گفت و گو با استاد علی میرسعید قاضی
در اتاق کوچکم در طالقان
بخش اول
پژمان کریمی: یکی از معدود بازماندگان نسل اول روابط عمومی در ایران است. از سال 51 که فارغ التحصیل شد تا به امروز، همواره اندیشه و عملش به موازات هم در مسیر تعالی حرفه روابط عمومی پیش رفته است و در این کار و با تالیف و ترجمه کتاب هایی متعدد، دغدغه اش نسبت به توسعه کیفی این حرفه را به اهالی خانواده بزرگ روابط عمومی ایران نشان داده است. هنوز هم با وجودی که به سبب یک عمل جراحی سخت، در خارج از تهران و زادگاه پدری اش طالقان زندگی می کند، روزی چند ساعت می خواند و می نویسد و به قول خودش نشستن در اتاق کوچکش را در حالی که چند کتاب روبه رویش قرار دارد و او مشغول تالیف و ترجمه است با هیچ چیز دیگر در زندگی عوض نمی کند. استاد علی میرسعیدقاضی استاد پیشگام در حوزه روابط عمومی در این گفت وگو از گذشته اش می گوید و اینکه چگونه به دنیای روابط عمومی راه پیدا کرد و بر آن شد تا کمبود ادبیات نظری این حوزه را با تالیف و ترجمه کتبی چند به بهترین نحو پر کند. او همچنین در این گفت وگو از دغدغه هایش می گوید؛ دغدغه هایی که از جنسی کاملاً متفاوت با حرفه اصلی اش هستند و به نگرانی های استاد برای آینده فضای زیست انسان ها برمی گردد...
گفت و گو با استاد علی میرسعید قاضی
در اتاق کوچکم در طالقان
بخش دوم
*حمایت و پشتیبانی از انتشار نشریات و انجمن های تخصصی حوزه روابط عمومی هم همواره در برنامه های شما جای داشته است. با چه نیت و انگیزه ای از انتشار نشریات تخصصی حوزه روابط عمومی حمایت می کردید؟
- در کنار تالیف و ترجمه کتب مختلف، علاقه زیادی به راه اندازی نشریات تخصصی حوزه روابط عمومی داشتم، از همین رو از انتشار نشریات هنر هشتم، تحقیقات روابط عمومی و کارشناس روابط عمومی حمایت کرده و در ابتدای کار آنها را تشویق به راهی که آغاز کرده بودند، کردم. همچنین پس از راه اندازی انجمن روابط عمومی ایران، انجمن متخصصان روابط عمومی و همایش روابط عمومی الکترونیک از این امر به شدت استقبال کردم و تمام تلاشم را برای ارتباط این انجمن ها با مجامع جهانی روابط عمومی مبذول داشتم زیرا همواره بر این اعتقاد بودم که رشته ای می تواند موفق شود که هم کتاب های تخصصی حوزه اش پرتعداد باشد و هم نشریات تخصصی حوزه اش فعال و پویا.
بوداق منشی قزوینی؛ کلانتر ولایت ساوجبلاغ
حسین عسگری: دوست گرامی ام آقای حسین کیا - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی- در 12 مهر 1389 با ارسال رایانامه ای درباره بوداق منشی قزوینی - کلانتر ولایت ساوجبلاغ در دوره صفویه - خواستار معرفی این مورخ شیعی در وبلاگ ساوجبلاغ پژوهی شد. این در حالی است که بنده در سال 1388 در جلد 13 دایره المعارف تشیع، صفحه 151 زندگی نامه و تنها اثر به جا مانده از بوداق منشی را معرفی کرده ام. با سپاس از دکتر کیا مقاله کوتاه دایره المعارف تشیع، تقدیم خوانندگان گرامی می شود. پیش از مطالعه آن مقاله، پیام دکتر کیا را بخوانید:
* * * * * *
عزیمت استاد دکتر حکمت الله ملاصالحی به کشور یونان
استاد دکتر حکمت الله ملاصالحی - از مفاخر علمی و فرهنگی شهرستان ساوجبلاغ - در اواخر مهرماه 1389 به دعوت دانشگاه آتن، راهی کشور یونان شد. ایشان به مدت یک سال در آن دانشگاه به تدریس و پژوهش در رشته فلسفه و باستان شناسی خواهد پرداخت.
از استاد ملاصالحی تا کنون هفت عنوان کتاب و نیز مقالات متعددی به زبان های فارسی، انگلیسی و یونانی در نشریات معتبر داخلی و خارجی در زمینه های متنوع باستان شناسی، دین شناسی، تاریخ، هنرهای آیینی و مسایل دیگر به چاپ رسیده است. استاد ملاصالحی عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، نخستین پژوهشگری است که مباحث عمیق و دشوار مربوط به دانش نوظهور «فلسفه باستان شناسی» را در ایران مطرح کرده است. آن کتاب در وب سایت خبرگزاری مهر، این گونه معرفی شده است:
* * * * * *
بانو مجتهده ربابه صالحی برغانی مدرس حوزه علمیه قزوین
فائزه توکلی (عضو انجمن زنان پژوهشگر تاریخ)
در دوره قاجار زنان تا حدی از آزادی های فردی و اجتماعی برخوردار شدند زیرا سختگیری و تعصب در این دوران مانند زمان صفویه نبود و زنان با وجود محدودیت های رفت و آمد در کوچه و بازار، در عرصه های سیاسی، اجتماعی و مذهبی به موقعیت های شایسته ای رسیدند. در عصر قاجار، زنان برجسته ای در موقعیت های مذهبی نیز وجود داشتند که به دلیل نزدیکی به بزرگان دینی توانستند به مقام اجتهاد نیز برسند. از آن جمله می توان به «ربابه صالحی برغانی» از زنان عالم، فاضل، محدث، متکلم، مجتهد، خطیب و واعظ در آن دوران نام برد.
تازه ترین تصویر پروفسور سیف الدین نجم آبادی
استاد دانشگاه هایدلبرگ آلمان
اخیرا" سرپرست رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در آلمان به همراه وابسته فرهنگی از بخش های اسلام شناسی و ایران شناسی دانشگاه شهر هایدلبرگ دیدار کردند. در این دیدار «پروفسور سیف الدین نجم آبادی» استاد ساوجبلاغی بخش ایران شناسی و زبان فارسی آن دانشگاه درباره موانع، مشکلات موجود در بخش های مورد اشاره، راه های ارتقاء وضع فعلی و انتظاراتی که از جمهوری اسلامی ایران در این باره وجود دارد و از احتمال تعطیل شدن بخش ایران شناسی در دانشگاه هایدلبرگ سخن گفتند.
به نظر می رسد با توجه به کهولت سن و بیماری پروفسور نجم آبادی، ایشان دیگر نتوانند همکاری خود را با این دانشگاه ادامه دهند. در ادامه این دیدار محسن پورمحسنی سرپرست نمایندگی و حسنی وابسته فرهنگی با شرکت در کلاس درس پروفسور نجم آبادی با وضعیت و سطح دروس کلاس های ایران شناسی از نزدیک آشنا شدند. یادآوری می شود پروفسور نجم آبادی در سال های اخیر، ویراست جدیدی از کتاب «تحریر العقلا» تنها اثر باقی مانده از مرحوم شیخ هادی نجم آبادی (روحانی نواندیش دوره قاجاریه) را روانه بازار نشر کرده است.
- منبع: وب سایت رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در برلین.
در نیل همیشه جاری میراث
زنگ فروپاشی ملتها چه وقت به صدا در میآید؟
دکتر حکمتالله ملاصالحی
استاد دانشگاه تهران و از مفاخر فرهنگی شهرستان ساوجبلاغ
بسیاری از وصفها و تعریفها و تعبیرهای متفکران و انسان پژوهان روزگار ما از انسان و شاخصههای انسانی او از بستر نیل همیشه جاری مواریث مدنی معنویاش برگرفته شده است.
انسان را با هیچ شاخصه و صفتی با هیچ مفهوم و مضمونی با هیچ استعاره وتعبیری، منطقا" و مصداقا" مانع و جامع و ملموس و زندهتر از شاخصه وصفت و مفهوم و مضمون میراث تاریخ و فرهنگش نمیتوان شناخت و فهمید و تعریف کرد. خوشههای تعاریف ارسطویی نیز درباره انسان از مزرعههای رنگارنگ همین میراث درو و چیده و خرمن شده است. بر همین سیاق بسیاری از وصفها و تعریفها و تعبیرهای متفکران و انسان پژوهان روزگار ما از انسان و شاخصههای انسانی او از بستر نیل همیشه جاری همین مواریث مدنی معنوی برگرفته شده است.
هشدار استاد دکتر حکمت الله ملاصالحی
آن چه در میراث فرهنگی روی داده از کاپیتولاسیون هم ویرانگرتر است
توضیح سایت خبری آفتاب: پژوهشگران و باستانشناسان و همه دلسوزان میراث غنی این مرز و بوم درباره طرح انتقال سازمان میراث فرهنگی به دیگر شهرها معتقدند در صورت اجرا و عملی شدن این طرح، ما شاهد پیامدهای زیانباری در ارتباط با گنجینه میراث تمدنی خویش خواهیم بود.
اوایل اردیبهشتماه امسال از زبان مسئولان سازمان میراث فرهنگی خبردار شدیم که قرار است سازمان مذکور با همه شعباتش به استانهای دیگر منتقل شود. در این زمینه از استانهای قزوین، اصفهان و اراک به عنوان گزینههای مناسب این امر نام برده شد. با این حال گرچه مسئولان سازمان این طرح را در جهت بحث تمرکززدایی از ادارات دولتی در تهران و گسیل داشتن سازمانهای دولتی از سطح شهر تهران به منظور کاستن از شلوغی و آلودگی این کلان شهر دانستهاند؛ اما پژوهشگران و باستانشناسان و همه دلسوزان میراث غنی این مرز و بوم سخنی دیگر میگویند. به نظر آنان در صورت اجرا و عملی شدن این طرح، ما شاهد پیامدهای زیانباری در ارتباط با گنجینه میراث تمدنی خویش خواهیم بود.