امامزاده ابراهیم (تکیه ناوه طالقان)

امامزاده ابراهیم (اوچان طالقان)

امامزاده ابراهیم (کش رود طالقان)

امامزاده ابراهیم (تنکمان نظرآباد)

امامزاده اسماعیل (زکی آباد ساوجبلاغ)

---------------------------

جهت آشنایی با امامزادگان فوق، اینجا را کلیک کنید.

امامزاده ابراهیم (کش طالقان)

امامزاده بی بی سکینه خاتون (سنقرآباد ساوجبلاغ)

امامزاده جعفر (هشتگرد)

امامزاده عبدالقهار (ورده ساوجبلاغ)

امامزاده هارون (جوستان طالقان)

---------------------------

جهت آشنایی با امامزادگان فوق، اینجا را کلیک کنید.

ویژه وبلاگ ساوجبلاغ پژوهی

معدن الاسرار

 ملا علی قارپوزآبادی قزوینی زنجانی

ماخذ کتاب: نسخه های عکسی مرکز احیا میراث اسلامی، جلد 1، صفحات: 364 تا 364 / کد دستیابی کتاب:305 / زبان کتاب:فارسی/ مولف:آخوند ملا علی قارپوزآبادی قزوینی زنجانی (1290ق) / کاتب: آخوند ملا علی قارپوزآبادی قزوینی زنجانی (1290ق) / تاریخ کتابت:دوشنبه 12 صفر 1265/ تاریخ تالیف:روز دوشنبه 12 صفر 1265/ نسخه حاضر جلد چهارم کتاب و دارای سی مجلس می باشد./ منابع دیگر: ذریعه 21/219 - 220 ). - ( کتابخانه مسجد چهل ستون - زنجان).

توضیخات در مورد چاپ نسخه:جلد اول و سوم در تبریز دو بار چاپ شده و جلد چهارم و پنجم در تهران سال 1333 به طبع رسیده است. / معدن الاسرار مجالسی است در موعظه و اخلاق و تاریخ و ...، تنظیم شده برای واعظان و اهل منبر در پنج مجلد که جلد دوم آن در زمان حیات مؤلف مفقود شده است. مجالس به آیه ای شروع شده و به ذکر مصایب امام حسین علیه السلام ختم می شود./ نسخه حاضر جلد چهارم کتاب و دارای سی مجلس می باشد و روز دوشنبه 12 صفر 1265 به پایان رسیده است./  آغاز نسخه : «قال تعالی : فی سوره الروم و من آیاته السموات و الارض .. یعنی از جمله نشانهای وجود و قدرت و علم و عظمت و حکمت». / شکسته نستعلیق ، به خط مؤلف، دوشنبه 12 صفر 1265، با تصحیحات و خط خوردگی و اضافات.

معدن الانوار و مشکاه الاسرار

ملا محمدصالح برغانی قزوینی

ماخذ کتاب: کتابخانه بزرگ حضرت آیت الله مرعشی نجفی، جلد 8، صفحات: 370 تا 372 / کد دستیابی کتاب:3141 /  زبان کتاب: عربی/نام کتابخانه: کتابخانه مرعشی نجفی (آیت الله)/ شهر: قم/ مولف:ملا محمدصالح بن محمد برغانی قزوینی (1275ق) / تاریخ تالیف:محرم 1270ق / موضوع:علوم قرآن/ همه اطلاعات: معدن الانوار و مشکاه الاسرار (علوم قرآن - عربی) مقدمه ای است بر تفسیر مؤلف «مفتاح الجنان فی حل رموز القرآن» که بعد از به پایان بردن آن تفسیر نوشته است. در این کتاب طی دوازده کنز بیان می شود که قرآن جز ظاهر آن دارای باطن می باشد که به اهل بیت طاهرین علیهم السلام تاویل شده و حقیقت قرآن را باید از آنان گرفت. این کتاب بیشتر از احادیث و روایات استفاده کرده و برغانی ذیل آنها بیاناتی از خود می افزاید که روشنگر آرای وی است و گاهی در بعضی از موضوع ها راه افراط پیموده و مطالبی غریب می آورد. در پایان کتاب هشت فایده افزوده است که از جمله آنها قواعد تجوید و کشف الایات می باشد و به تاریخ محرم 1270 در کربلا به پایان رسیده است.

فهرست کنوز چنین است: الکنزالاول: فی نبذ مما یدل علی ان للقرآن بطوناً. الکنزالثانی: فی الاخبار الداله علی ان بطن القرآن و تاویله فی الائمه. الکنز الثالث: فی الاخبار المبینه لباب من التاویل المنفتح منه الابواب. الکنز الرابع: فی وجوب الایمان بظاهر القرآن. الکنز الخامس: فیما یدل علی ان علم القرآن عند المؤلف. الکنز السادس: فی کلام الله الوارد فی التوحید والنبوه صریحاً والوارد فی الامامه و الولایه کنایه. الکنز السابع: فیما یوضح ورود بطن القرآن فیما یتعلق بالولایه و الامامه علی اقتفاء هذه الامه سنن الامم السابقه. الکنز الثامن: حول التحریف والتغییر. الکنز التاسع: فی الاشاره الی جمله من التاویلات التی لاینبغی الغفله عنها. الکنز العاشر: فی النمط الاوسط الذی یجب الاخذ به. الکنز الحادی عشر: فی سائر التاویلات العامة التی تجری فی غیر موردها. الکنز الثانی عشر: فی نبذ مما ورد فی تاویل الحروف المقطعه فی اوائل السور. / آغاز: «الحمدلله الکبیر المتعال ذی العز والجلال جل شان من قال فی  شانه هوالله الذی لا اله الا هو عالم الغیب والشهاده هوالرحمن الرحیم» /  انجام: «و یستغفرلهم کل رطب و یابس حتی حیتان البحر و هوامه و سباع البر وانعامه والسماء و نجومها.» /نستعلیق، عناوین نسخ مشکی، جلد تیماج قهوه ای ضربی. 283 گ، 18 س، 22 × 5/17 سم 283.

برگزاری جلسه گفت و گوی قرآنی با موضوع «درآمدی بر شناخت مکتب تفکیک»

روستاهایی به قدمت طالقان

زمان رضاخانی

- بخش اول-

در مقاله حاضر، علاوه بر بررسی نام روستاهای طالقان، با تاریخ این منطقه و پیشینه ساکنان آن آشنا خواهید شد. «طالقان» بخشی بزرگ، کوهستانی و روستانشین در شمال غربی استان تهران است. حرفه بیشتر مردم این بخش از استان تهران باغداری، دامداری، و کشاورزی (زراعت و زنبورداری) است. از نظر زبان شناسی، مردم طالقان به زبان پارسی و گویشی نزدیک به مازنی و گیلکی سخن می گویند. در خود طالقان، هرچه به سوی دامنه های بالاتر پیش رویم، گویش مردم به مازندرانی و گیلانی نزدیک تر می شود. برای مثال به تفاوت بیان دو جمله در سه منطقه توجه کنید:

جهت مطالعه ادامه مطلب، اینجا را کلیک کنید.

روستاهایی به قدمت طالقان

- بخش دوم-

پس از حمله تازیان، عرب ها «تپورستان» را «طبرستان» نامیدند. مردمان سرزمین های شمالی ایران، بسیار به دولت و آیین گذشته شان پایبند بودند و سال ها در مقابل تازیان عرب مقاومت کردند. در میان ایشان، دیلم ها بیش از دیگر اقوام شمالی در مبارزه با عرب ها مشهورند. این قوم آنچنان عرب های مهاجم را به چالش کشید که تازیان ناگزیر به خلق روایت ها و حدیث های دروغین برای جلب کمک از دیگر مسلمانان روی آوردند. برای مثال روایت شد که پیامبر اکرم (ص) جنگ مسلمانان با دیلمان را پیشگویی کرده بود و فرموده بود: «قزوین دری است از درهای بهشت. با دیلمان جنگ می کنند؛ شهدای آنجا مانند شهدای بدر هستند.» در روایت دیگری که البته راوی مستند دارد و درست به نظر می رسد، «احمد بن ابراهیم دورقی» به نقل از «خلف بن تمیم» به نقل از «رائده بن قدامه» به نقل از «اسماعیل» به نقل از «مره» می گوید: «علی بن ابیطالب (رضی الله عنه) فرمود از شما هرکس از جنگ با معاویه کراهت دارد، عطا بستاند و به جنگ دیلمان رود. پس چهار هزار یا پنج هزار از جنگ با معاویه روی بگرداندند و من یکی از آنان بودم؛ ما همه عطا خود گرفتیم و به دیلمان شدیم.» حتی سال ها پس از حاکمیت خلیفه عرب بر تمام ایران، ساکنان شمال هر از گاهی دست به شورش علیه تازیان می زدند. چنانکه «ابن واضح یعقوبی» در شرح دوران «ابوجعفر منصور عباسی» می نویسد: «مردم طالقان شورش نمودند و (خلیفه عباسی) «عمر بن علاء» را بر سر آنان فرستاد و او طالقان و دنباوند و دیلمان را فتح کرد و از دیلمان اسیران بسیار گرفت و...»

جهت مطالعه ادامه مطلب، اینجا را کلیک کنید.

روستاهایی به قدمت طالقان

- بخش سوم-

- خیکان (خی + ک + ان): خیکان را می توانیم «خیک + ان» هم در نظر بگیریم. در این صورت، «خیک» به معنای ظرف پنیر و ماست و نیز به معنای شکم است. می گویند در گذشته، چون انتقال شیر از بالا طالقان به بخش های پرجمعیت میانی دشوار بود، ابتدا آن را به پنیر و ماست تبدیل می کردند و سپس به بازارهای یادشده می بردند. هنوز هم پنیر بالا طالقان معروف است. از سوی دیگر، «خی» در فارسی بمعنای «چراگاه» و «چمنزار» هم بکار رفته است. این معنای اخیر با نام روستا ارتباط دارد و مانند آردکان، دو پسوند مکانی (ک و ان) بدان افزوده شده است.

جهت مطالعه ادامه مطلب، اینجا را کلیک کنید.

روستاهایی به قدمت طالقان

- بخش چهارم-

روستاهایی با پسوند «- ه»: پسوند «-ه» در زبان فارسی، می تواند بعنوان نشانه ی اسم مکان بکار رود.

- وشته {Voshteh} (وشت + ه): اینجا نیز همانند قاعده ی آواییِ یادشده در توضیح «کلانک»، واژه «وَشت» بمعنای خوب و نیکو در لهجه طالقانی به «وُشت» تبدیل شده است. مولوی می گوید: گفت ریشت شد سفید از حال گشت خوی زشت تو نگردیدست وشت.

- پرگه (پرگ + ه): مصدر «پراکندن» در زبان پهلوی به صورت «پرگندن» بکار می رفته است و «پَرگ» ریشه «پراکندن» است. «پرگه» احتمالا به جدا شدن کوچ کنندگان طالقانی از اقوام شمالی اشاره دارد. ما این معنا را در واژه «پراچان» نیز مشاهده کردیم.

- خچیره (خچیر + ه): خچیر در لهجه طالقانی به معنای «زیبا» است و برای مثال، طالقانی ها، دختر زیبا را «خچیره دتر» می نامند. معرب همین واژه در ادبیات فارسی بصورت «خجیر» بکار رفته است. چنانکه فردوسی می گوید: به شاه جوان گفت زرتشت پیر که در کیش ما این نباشد خجیر.

جهت مطالعه ادامه مطلب، اینجا را کلیک کنید.

غلامحسین امیرخانی؛ استاد طالقانی  خوشنویسی ایران

استاد غلامحسین امیرخانی در زمستان سال 1318خورشیدی در روستای «شهراسر» طالقان از توابع شهرستان ساوجبلاغ که از دیرباز مهد بزرگان خوشنویسی این مرز و بوم همانند استاد درویش عبدالمجید طالقانی، برادران میرخانی، استاد بوذری و...بوده، به دنیا آمد. در پنج سالگی به همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد و تحصیلات ابتدایی را در محله ظهیرالاسلام و بهارستان گذراند و ادامه تحصیلات هم با پذیرش مسوولیت زندگی، به صورت شبانه گذراند. در 18سالگی با مرحوم استاد الاساتید سید حسین میرخانی (خوشنویس نامدار ساوجبلاغی) که آن زمان در انجمن خوشنویسان حضور داشت، آشنا شد و خوشنویسی را که علاقه به آن از کودکی در ضمیرش وجود داشت، به صورت حرفه ای پی گرفت.

جهت مطالعه متن کامل مقاله، اینجا را کلیک کنید.