سال بود پی خاندان دبیر اعلم بودم و سعادت یار شد سال گذشته با راهنمایی سرکار خانم دکتر حکیمه دبیران این خاندان علمی و هنری را شناختم. دبیر اعلم فرزند میرزا محمد منشی ساوجبلاغی (از هنرمندان و خوشنویسان دربار فتحعلیشاه قاجار) بود و فرزندش میرزا محمد تقی دبیراعلم نیز در وزارت رسائل خاصّه ناصرالدین شاه به خدمت مشغول بود. فرزند وی میرزا شفیع دبیران چند فرزند داشت که یکی مرحوم استاد غلامرضا دبیران (استاندار یزد) بود و دیگری سرهنگ غلامحسن دبیران و آخرین؛ مرحوم علامحسین دبیران.

دریغا تنها یک بار توفیق شد همراه با استاد مهاجرانی و همسرشان سرکار خانم دکتر دبیران خدمت ایشان برسم و از چشمه سار زلال اندیشه و هنر او لبی تر کنم. قرآن و نهج البلاغه و صحیفه سجادیه و بسیاری از ادعیه کمیل ، توسّل... کتابت کرده بود و با نستعلیق بسیار دلنشین و دهها مرقّع و قطعه چشم نواز قلم زده بود. دو تالیف داشت یکی به نام لیلة القدر و امیرالمؤمنین علیه السلام و دیگری یادداشت های پراکنده در شرح دیوان حافظ. در کتاب  لیلة القدر و امیرالمؤمنین (ع) با خط نستعلیق شمّه ای از فضائل بی پایان حضرت امیر علیه السلام را با بیان شیوا و رویکرد تفسیری نوشته بود. آداب میهمان نوازی و احترامات را به بهترین وجه ممکن ادا می نمود و آن گونه که در فرهنگ قدیمی مرسوم بود در صحبت و برخورد بزرگوارانه، وجودش سراپا ادب بود آداب دانی.  

زندگی نامه او را با چند پرسش به دست آوردم و افسوس که اطلاعات سرشاری از تاریخ و فرهنگ منطقه ساوجبلاغ داشت و علاقه ای شگفت انگیز به این منطقه. به آن اندازه که در تهران منطقه قلهک زندگی می کرد ولی در  روستای آباء و اجدادی خود کریم آباد نظرآباد به زراعت و کشاورزی مشغول بود. اشعار پراکنده ای داشت که همتی از خانواده ایشان می طلبد تا به تدوین آن اقدام کنند. ارادت ویژه ای به اهل بیت عصمت و طهارت  علیهم السلام داشت، مخصوصاً در مدح امیرالمومنین بسیار می گفت و می نوشت. احادیث حضرت را به نستعلیق زیبا نوشته بود و برای حضرت شعر می سرود و شماری از آن چنین بود:

انا مدینة العلم و علی بابها

باب شهر علم پیغمبر علیست

ظاهر است این باطن ار خواهی که چیست؟ 

گفته­ ی یزدان ز قرآن بازخوان

شرحی از «واتو البیوت»است این بدان

ای علی ای باب علم مصطفی

ای تو مقصود از «و من یرجوا لقاء»

ای همه آیات قرآن شرح تو

باب علم مصطفی خود طرح تو

باز باش ای باب علم مصطفی

تا رسد بر مصطفی علم از خدا

باز باش ای باب علم و باب نور

نورباران کن نبی را همچو طور

آنچنان کز بازتابش این جهان

غرق علم و نور گردد جاودان

باز باش ای باب تا ما تشنگان

سوی بحر آییم از پیر و جوان

باز باش ای باب رحمت کاین رهی

با فروغت وارهد از گمرهی پ

تا تو باب شهرعلمی ای احد

من غلام شهر علمم تا ابد

استاد غلامحسین دبیران متولد 1305 در تهران بود و پس از نود سال زندگی سه شنبه گذشته (سیزدهم خرداد) چشم از جهان فرو بست و در قطعه 308 آرامستان بهشت زهرا آرام گرفت. یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.

 مقاله فوق در وب سایت موسسه کتابشناسی شیعه

انتشار تصویر دبیر اعلم ساوجبلاغی و فرزندش برای نخستین بار 

تخته سیاه های محوطه باغ ملّی شیراز

خانم دکتر حکیمه دبیران (متولّد 1327ش) فرزند فرهیخته شادروان استاد غلامرضا دبیران است. ایشان استاد شناخته شده زبان و ادبیات فارسی و دارای دکتری این رشته از دانشگاه تهران است. از سال 1364 تا 1367ش ریاست دانشگاه الزهرا را برعهده داشت. دارای مقالات متعدد پژوهشی، ادبی، عرفانی و اشعاری به سبک سنّتی است. تصحیح و تحشیه فرهنگ شرفنامه منیری از جمله آثار چاپی اوست. پژوهشگر فرهنگستان زبان ایران (1352ش)، عضویت در هیئت امنای دانشگاه ‌های کشور، شورای فرهنگی و اجتماعی زنان وابسته به شورای عالی انقلاب فرهنگی، ریاست دانشکده برون مرزی دانشگاه پیام نور، معاون پژوهشی دانشگاه تربیت معلم از سوابق علمی و پژوهشی دکتر دبیران است. از اوست:

نقش ما را آن چنان زد نقش پرداز الست

مهر من در جان تو مهر تو در جانم نشست

...چون تویی آیینه سرّ جمال ایزدی

جلوه‌ای جز مهر حق در آن نشاید نقش بست

...کی تواند چشم برگیرد ز رویت لحظه‌ای

تا حکیمه باشد از کیفیت چشم تو مست

خانم دکتر دبیران روز پنج شنبه 15 تیر 1396 پس از مطالعه مقاله بنده درباره استاد دبیران در روزنامه اطلاعات، پیامی به شرح زیر به همراه یک قطعه عکس منتشر نشده از مرحوم پدر را از طریق تلگرام ارسال کردند: «سلام جناب آقای حسین عسکری. خیلی زحمت کشیدید و لطف فرمودید. آقای مهاجرانی هم سلام می رسانند. به دوستان محترم هم سلام برسانید. این عکس هم در مدّت مأموریّت مرحوم دبیران در شیراز گرفته شده که دستور داده بودند چند تخته سیاه در محوطه باغ ملّی شیراز نصب کنند تا مورد استفاده دانش آموزان باشد. توضیح آن را به صورت نامه ای برای یکی از خواهرانم فرستاده بودند. به هرحال التماس دعا و خدمت سرکار خانم هم عرض سلام دارم.» گفتنی است مرحوم غلامرضا دبیران از سال 1340 تا 1341ش شهردار شیراز بود.

بخش اول مقاله

بخش دوم مقاله

مقاله ام در وب سایت روزنامه اطلاعات

دیگر تصاویر...

کاسب بیدار هشتگرد

مدّتی است که به سفارش حوزه هنری استان البرز، ذیل طرح پژوهشی تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی در استان البرز، در حال نگارش «تاریخ انقلاب اسلامی در ساوجبلاغ» هستم. یکی از منابع این کتاب، حاج محمّد معدنی است که متاسفانه صبح شنبه 9 اردیبهشت 1396 پس از یک دوره بیماری در شهر هشتگرد درگذشت.

در سال های منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی مرحوم محمّد عارف  (درگذشت 1393ش) روحانی شجاع مخالف رژیم پهلوی جهت تبلیغ معارف اسلامی به مسجد جامع شهر هشتگرد می آید. در سه سند باقی مانده از سازمان اطلاعات و امنیت حکومت پهلوی (ساواک) از مبارزات شجاعانه ایشان و یارانش از جمله شادروان حاج محمّد معدنی مطالبی بیان شده است. از جمله در سندی متعلّق به 11 شهریور 1357 آمده است که مرحوم عارف در مسجد جامع هشتگرد، به کسبه دستور جمع آوری و پاره‌کردن عکس محمّدرضا شاه پهلوی را داده است. در  پی این درخواست، کسبه این شهر که آن موقع روستایی کوچک بوده، حدود پنج ماه مانده به پیروزی انقلاب، شجاعانه از ایشان تبعیت کرده اند. در این سند نام حاج محمّد معدنی در کنار نام مرحوم محمّدعلی کرمی و مرحوم فرخ‌ پورمهران آمده است.

براساس سند دیگری از ساواک که مربوط به 20 آذر 1357 است، مرحوم عارف در دو شب تاسوعا و عاشورا پس از اقامه نماز مغرب و عشا در مسجد جامع هشتگرد به منبر رفته و همزمان با ایراد مطالبی مذهبی، شعارهایی صریح علیه شاه و نخست وزیر وقت بر زبان رانده و مردم و کسبه را به تظاهرات و نوشتن شعارهای اعتراضی بر دیوارهای منازلشان تشویق کرده است. نامبرده در طول مبارزات خود سه بار به ساواک کرج احضار شده بود.

- نشر نخست این یادداشت در: حسین عسکری، «کاسب انقلابی هشتگرد»، روزنامه پیام آشنا، سال سوم، ش 884، چهارشنبه 13 اردیبهشت 1396، ص 8.

ماه مبارک رمضان سال 1394 خورشیدی. روستای ولیان از توابع شهرستان ساوجبلاغ واقع در استان البرز. از راست: استاد دکتر حکمت الله ملاصالحی (استاد نامدار دانشگاه تهران)، مهرداد کورش نیا (نویسنده و کارگردان شناخته شده تئاتر ایران)، استاد سید عباس میرخانی (شاعر و غزلسرای معاصر)، شادروان استاد جعفر والی (چهره ماندگار سینما و تئاتر ایران)، حسین عسکری، اسماعیل آل احمد (پشت دوربین عکاسی).

مطالبی درباره استاد جعفر والی

مرگ نوشته اسماعیل آل احمد برای استاد والی (گزارشی درباره دیدار فوق)

 آشنایی با استاد سید عباس میرخانی

وب نوشت اسرار حکمت: آثار و اندیشه های دکتر حکمت الله ملاصالحی

وب سایت مهرداد کورش نیا

پژوهشگر زنجانی  - البرزی در همسایگی استاد منزوی

به خاطر دارم روز 25 امرداد 1392 در خیابان هفتم شرقی روبروی گل فروشی آلیس در گوهردشت کرج در آپارتمانی کوچک اما با صفا، خدمت استاد کریم نیرومند (محقق) رسیدم. بیمار بود اما مهربانانه من را پذیرفت. درباره زنجان، ابهر و قیدار و نسبت فرهنگی غرب استان البرز (ساوجبلاغ و نظرآباد) با زنجان دو ساعت گفت و گو کردیم. عجیب است که استاد نیرومند، هم خودش و هم آثارش در البرز بسیار غریب است. می گفت در زنجان هم غریب است. من را با تلخی و به کنایه نصیحت کرد که دست از پژوهش و البرزشناسی بردارم چون این عرصه، دشوار و پر از بی مهری متولیان امر است و نتیجه ای غیر از خستگی، بیماری و فقر ندارد. در ورای این سخنان تلخ، پیامش را گرفتم. با اجازه، کتاب چند جلدی و چاپ نشده «تاریخ زنجان» را ورق زدم. پژوهشی دقیق و مستند است که امیدوارم به زودی منتشر شود. او در پایان آن دیدار شیرین، کتاب «مشاهیر شهرستان تاریخی خدابنده» را به بنده هدیه داد و متواضعانه در صفحه نخست آن نوشت: «این یک مجلّد از تألیفات و ترجمه های خودم را به آقای حسین عسکری می دهم که با کمال دقّت مطالعه و نکات انتقادی و ارشادی را با کمال انصاف به مولّف ابلاغ فرماید.»

شامگاه روز 16 فروردین 1396 به دلم افتاد به مناسبت نوروز، سراغی از استاد بگیرم. اما متأسفانه دریافتم که ایشان یک سال پیش در روز 8 فروردین 1395 غریبانه در شهر کرج درگذشته است. خیلی متأثر شدم. در رسانه های استان البرز هیچ خبری نبوده و در زنجان هم به خبرهایی کوتاه و کلّی اکتفا شده بود. به یاد نصیحت آن مرحوم افتادم...

این مورخ، پژوهشگر و جغرافیدان زنجانی متولد 1310 خورشیدی بود که پس از پیروزی انقلاب، در گوهردشت کرج سکونت گزید. آثار استاد نیرومند محل رجوع پژوهشگران در شناخت فرهنگ و تاریخ استان زنجان است. تذکره سخنوران و خطاطان زنجان (چاپ 1347)، شرح زندگانی دانشمندان، روات، رجال لشکری و کشوری استان زنجان (چاپ 1385)، مشاهیر (عرفا، حکما، شعرا و هنرمندان) شهرستان تاریخی خدابنده (چاپ 1388)، تاریخ پیدایش تصوف و عرفان و سیر تحول و تطور آن (بخش اوّل)، عرفا و حکمای استان زنجان (بخش دوّم) (چاپ 1364) و حاج میرزا علی اصغرخان مشیرالممالک زنجانی معروف به حاجی وزیر از جمله آثار چاپ شده استاد نیرومند است. او 14 عنوان کتاب درباره زنجان نوشته که هنوز 9 جلد آن منتشر نشده است.

استاد کریم نیرومند سال ها به معلمی مشغول بود و همزمان با آن به تحقیق در فرهنگ، هنر و تاریخ زنجان می پرداخت. پیکر این پژوهشگر زنجانی - البرزی در آرامستان پایین زنجان و در کنار آرامگاه استاد حسین منزوی غزل سرای نامدار ایران به خاک سپرده شده است. او همیشه در آثارش از نام اصیل «زنگان» به جای نام مجعول «زنجان» استفاده می کرد. روحش شاد و قرین رحمت الهی باد.

- نشر نخست این یادداشت در: حسین عسکری، «پژوهشگر زنجانی - البرزی در همسایگی استاد منزوی»، روزنامه پیام آشنا، سال سوم، ش 867، شنبه 19 فروردین 1396، ص 8.

تصاویر و اسناد...

شهرستان ساوجبلاغ، مصلای شهر هشتگرد، شهریور 1387، کنگره بزرگداشت آیت ‌الله شیخ محمّدتقی برغانی مشهور به شهید ثالث همزمان با یکصد و شصت‌ و ششمین سالگشت شهادت این فقیه ساوجبلاغی. از راست: زکریا مهرور (نویسنده و پژوهشگر البرزی)، استاد عبدالحسین شهیدی صالحی (درگذشت 23 مهر 1393ش) از نوادگان شهید ثالث، حسین عسکری (دبیر کمیته علمی کنگره شهید ثالث)، ناصر مهرور.

زندگی و آثار استاد عبدالحسین شهیدی صالحی

زکریا مهرور و نسب برغانی برخی مشاهیر

مقاله هایم درباره شهید ثالث و نوه اش نسیم شمال

تحویل سال 96 با طعم سیمای البرز

«بهار البرز» عنوان ویژه برنامه نوروز 1396 بود که چند ساعت مانده به تحویل سال، به صورت زنده از سیمای البرز پخش شد. بنده هم در دو نوبت پیش از تحویل سال و پس از آن، درباره مشاهیر استان البرز به ویژه هنرمندان نامدار استان صحبت کردم. امسال برای نخستین بار، به هنگام نو شدن سال، خانه نبودم. البته خوشحالم که میهمان سفره های عید البرزنشینان بودم. همچنین در حاشیه این برنامه تلویزیونی، لحظات خوش و خاطره انگیزی را به همراه برادرم علی عسگری در کنار برخی هنرمندان، پژوهشگران و نویسندگان هم استانی ام گذراندم. تجربه خوب و تازه ای بود اما مزه در کنار خانواده بودن را نداشت.

تصاویر بیشتر در این باره ...

بریگاد قزاق در ساوجبلاغ، 24 فروردین 1292

قوای قزاق نیروی نظامی ویژه‌ای بود که در سال 1258ش به درخواست ناصرالدین شاه قاجار در پی قراردادی بین ایران و روسیه تزاری تشکیل شد. استعداد این نیروی نظامی ابتدا در حدّ بریگاد (تیپ) و سپس دیویزیون (لشکر) بود و زیر فرماندهی افسران روس (نظامیان قزاق) قرار داشت. قوای قزاق برای چندین دهه مهم‌ترین نیروی نظامی ایران به شمار می‌رفت و نقش مهمی در تاریخ ایران ایفا کرد. در آغاز تشکیل، بریگاد قزاق مرکب از دو فوج سوار و یک دسته موزیک بود. بعدها تشکیلات آن گسترش یافت و واحدهای پیاده و آتشبار و فوج‌هایی در ولایت‌های ایران به آن افزوده شد. در اواخر فعالیت به حدّ دیویزیون (لشکر) ارتقاء یافت که خود به چندین آتریاد (تیپ مختلط سواره و پیاده) تقسیم می‌گردید. از فرماندهان مشهور قوای قزاق می‌توان کلنل لیاخوف و رضاخان میرپنج را نام برد. قوای قزاق در آغاز حکومت پهلوی، در ژاندارمری ادغام شد (ویکی پدیا).

کهن ترین خشت جهان در البرز پذیرای مسافران نوروزی 

کد خبر: 82468338 (5890836) | تاریخ خبر: 28/12/1395 | ساعت: 12:11 |

کرج - ایرنا - استان البرز به مرکزیت کرج با توجه به تنوع اقلیمی کوهستانی و دشت، زیستگاه ها و گونه های مختلف حیات وحش، آداب، رسوم و فرهنگ های متفاوت و دیرپای محلّی، آثار متنوع و متعدد فرهنگی و تاریخی از هزاره هفتم پیش از میلاد مسیح تا دوره های اخیر، یکی از قطب های گردشگری در ایران است.

به گزارش ایرنا، استان البرز با 6 شهرستان کرج، ساوجبلاغ، نظرآباد، طالقان، فردیس و اشتهارد، تنوع اقلیمی کم نظیر در کشور را دارا است که از آب و هوای کوهستانی تا گوهر کویر را یکجا در اختیار دارد. تپه ازبکی تنها یکی از محوطه ‌های باستانی ارزشمند تاریخی فلات ایران واقع در شهرستان نظرآباد از شهرستان‌های استان البرز قرار دارد. این تپه تاریخی با قدمت 9 هزار ساله به عنوان قدیمی ترین بنای خشتی جهان مطرح است. بسیاری از کشورها که امروز توانسته اند جایگاهی در صنعت گردشگری جهان برای خود دست و پا کنند یا فاقد سابقه تمدنی نظیر ایران و به ویژه استان البرز هستند و یا اینکه سابقه آثار تمدنی آنها به 500 سال هم نمی رسد. با توجه به شرایط پیش آمده از سوی دولت تدبیر و امید و شکست خوردن پروژه ایران هراسی، ظرفیت های گردشگری موجود در ایران نمود بیشتری یافته است و دیگر این وظیفه ما است بیش از هر زمان دیگری این سابقه تمدنی، تاریخی و فرهنگی را به جهان معرفی کنیم. ادامه مطلب...

یک روز در چنین لحظه‌ای خواهم مرد...

دکتر افشین یداللهی (زاده 21 دی 1347 در اصفهان - درگذشته 25 اسفند 1395 در ساوجبلاغ) ترانه ‌سرا و پزشک متخصص اعصاب و روان بود. او بر اثر تصادف و در حالی که از هشتگرد به تهران باز می‌گشت از دنیا رفت. شاعر و ترانه‌سرای کشورمان دو روز پیش از مرگ با اشاره به مرگ مرحوم علی معلم در اینستاگرامش نوشته بود: «هر سال/ یک بار/ از لحظه‌ی مرگم/ بی‌تفاوت گذشته‌ام/ بی آنکه/ بفهمم یک روز/ در چنین لحظه‌ای/ خواهم مرد ...»

رضا گودرزی رییس پلیس راه استان البرز در این باره گفت: «پس از وقوع تصادف فوق که حدود ساعت چهار بامداد چهارشنبه 25 اسفند رخ داد، ماموران پلیس اقدام به بررسی علت حادثه کردند.» وی افزود: «با بررسی‌های صورت گرفته مشخص گردید که خودروی سورنتو در محدوده شهرستان ساوجبلاغ، از فرعی وارد آزادراه کرج - قزوین شده و به صورت ناگهانی در لاین وسط اتوبان توقف می‌کند.» این فرمانده ارشد انتظامی تصریح کرد: «هنوز علت توقف ناگهانی معلوم نیست، اما این خودرو دارای سه سرنشین که دو نفر و یک نفر زن بوده و یکی از سرنشینان مرد که متاسفانه مرحوم افشین یداللهی شاعر جوان کشورمان است، در دم جان می‌سپارد.» گودرزی گفت: «برای یافتن علت این توقف نیاز است که با دیگر سرنشینان گفت‌وگویی انجام شود که این اقدام به فرصت مناسب و پس از بهبود آنها موکول شده است.» وی در بخش دیگری از سخنان خود بیان داشت: «البته این توقف به معنی بی‌‌تقصیر بودن راننده تریلر نیست و بر اساس نظر کارشناسان پلیس راه، راننده سورنتو 50 درصد و راننده تریلر نیز 50 درصد در این حادثه مقصر بودند.»

آرش یداللهی برادر مرحوم افشین یداللهی گفت: «این اتفاق تنها یک تصادف بوده و هیچ موضوع دیگری مطرح نیست. از همه دوستداران دکتر یداللهی خواهش می‌کنم به مطالبی که در فضای مجازی مطرح می‌شود به هیچ وجه توجهی نکنند.» آرش یداللهی ضمن تشریح حادثه تصادف این هنرمند گفت: «ساعت 5 برای نماز آماده بودم که تلفن زنگ خورد و متوجه شدم که برادرم تصادف کرده است. حوالی ساعت 3 صبح افشین به همراه همسر و برادر همسرش در حال بازگشت از هشتگرد به تهران بودند که مشخص نیست می‌خواستند راننده را تعویض کنند و یا به هر دلیلی در کنار اتوبان ایست داشتند که تریلی حامل شکلات که از تبریز به مقصد مشهد در حرکت بود از پشت به شدت با ماشین آنها برخورد می‌کند.» وی افزود: «شدت تصادف به حدی بوده که برادرم در جا ضربه مغزی می‌‌شود و همسر و برادر همسرشان به بیمارستان یاس منتقل می‌شوند. با اینکه از صبح تا به حال جراحی‌های روی آنها صورت گرفته اما متأسفانه تا این لحظه در کما هستند.» یداللهی ادامه داد: «از طرفی راننده تریلی نیز به همراه همسر و خواهر همسرش برای زیارت به مشهد می‌رفتند که در حین تصادف به بیرون از ماشین پرتاب می‌شوند که هنوز وضعیت جسمانی آنان نیز مشخص نیست. این اتفاق تنها یک تصادف بوده و هیچ موضوع دیگری مطرح نیست. من از همه دوستداران دکتر یداللهی، هنردوستان و شعر دوستان خواهش می‌کنم که به مطالبی که در فضای مجازی مطرح می‌شود به هیچ وجه توجهی نکنند چرا که همه این موارد از پایه غلط است و این اتفاق تنها یک تصادف مشخص بوده است.»

وی بیان کرد: «موبایل‌های افشین و همسرش که هر دو له شده بودند نیز در ماشین پیدا شده و تنها می‌توانم بگویم که افشین به دیدار جدش حسین بن علی رفته است و از مردم انتظار دارم که اگر احترامی برای دکتر یداللهی قائل هستند شرایطی ایجاد کنند تا مراسم تشییع در شأن ایشان برگزار شود.» یداللهی در پایان گفت: «بار دیگر تأکید می‌کنم که افشین با هیچ‌کس مشکلی نداشت و هیچ قتل یا موضوع دیگری در کار نبوده است. از مردم هم می‌خواهم که برای شفای همسر و برادر همسر افشین یداللهی و همچنین خانواده راننده تریلی دعا کنند.»

دکتر افشین یداللهی فعالیت‌های حرفه‌ای ترانه‌سرایی خود را در سال 1376در سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران آغاز کرد. نخستین ترانه‌های وی با آهنگسازی فؤاد حجازی و شادمهر عقیلی و با خوانندگی خشایار اعتمادی اجرا می‌شد. شادروان یداللهی برای تیتراژ بسیاری از سریال‌های تلویزیونی، ترانه‌هایی سرود. سریال‌هایی چون شب آفتابی، مسافری از هند، فقط به خاطر تو، کمکم کن، سریال غریبانه، شب دهم، خط شکن، میوه ممنوعه، مدار صفر درجه، تبریز در مه و معمای شاه. یداللهی چندین سال بود که اداره انجمنی به نام خانه ترانه را برعهده داشت. خانه ترانه در سال 1380با همکاری ترانه‌سرایانی از قبیل عباس سجادی، سعید امیر اصلانی، بابک صحرایی، یغما گلرویی، افشین سیاهپوش، نیلوفر لاری‌پور، محمدرضا حبیبی و افشین یداللهی راه‌اندازی شد. این جلسات به خواندن ترانه، نقد ترانه و جلسات کارگاهی اختصاص می‌یافت. جلسات خانه ترانه سپس به فرهنگسرای قانون و پس از آن به فرهنگسرای شفق و فرهنگسرای ارسباران انتقال یافت.

در طی سال‌های گذشته به‌تدریج ترانه‌سراهای مؤسس خانه ترانه به دلایل مختلفی از آن جدا شدند و افشین یداللهی تنها فرد باقی‌مانده از هیئت مؤسس این انجمن بود که بعد از این اتفاق همچنان اداره خانه ترانه را بر عهده داشت. جلسات خانه ترانه در فرهنگسرای شفق از کم اثرترین جلسات اجرایی بود. مکان اجرایی خانه ترانه در گذر زمان دستخوش تغییراتی بوده است. از ترانه‌سرایان قدیمی در خانه ترانه می‌توان به اسامی: اکبر احمدی، نادر بختیاری، مونا برزویی، ساناز صفایی، علیرضا سلیمانی، روزبه بمانی، سیامک رجاور، فروه مخصوص، بامداد بامداد، کوروش سمیعی، سعید کریمی، صابر قدیمی، میثاق جوهری، وحید عربانی، مهسا سماواتی، المیرا آقازاده، نیما کوکلانی، میثم یوسفی و بسیاری دیگر از اعضای قدیمی انجمن اشاره کرد. از دکتر افشین یداللهی پنج مجموعه شعر به نام‌های «روزشمار یک عشق»، «امشب کنار غزل‌های من بخواب»، «جنون منطقی»، «حرف‌هایی که باید می‌گفتم و… تو باید می‌شنیدی» و «مشتری میکده‌ای بسته» به جا مانده است.