تاریخ نبوی ما با دوره هخامنشیان آغاز میشود
خبرگزاری ایسنا: عصر روز یکشنبه 29 آبان 1390 همایش «روز جهانی کوروش» در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران برگزار شد. در ابتدا، یکی از برگزارکنندگان این همایش به نمایندگی از دانشجویان، به ویژه دانشجویان رشته باستانشناسی با اشاره به اینکه روز هفتم آبان بهعنوان «روز جهانی کوروش» معرفی شده است، گفت: «برگزاری این همایش با چنین تأخیری بهدلیل وجود پروسهای طولانی برای گرفتن مجوز بود؛ ولی با این حال، جای این روز جهانی فقط در سالنامه کشور ایران بهعنوان کشوری که زادگاه کوروش است، خالی است. به همین دلیل، خواهان ثبت این روز بهعنوان یک روز ملی در سالنامه ملی ایران هستیم.» در این همایش، استاد دکتر حکمتالله ملاصالحی - از مفاخر فرهنگی شهرستان های ساوجبلاغ، نظرآباد و طالقان - بهعنوان نخستین سخنران، مطالبی را به شرح زیر درباره اهمیت دوره هخامنشی بیان کرد:
در جست و جوی فضای گمشده در دشت نظرآباد
فاطمه گیلانه بهشتیروی، در جستجوی فضای گمشده، پایان نامه کارشناسی ارشد معماری، استاد راهنما: دکتر علیاکبر صارمی و استاد مشاور: دکتر رضا دانشمیر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، دانشکده هنر و معماری، 1381، 114ص.
چکیده: هدف پژوهش، ایجاد مرکزی در جهت شناختن و شناساندن تاریخ و فرهنگ محوطه ازبکی (از توابع شهرستان نظرآباد) و ارتقا سطح کیفی علم باستانشناسی در ایران و همچنین ایجاد امکانات لازم برای جذب توریست است. مطالعه و بررسی نمونههای خارجی، استفاده از منابع موجود همچون نقشهها، آمار، کتب و اطلاعات اینترنت و بهرهجویی از نظر کارشناسان و اساتید و همچنین بررسی اجزای مجموعه و روابط عملکردی آنها با یکدیگر از فرازهای این پژوهش است. در نتیجهگیری این پایان نامه آمده است: «باز زندهسازی مکان های تاریخی، عامل مهمی در حفظ هویت ملی خواهد بود. ایجاد یک مجموعه چند منظوره در چنین مکان هایی رسیدن به هدف فوقالذکر را تسهیل خواهد کرد.»
واژگان کلیدی: بناهای تاریخی، طراحی معماری، طراحی پروژه، دشت قزوین، نظرآباد، تپههای ازبکی.
ما آدمیان، ماهیان بحر میراث خویش هستیم
انسان از آغاز حیات خویش بر کره خاکی، با دخل و تصرف در طبیعت پیرامونش، آن را به تناسب نیازهای مادی و معنوی خود دگرگون ساخته است. «فرهنگ» و در پی آن «تمدن» فراورده این امر است. به بیان دیگر فرهنگ، حاصل فاصلهگیری انسان از طبیعت است؛ با این حال انسانها در طول تاریخ آمدهاند و رفتهاند و در این آمد و شد، از خود یادگارهایی بر جای گذاشتهاند. «میراث فرهنگی»ای که امروزه میشناسیم، سخنگویان زندگانی گذشتههای دور انسان هستند. آنها از چگونگی حیات مادی و معنوی گذشتگان و نیاکان ما میگویند. امروزه موزهها، محل نمایش این میراثهای گرانقدر بشری هستند. بر این پایه بود که گفتوگوی کوتاهی داشتیم با استاد دکتر حکمتالله ملاصالحی، باستانشناس و نویسنده معاصر درباره فلسفه پاسداشت میراث فرهنگی و جایگاه میراث فرهنگی ایران در میراث بزرگ جهانی که از پی میخوانید. یادآوری می شود این گفت و گو برای نخستین بار در وب سایت باشگاه اندیشه منتشر شده است.
تازه ترین نتایج کاوش باستان شناختی در «تپه ینگی امام»
وبلاگ ساوجبلاغ پژوهی: تپه «ینگی امام» در شهرستان ساوجبلاغ، بخش مرکزی و جنوب روستایی به همین نام در کنار جاده هشتگرد به کرج و در مختصات 35 درجه، 56 دقیقه، 10 ثانیه عرض جغرافیایی و 50 درجه، 43 دقیقه، 25 ثانیه طول جغرافیایی قرار دارد.
در بررسی و شناسایی باستان شناختی «محمد یوسف کیانی» و «ولفرام کلایس» به این محوطه اشاره شده و در بررسی کلی که «ابوالقاسم حاتمی» در منطقه انجام داده، اشاره مختصری به آن کرده است. تپه ینگی امام در 25 اسفند 1379 به شماره ثبتی 3504 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است. تاکنون دو فصل کاوش باستان شناختی در سال های 1385 و 1387 خورشیدی به سرپرستی آقای ولی الله دهقان سانیچ - مدیر اداره میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان ساوجبلاغ - در این تپه انجام شده است. هدف از انجام این کاوش ها، بررسی و شناخت آثار کلی با توجه به داده های سفالی و معماری همگون با دیگر آثار محوطه از جمله کاروانسرا و امامزاده هادی و علی النقی با یکدیگر است. در مجموع آثار به دست آمده معماری و داده های سفالی تپه ینگی امام، متعلق به دوران اسلامی (ایلخانی) است. گزارش زیر نتایج کلی دومین فصل کاوش در ینگی امام است که برای نخستین بار با اجازه آقای دهقان سانیچ و البته بدون ویرایش در این وبلاگ منتشر می شود.
رونمایی از کتاب «کاوش های محوطه باستانی ازبکی» بدون حضور دکتر مجیدزاده !
رونمایی از کتاب دو جلدی «کاوش های محوطه باستانی ازبکی» روز سهشنبه دهم خرداد 1390 بدون حضور دکتر یوسف مجیدزاده - نویسنده کتاب و سرپرست گروه کاوش در محوطه باستانی ازبکی شهرستان نظرآباد - در کاخ مظفری دارآباد تهران برگزار شد.
محوطه باستانی ازبکی جای کار زیادی دارد
دکتر مجیدزاده گفت: «محوطه ازبکی هنوز جای کار زیادی دارد و کاوشهای آن میتواند ادامه داشته باشد. ازبکی یک شهر مادی در فلات مرکزی است که آثار دوره ماد را بدون نفوذ بینالنهرین دارد.»
محوطه باستانی ازبکی به فصل دیگری برای کاوش نیاز ندارد
محمد رضا پوینده مدیرکل میراث فرهنگی استان البرز معتقد است: «با منتشر شدن اطلاعات کاوشهای انجام شده در محوطه ازبکی، این محوطه تاریخی به فصل دیگری برای کاوش نیاز ندارد.»
چرا کسی به فکر پل بانو صحرا نیست؟
وبلاگ ساوجبلاغ پژوهی: پل تاریخی «بانو صحرا» در دو کیلومتری شمال غربی روستای کردان از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ واقع است. این پل کهن، از آثار زیبای دوره صفویه است. مصالح به کار رفته در پل، سنگ و آجر همراه با ملات آهک است. پل بانو صحرا تا اواخر دهه 50 محل ارتباط دو طرف رودخانه بوده که در پل سازی جدید بخش هایی از آن از بین رفته است. در 25 اردیبهشت 1390 «وارنا» نویسنده وبلاگ خواندنی «گنجه و گنجینه» طی یادداشتی از تخریب این پل تاریخی، انتقاد کرده است. امیدوارم که آقای دهقان سانیج - مدیر کوشای اداره میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان ساوجبلاغ - در جهت رفع دغدغه وارنا و دیگر علاقه مندان میراث فرهنگی ساوجبلاغ اقدام نماید.
ساوجبلاغ؛ طبیعتی شگفت انگیز در کنار آثار تاریخی
خبرگزاری ایرنا / 8 فروردین 1390: ساوجبلاغ یکی از شهرستان های استان تازه تاسیس البرز، که طبیعت بکر آن در کنار آثار تاریخی و ملی جاذبه های گردشگری شگرفی را رقم زده است. شهرستان ساوجبلاغ با وسعتی در حدود یک هزار و 22 کیلومتر مربع، از شمال به ارتفاعات البرز و شهرستان طالقان، از غرب به استان قزوین و نظرآباد و از شرق و جنوب به شهرستان کرج مرکز استان البرز محدود می شود. ساوجبلاغ دارای سه بخش چهارباغ، چندار و بخش مرکزی است و شهرهای جدید و قدیم هشتگرد، کوهسار، چهارباغ و گلسار را در خود جای داده است.
آْقای مدیرکل ! محوطه ازبکی را نجات دهید، ثبت جهانی آن پیشکش!
اشاره: در 9 فروردین 1390 محمد رضا پوینده - مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری استان البرز - در گفت و گو با خبرگزاری مهر اعلام کرد: «مراحل مقدماتی لازم برای ثبت جهانی منطقه گردشگری تپه ازبکی نظرآباد در دست اقدام است...» این در حالی است که براساس شواهد موجود و تصریح پروفسور یوسف مجیدزاده - چهره ماندگار باستان شناسی ایران و سرپرست گروه کاوش محوطه باستانی ازبکی - آثار ارزشمند به دست آمده از این محوطه 9 هزارساله، به جهت اختلاف دامنه دار مالک اراضی ازبکی و سازمان میراث فرهنگی رو به ویرانی است. این در حالی است در 3 دی 1389 سه فعال فرهنگی شهرستان های ساوجبلاغ و نظرآباد طی نامه ای به سید ابراهیم کسائیان - فرماندار نظرآباد - نسبت به این فاجعه فرهنگی هشدار دادند. نامه ای دلسوزانه که متاسفانه به فراموشی سپرده شد. جهت مطالعه متن آن نامه، رجوع کنید به:http://128askari.parsiblog.com/Posts/322 /
به نظر می رسد جناب مدیرکل، پیش از تلاش برای ثبت جهانی؟! این محوطه باستانی، بایستی فکری برای نجات آن نماید و با اختیارت قانونی خود، به فوریت از فاجعه فرهنگی رخ داده در آن جلوگیری نماید. در همین راستا خانم سکینه اکبری - خبرنگار وب سایت البرزنیوز - در 15 فروردین 1390 طی یادداشتی انتقادی، خبر ثبت جهانی محوطه ازبکی را بررسی کرده است.
* * * * *
نظرآباد، سرزمین کهن خشت
خبرگزاری ایرنا- 7 فروردین 1390: نه هزار سال پیش، دستان ساکنان منطقه ای در دامنه رشته کوه های البرز از آب و گل، آثاری از خود بر جای گذاشتند که اکنون به عنوان نخستین خشت ساخته دست بشر برای باستان شناسان جهان شناخته شده است. تپه های شهرستان نظرآباد، در جریان کاوش های باستان شناسی تپه های به دست آمده، که علاوه بر اثبات قدمت سکونت بشر در این منطقه از سرزمین پهناور ایران، نشانگر وجود تمدنی دیرینه در آن است.
ذکرالله زنجانی؛ پژوهشگر محوطه های باستانی ساوجبلاغ و نظرآباد
ذکرالله زنجانی - متولد 1353 خورشیدی - کارشناس ارشد باستان شناسی است که درباره محوطه های باستانی شهر
ستان های ساوجبلاغ و نظرآباد پژوهش هایی را انجام داده است. عنوان پایان نامه ایشان «استقرار عصر آهن منطقه ساوجبلاغ بر مبنای مطالعه ظروف سفالین» است که در سال 1383 زیرنظر دکتر بهمن فیروزمندی و دکتر رضا مستوفی در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی به سرانجام رسید. این رساله دانشجویی در سال 1384 با حمایت فرمانداری شهرستان ساوجبلاغ با عنوان «شناسنامه تاریخی ساوجبلاغ» در 215 صفحه به چاپ رسید. کاوش در محوطه های باستانی جیرفت، مارلیک و ازبکی از دیگر فعالیت های پژوهشی این باستان شناس جوان است. چکیده آن کتاب و پایان نامه به شرح زیر است:
«شناخت اسقرارهای عصر آهن و پراکندگی آنها و شناخت ویژگی های فرهنگی و مقایسه محوطه ها با مناطق همجوار و ارتباط فرهنگ های عصر آهن از اهداف اصلی این پژوهش است. برای نمونه گیری، از آثار به جای مانده (داده های فرهنگی) از جمله قطعات سفالین بر سطح و اطراف تپه ها و محوطه های باستانی استفاده شده است. روش پژوهش، کتابخانه ای و میدانی است. ابزار اندازه گیری GPS، دوربین عکاسی، ابزارهای تحریری و فنی است. در این پژوهش، یافته های محوطه های مورد بررسی و حفاری شده مربوط به دوره آهن در ساوجبلاغ و نظرآباد با داده های باستان شناختی دیگر استقرارهای عصر آهن، مورد مطالعه قرار گرفته است.»