شهید یکه زارع استاد همه دانشجویان دانشگاه قم است
پیکر پاک شهید «ستار یکه زارع» پس از 32 سال از طریق آزمایش DNA شناسایی شد. این شهید متولّد سال 1345 روستای احمدآباد از توابع شهرستان نظرآباد و اعزامی از شهرستان ساوجبلاغ واقع در استان البرز است که سال 1362 به عنوان نیروی بسیجی به جنگ اعزام و در عملیات خیبر، منطقه عملیاتی مجنون به درجه رفیع شهادت نایل آمد. پیکر شهید یکه زارع به عنوان «شهید گمنام» در 28 آذر 1391 در دانشگاه قم (قسمت خواهران) تشییع و به خاک سپرده شده بود. به گزارش روابط عمومی دانشگاه قم، روز دوشنبه 13 مهر 1394 مراسم استقبال از خانواده شهید ستار یکه زارع با حضور گسترده دانشگاهیان، استاندار و فرماندهان سپاه قم، خانواده معظم شهدا و تعدادی از مسئولان استانهای قم و البرز در دانشگاه قم برگزار شد. ضمن اینکه حضور مادر شهید زین الدین نیز در این مراسم از نکات قابل توجه بود. در ابتدای این مراسم جمع زیادی از دانشجویان و مسئولان استانی، دانشگاهیان از مقابل دانشگاه قم همراه با خانواده و بستگان شهید یکه زارع به سوی محل تدفین این شهید دفاع مقدس با در دست داشتن شاخه های گل حرکت کردند. حرکت حاضران به سوی محل تدفین شهید با مدیحه سرایی مداحان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) همراه بود و مردم شهید پرور قم پدر و مادر این شهید را تا مزار فرزندشان همراهی کردند. ادامه مطلب...
توقف در گذشته؛ سلفی گری از طالقان ایران تا یوتای آمریکا
علیرضا رضاخواه، «توقف در گذشته؛ سلفی گری از طالقان ایران تا یوتای آمریکا»، ماهنامه جریان امروز (ارگان موسسه خدمات مشاوره ای، جوانان و پژوهش های اجتماعی آستان قدس رضوی)، پیش شماره اول، مهر 1393، ص 28.
چکیده: برخلاف تصور مرسوم سلفی گری «به معنای بازگشت به گذشته»، این امر به گرایش افراطی میان اهل سنّت در دین مبین اسلام محدود نمی شود. در جهان امروز دیندارانی که خواستار بازگشت به دوران طلایی گذشته شان باشند هم میان مسلمانان بسیارند و هم یهودیان و هم مسیحیان. آنها گروه تشکیل می دهند، همراهی با عقل امروزی و دنیای جدید را بی دینی می نامند و سعی می کنند دین داران را به دین راستین (به تعبیر خودشان) بازگردانند. پیوریتن های مسیحی، یهودیان ارتدوکس و حتی جنبش های اجتماعی و فکری دوره رنسانس همگی موفقیت را در احیای عصر قدیم و بازگشت به دوران طلایی گذشته معنی می کردند. افراطی ترین تفسیر از این ایده تجدد ستیزانه در جوامع امروزی به شکل ایجاد جماعت های مذهبی خاص و دوری از زندگی مدرن تبلور یافته است. در این مقاله تلاش می شود تا نمونه هایی از گرایش های سلفی گونه در ادیان و مذاهب مختلف ارایه شود. مقاله زیر، گزارشی است از سلفی گری از ایران تا آمریکا. دکتر علیرضا رضاخواه در این مقاله از اهل توقف در شهر طالقان ایران تا آمیش ها در آمریکا را مورد بررسی قرار داده است. بازنشر این مقاله با کسب اجازه از صاحب اثر و ویژه «جریان امروز» انجام شده است.
سلیقه او را نمی پسندیدند
مرجع عالى قدر تقلید حضرت آیت الله آقاى حاج سیّد موسى شبیرى زنجانى در کتاب «جرعه ای از دریا» درباره ماجرای تکفیر حاج شیخ هادی نجم آبادی (درگذشت 1320ق) از روحانیون بلندآوازه عصر ناصری و مظفری و شیخ هادی تهرانی (درگذشت 1321ق) از بزرگان علمای طراز اوّل اوایل قرن چهاردهم هجری قمری نوشته است:
«در میان علما دو تا آشیخ هادی داریم که هر دو به نوعی مکفَّر بودند: یکی آشیخ هادی تهرانی و دیگری آشیخ هادی نجم آبادی. آشیخ هادی نجم آبادی ساکن تهران و متوفای 1320 و آشیخ هادی تهرانی ساکن نجف و متوفای 1321 بود. هر دو هم تکفیر شدند. شیخ هادی ساکن نجف را میرزا حبیب اللـه رشتی تکفیر کرد و شیخ هادی ساکن تهران را نیز به سبب روشنفکری هایش، کسانی که سلیقه او را نمی پسندیدند، تکفیر کردند. نقل می کنند: میرزا حبیب الله رشتی گفته بود استکان آشیخ هادی را باید آب بکشید. آقای آشیخ محمّد حسین کاظمینی [1] - که خیلی مورد قبول بود - در آن مجلس حاضر بود. وقتی این کلام را از میرزا حبیب الله می شنود، می گوید: استکان او را بدهید تا من سؤر او را بخورم. اگر آشیخ محمّدحسین سؤر آشیخ هادی را نمی خورد، آشیخ هادی را بیرون مجلس می کشتند. آشیخ محمّد حسین با این کار جان آشیخ هادی را حفظ کرد (رضوان الله علیهم). (رجب 1432).»
______________
[1]. یک وقت در اصفهان خدمت آقای حاج آقا رحیم ارباب رسیدم. وی از آسید عبدالله ثقه الاسلام اصفهانی که شیخ علمای اصفهان در دوره ما بود و میرزای شیرازی را درک کرده بود، نقل کرد آشیخ محمّدحسین کاظمینی که در قضیه حاج علی بغدادی در مفاتیح الجنان نام او آمده است، نماز صبحش را با جماعت و در نمازش سوره بقره می خواند. می گفت: «الله اکبر» او مقارن طلوع فجر و «السلام علیکم»اش مقارن طلوع شمس بود (خرداد 1387).
یادی از فقیه نامدار نجم آبادی و یک پیشنهاد
پاسداشت نخستین دارنده نشان درجه یک ایثار
حاج عباس علی نژادفلاح پدر چهار شهید گرانقدر ساوجبلاغی در شامگاه 2 آبان 1392 (شب عید غدیر خم) دعوت حق را لبیک گفت و به فرزندان شهیدش پیوست. اسدالله، غیاث علی، شعبان علی و رضا نژادفلاح چهار شهید این خانواده هستند. ایشان نخستین دارنده نشان درجه یک ایثار است. پیکر مرحوم نژاد فلاح از مصلای هشتگرد تا روستای خور تشییع و در کنار همسر و چهار فرزند شهیدش به خاک سپرده شد. به مناسبت دوّمین سالگشت درگذشت شادروان نژادفلاح، بخشی از پیام های تسلیت را باهم مرور می کنیم:
- دکتر حسن روحانی رییس جمهوری اسلامی ایران
بسم الله الرحمن الرحیم. انالله و انا الیه راجعون. خبر درگذشت مرحوم مغفور حاج عباس علی نژادفلاح، نماد راستین ایمان و مقاومت و پدر فداکار چهار شهید والامقام دفاع مقدس شهیدان قیاس علی، رضا، شعبان علی و اسدالله نژادفلاح موجب تألّم و تأثّر خاطر گردید. والدین فداکار و صبور شهدا که عزیزترین هستی خود را در دفاع از اسلام و انقلاب اسلامی فدا کردند، الگو و اسوه های ابدی و جاودان برای جامعه ما هستند. اینجانب مصیبت وارده را به خانواده محترم ایشان تسلیت عرض نموده و از درگاه ذات باری تعالی برای آن عزیز سفر کرده علو درجات و همجواری با ارواح طیبه فرزندان شهیدش و برای بازماندگان صبر و سلامتی مسئلت می نمایم.
از وزارت صنایع و معادن در کابینه هویدا تا مشاورت بانک جهانی
چند روزی است که مطلب «چهار سند آمریکایی درباره وزیر نجم آبادی» در وبلاگ «ساوجبلاغ پژوهی»، فراوان مورد بازدید قرار می گیرد. این را «وبگذر» نصب شده بر وبلاگ می گوید. حدس زدم خبری در میان است و «فرّخ نجم آبادی» را در گوگل جست و جو کردم. دریافتم که این وزیر نجم آبادی و فعّال اقتصادی و اجتماعی دوره پهلوی روز پنج شنبه 26 شهریور 1394 در شهر بتزدا واقع در ایالت مریلند آمریکا درگذشته است. او فرزند شیخ مصطفی و از نوادگان آخوند ملا ابراهیم نجم آبادی (م 1245ق) مدرس حکمت صدرایی در روزگار قاجار است. البته چند ماهی است که کتاب «ناگفته هایی درباره سیاست نفتی ایران در دهه پس از ملّی شدن و یادداشت های فؤاد روحانی» به کوشش او و غلامرضا تاج بخش در 520 صفحه و شمارگان یک هزار نسخه از سوی نشر نی منتشر شده است. این کتاب به بیان برخی جزئیات وضعیت نفت ایران پس از دولت مصدق در دهه 1340 با نقش محوری فؤاد روحانی (م 1382ش) نخستین دبیرکل سازمان کشورهای صادر کننده نفت (اوپک) می پردازد. ادامه مطلب...
امامزادگان ابوالحسن، جعفر و ابراهیم علیهم السلام
محمّدمهدی فقیه بحرالعلوم
- امامزاده ابوالحسن: بقعه این امامزاده، بعد از روستاى جلیل آباد و نزدیک روستاى متروک مسکین آباد، و در 5/2 کیلومتری جنوب گازُرسنگ و سه کیلومتری شرق چگینی و در 18 کیلومتری شهر نظرآباد و 5/3 کیلومتری جنوب آبیک واقع شده است. بقعه امامزاده در محوّطه وسیعى قرار گرفته که سه جانب آن را دیوار کاه گلى فرا گرفته است. در قسمت شمالى محوّطه، در هر طرف شش غرفه ساخته شده و در پشت هریک از غرفه هاى مزبور اتاقى قرار دارد که در حال حاضر (به هنگام بازدید) سقف اکثر آنها فرو ریخته است. بناى امامزاده از نظر طرح کلّى، به صورت مکعّب مستطیل مى باشد که از دو قسمت ایوان و بقعه اصلى تشکیل شده است. بقعه امامزاده، چهارضلعى و به ابعاد هر ضلع 27/5 متر مى باشد که چهار گوشه داخلى آن در بالا به طرف داخل متمایل شده و چهار فیل پوش را به وجود آورده است. در وسط هر ضلع نیز یک طاقنما وجود دارد و حدّ فاصل هر طاقنما و فیل پوش ها، یک آلت بندى به صورت پاباریک به وجود آمده و سپس گنبد عرقچینى، روى بنا قرار گرفته است. در حال حاضر، به علّت تعمیرات صورت گرفته، از تزیینات و چگونگى وضع قبلى داخل بقعه، نشانه اى در دست نیست. ادامه مطلب...
موبد بیدگلی زرتشتی نبود
اشاره: آقای احمد فرهنگ (متولّد 1338ش) نویسنده وبلاگ سدید کاشان در روز چهارشنبه اوّل مهر 1394 در واکنش به یادداشت مذهب موبد بیدگلی کاشانی پیش از آشنایی با شیخ هادی نجم آبادی، ابراز نظر کرده اند که بدون هیچ دخل و تصرفی منتشر می شود. نویسنده وبلاگ ساوجبلاغ پژوهی، منتظر دیگر دیدگاه ها در این باره است.
* * *
سلام! موبد بیدگلی زرتشتی نبود، چون بیدگل کاشان و به طور کلّی منطقه کاشان قرن هاست که زرتشتی ندارد؛ از طرفی خود شما نوشته اید که فرزند محمّدباقر است، پس چه طور پدرش نام مسلمانی دارد و خودش زرتشتی است؟! مگر می شود آدم زرتشتی باشد و نامش عبدالعلی باشد؟ هرات افغانستان نیز فاقد زرتشتی است. زحمات شما در پژوهش و تحقیق قابل ستایش است و برایتان آرزوی موفقیت دارم ولی توصیه می کنم نوشته های دیگران را نقد کنید مثلاً مرحوم حسن مرسلوند ممکن است در مورد این شخصیت اشتباه کرده باشد و باید نظر او را اصلاح کرد. مطلب آخر اینکه تصویر مرحوم موبد برای اوّلین بار در وبلاگ سدید کاشان آمده است، و در گوشه راست این تصویر امضای سدید کاشان قرار دارد، بهتر بود که نام سدید کاشان را حذف نمی کردید تا حقوق مالکیت معنوی رعایت شده باشد.
قابل ذکر است که جناب عالی در بخش پایانی یادداشت، اشاره به اشتباه مرحوم مرسلوند کرده اید و باب پژوهش را باز گذاشته اید، لیکن مجدداً به این نکته اشاره کرده اید که وی به سبب خرافه ها به دین زرتشت روی آورده است و سرانجام در محضر مرحوم نجم آبادی مسلمان شده است و پس از مرگ آن مرحوم به مسلک اهل حق گرایش پیدا کرده است. این نیز محل اشکال است. شاید در پژوهش، اثبات شود که ایشان از ابتدا مشی صوفیانه داشته است و بر این باور بوده است که راه زرتشت و دیگر ادیان توحیدی و غیر توحیدی و حتی سلوک مرحوم شیخ هادی یک چیز بیشتر نیست و همه راه خدا را می پیمایند (که یکی هست و هیچ نیست جز او / وحده لا اله الا هو) در این صورت باید از طریق اعتقادات ولایی به واکاوی او نشست. موفق باشید!
مقاله احمد فرهنگ درباره موبد بیدگلی کاشانی
تبدیل سحاب به هما
اسماعیل آل احمد
25 اسفند 1393 در «چهارمین آیین سور سوره های قرآن» در فرهنگسرای هنر شهرستان نظرآباد، صدای گرم استاد سید عباس میرخانی که از میهمانان ویژه موسسه رخسار قرآن بود حال خوبی در همه ما رقم زد. آن روز به مناسبت، اشاره ای به «علی ای همای رحمت» استاد شهریار کرد و گدشت و من نیز از لذت دانستن یک نکته جدید، مست شدم و گذشتم. امروز با دیدن مطلب سراینده شعر «علی ای همای رحمت»؛ شهریار یا شاعر ساوجبلاغی؟ در وبلاگ ساوجبلاغ پژوهی، دیدم که استاد میرخانی ـ سید عباس ـ چه خوب و هنرمندانه به این رابطه ناب هنری استادان سیدحسن میرخانی و شهریار، دامن زده اند. عین سخنان استاد سید عباس میرخانی را که فایل تصویری آن در موسسه رخسار قرآن موجود است برایتان می آورم: «بیت مربوط به استاد شهریار را همه به یاد دارید که می گوید: علی ای همای رحمت! تو چه آیتی خدا را... که به ما سوا فکندی همه سایه هما را. قبل از استاد شهریار، استاد سیدحسن میرخانی، مصرع اول همین بیت را این گونه بازگفته بود: علی ای سحاب رحمت! تو چه آیتی خدا را که استاد شهریار که البته مقام استاد، خیلی هم بالا است فقط با تبدیل سحاب به هما برای این مصرع، شعری ساختند.»
شیخ هادی نجم آبادی برای میرزا رضا مجلس چهلم گرفت
علی صدری: روزهایی که بر ما میگذرد، تداعیگر قتل ناصرالدین شاه قاجار به دست میرزا رضا کرمانی در حرم حضرت عبدالعظیم الحسنی (ع) است. در دوازدهم ربیع الثانی 1314 که چهل روز از اعدام میرزا رضا می گذشت، در نزدیکی خانه حاج شیخ هادی نجم آبادی، آقا میرزا حسن کرمانی با آقا شیخ محمدعلی دزفولی و بعضی از اطرافیان حاج شیخ هادی، چهلم میرزا رضا را برگزار کردند. حاج شیخ هادی خود نیز، برای میرزا رضا مجلس چهلم گرفت. اطعامِ این مجلس، بادمجان بریان کرده و نان و نمک بود. این تنها جایی در ایران بود که برای میرزا طلب مغفرت کردند. سال میرزا رضا را نیز، حاج شیخ هادی نجمآبادی گرفت. او از امین الدوله دعوت کرد و در ساعت پنج از شب گذشته، مجلسی گرفت که حاضرین آن سه نفر بودند! شخص حاج شیخ هادی و امین الدوله و یکی از محارم حاج شیخ هادی. غذای آن مجلس را خود حاج شیخ هادی مهیا کرد که طبخ حضوری کرده و آن عبارت بود از یک چارک برنج، یک سیر روغن، دو سیر شیره و سه عدد نان. پس از صرف غذا حاضرین برای مرحوم میرزا رضای کرمانی طلب رحمت و مغفرت کردند.
متن کامل مقاله «پایان شاه شکار»
نقد قرآنیان شیعه در به کارگیری روش تفسیری قرآن به سنت
A criticism by the Shia Quranic scholars in applying the Quranic interpretation method
to the prophet"s tradition
سیّدرضا مؤدب، جعفر نکونام، علی تصدیقی شاهرضائی، «نقد قرآنیان شیعه در به کارگیری روش تفسیری قرآن به سنت»، دوفصلنامه روش شناسی مطالعات دینی، سال اوّل، ش 1، بهار و تابستان 1393، صص 122 - 137.
چکیده: قرآنیان نام جریانی فکری است که با تکیه بر وحدت امت اسلامی و شعار بازگشت به قرآن، در نیمه دوم قرن سیزدهم هجری، تحت تاثیر اندیشه های اصلاحی سید جمال الدین اسدآبادی و شیخ هادی نجم آبادی، توسط یکی از شاگردان ایشان به نام سید اسدالله خرقانی شکل گرفت و به وسیله دیگرانی همچون شریعت سنگلجی، یوسف شعار، برقعی، قلمداران و حسینی طباطبایی ادامه یافت. این گروه که قرآن را در بخش اعتقادات، کافی و بی نیاز از سنت می دانند و سنت را تنها در بخش احکام و مجملات قرآن به عنوان مبین آیات، معتبر می شمارند، برای پذیرش روایات، ملاک هایی همچون: موافقت آن با قرآن و عقل قطعی و متواتر بودن و مورد اتفاق بودن روایت را مطرح می کنند. اما با مراجعه به برداشت های تفسیری آنان مشخص می شود که این ملاک ها گاهی از سوی خود ایشان هم رعایت نشده و برخی از آنها در تفسیر آیات قرآن به سنت از روایاتی بهره گرفته اند که نه با قرآن و عقل سازگار است و نه از وصف مورد اتفاق و قطعی و متواتر بودن برخوردار است. در این پژوهش، کوشش شده نادرستی دیدگاه و روش آنها بیان شود.
کلیدواژگان: قرآنیان شیعه، روش تفسیری، قرآن و سنت.