بازتاب «روستای ایستا» در شش نشریه
ماهنامه اخبار شیعیان، ماهنامه زائر، خبرنامه انجمن طالقانی ها، نشریه نگاره، مجله خانواده سبز، ماهنامه شفافیت
تصویر ماهواره ای روستای ایستای طالقان
گوگل ارت (Google Earth)، برنامهای است که به وسیله «شرکت کی هول» ساخته شده و برای مشاهده تصاویر ماهواره ای گرفته شده توسط شرکتهای satellite imagery و aerial photography و GIS 3D از سراسر کره زمین استفاده میشود. این برنامه امکان دیدن نقشه جاده ها و خیابان های شهرها و روستاهای مختلف جهان را فراهم کرده است. از دیگر امکانات این برنامه میتوان به جست و جو در هتلها، رستورانها و دیگر اماکن مختلف شهرها اشاره کرد (دانشنامه ویکی پدیا). تصویر فوق، محدوده روستای ایستای طالقان و زمین های کشاورزی آنها را نشان می دهد.
صاحب فتوای حرمت مدرنیته
دکتر عبدالحسین خسرو پناه - عضو هئیت علمی پزوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی - در کتاب «جریان شناسی فکری ایران معاصر»، اهالی روستای ایستای طالقان و مهدی نصیری - نویسنده کتاب اسلام و تجدد و مدیرمسئول فصلنامه سمات - را ذیل عنوان «جریان تجدد ستیز سنتی» ارزیابی و تحلیلی کرده است. او در این باره نوشته است: «در بهار 1381 یکی از نویسندگانی که با این طایفه ارتباطی داشت، این تفکر را با روش نقلی - دینی در کتابی با عنوان اسلام و تجدد مطرح کرد... نویسنده کتاب با گفتمان درون دینی، تعارض کلی و ماهوی دین اسلام و علوم جدید و تکنولوزی را مطرح ساخت.» (کتاب روستای ایستا، صفحه هجده).
مهدی نصیری در تابستان 1389 کتابی با عنوان «آوینی و مدرنیته» منتشر کرد که مباحث آن را می توان دنباله همان کتاب «اسلام و تجدد» دانست. در مقدمه این کتاب درباره میرزا صادق مجتهد تبریزی (متوفای 1311 خورشیدی) مرجع تقلید اهل توقف طالقان آمده است:
«با ورود تدریجی مدرنیته به ایران، واکنش های گوناگونی در قبال آن از سوی متدینین ابراز شد. بعضی از علما و متدینین به مخالفت کلی با آن و مظاهرش پرداختند. از جمله این گروه میرزا صادق مجتهد تبریزی از علمای به نام عهد مشروطه بود که فتوا به حرمت هر امر مدرنی داد به این دلیل که خاستگاه آن بلاد کفر بوده و اخذ آنها عنوان تشبه به کفار را پیدا خواهد کرد. او به همین دلیل فتوا به حرمت مشروطه که کاملا" رنگ و بوی مدرن داشت، داد و در دوران رضاخان از پذیرش ساختارها و نظامات مدرن مثل مدارس جدید، نظام سربازی و... سرباز زد و مقلدان خود را نیز از آنها برحذر داشت. اما این رویکرد با اشاعه انگاره های مدرن و هجوم سیل آسای مظاهر مدرنیته به کشور در انزوای کامل قرار گرفت. دیگر رویکرد اتخاذ شده از سوی متدینین در قبال مدرنیته، تقسیم آن به دو بخش مفید و مضر بود، بدین معنا که وجوهی از مدرنیته را مثبت و قابل اخذ می دانست مانند تکنولوژی مدرن و علوم تجربی اما بر نفی مظاهر فرهنگی و ایدئولوژی های مدرن و نیز اخلاقیات آن تاکید می کرد. این دیدگاه تاکنون نیز ادامه یافته وبه دیدگاهی مسلط و غالب تبدیل شده است. دیدگاه اول نیز اگر چه بروز و ظهوری بسیار اندک و ضعیف دارد اما همچنان قائلانی دارد و از عمق و غنای بیشتری نسبت گذشته برخوردار شده است.» (کتاب آوینی و مدرنیته، صفحه 10).
پیشرفت معنوی در روستای ایستا
علی برنگی
روستای ایستا واقع در عرض جغرافیایی 36 10 38 و طول جغرافیایی 50 46 59 و 1840 متر ارتفاع از سطح دریا از روستاهای بخش میان طالقان از شهرستان طالقان بوده و از سمت شمال با روستای خسبان از سمت شرق با روستای اوانک از سمت جنوب با روستای جزن و از سمت غرب با روستای پردسر همجوار می باشد. این روستا در فاصله 1700 متری شمال شرقی از مرکز شهر طالقان قرار دارد. این روستا دارای مساحت 180000 متر مربع و یا 18 هکتار می باشد.
توضیحات نویسنده کتاب روستای ایستا درباره سخنان ناروای عبدالله شهبازی
کتاب «روستای ایستا» با هدف بازشناسی «اهل توقف طالقان» نوشته شد تا مبانی معرفتی و خاستگاه مقلدان تجددگریز آیت الله میرزا صادق مجتهد تبریزی (متوفای 1311 خورشیدی) در فضایی منصفانه و علمی بررسی شود. شکر خدا این کتاب مورد استقبال و توجه پژوهشگران دانشگاهی و حوزوی هم قرار گرفت. جهت مطالعه بازتاب های متفاوت آن رجوع کنید به وبلاگی که با هدف گردآوری نقدها راه اندازی شده است.http://savojbolaghi.blogfa.com /
تازه ترین اظهارنظر درباره روستای ایستا، سخنان آقای عبدالله شهبازی - نویسنده کتاب های تاریخی - است. ایشان و چند نفر دیگر با راه اندازی بحثی آزاد با عنوان «فرقه مشاییه و جن گیران» در فیسبوک تلاش کرده اند با دست یازیدن به دلایل کذب و استدلال های سست، اهالی آن روستا را به «جریان انحرافی» و «فرقه به اصطلاح مشاییه» وصل کنند!؟ آنها همچنین مطالب ناروایی را به نویسنده کتاب روستای ایستا نسبت داده اند. با توجه به یافته ها و اطلاعات یقینی نویسنده کتاب، موارد زیر تکذیب می گردد. انتظار می رود که آقای شهبازی در اظهارات خود «انصاف» و «عدالت» را رعایت فرمایند چون زیبنده ایشان نیست که بدون مطالعه دقیق و با استناد به منابع مغرض و ضعیف، درباره پدیده های کمتر شناخته شده همانند اهل توقف طالقان اظهارنظر سطحی و ژورنالیستی نمایند: 1. ادعای توزیع گسترده و رایگان کتاب روستای ایستا در مراسم فاطمیه استان البرز (کرج)؛ 2. ارزیابی و تحلیل اهل توقف طالقان در ذیل جریان انحرافی و فرقه مشاییه؛ 3. ادعای تبلیغات فراوان اهل توقف در کشور؛ 4. انتساب نشر کتاب و راه اندازی وبلاگ به اهالی روستای ایستا؛ 5. به کاربردن واژه های «شیک»، «دهکده اروپایی» و «دهکده توریستی و تبلیغاتی» درباره روستای ایستا؛ 6. ادعای بازدید گسترده و گروهی اهالی کرج با مینی بوس از روستای ایستا.
همه مطالب وبلاگ روستای ایستا
پس از انتشار کتاب «روستای ایستا»، وبلاگ «روستای ایستای طالقان» در پاییز 1389 راه اندازی شد تا «اهل توقف طالقان» را به صورت روشمند، توصیف و تحلیل نماید. 30 مطلب زیر حاصل آن تلاش است که یکجا تقدیم خوانندگان گرامی می شود:
وابستگی بیش از حد به سنت قاجاری!
اشاره: آقای حسن اسدی تبریزی - سردبیر مجله اشراق: فصلنامه فلسفی، عرفانی و ادبی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز - در یادداشت زیر، نامه حجت الاسلام والمسلمین سید ابراهیم سیدعلوی به حسین عسگری - نویسنده کتاب روستای ایستا - را مورد توجه قرار داده و دیدگاه آقای سیدعلوی درباره آیت الله میرزا صادق مجتهد تبریزی - پیشوای اهل توقف طالقان - را به نقد کشیده است. یادآوری می شود سیدعلوی در نامه مورد اشاره، درباره مرجع تقلید اهالی روستای ایستا نوشته است: «مرجع تقلید آن گروه صالح، مجتهدی بوده پویا و پیشرو و آینده نگر. تمام موضع گیری های او در برابر سلطه پهلوی و مشروطیت و در هجوم ویرانگر غرب استعمارگر بوده است.»
گزارشی از سفر به روستای ایستا محل زندگی فرقه اهل توقف !
رضا مهاجر
خبرنگار وب سایت «ندای انقلاب»
بازتاب انتشار کتاب «روستای ایستا: پژوهشی درباره اهل توقف در طالقان» همچنان در مطبوعات و فضای مجازی ادامه دارد. در 17 فروردین 1390 عنوان «روستای ایستا» را در گوگل، جست و جو کردم. موتور جست جو 37500 وب سایت و وبلاگ را معرفی کرد که مطلبی درباره این روستا منتشر کرده اند. مطلب زیر یکی از آن مطالب است که در 4 اردیبهشت 1390 در پایگاه خبری - تحلیلی «ندای انقلاب» منتشر شده است. گزارشی که در واقع از کتاب «روستای ایستا» نقل شده و فقط نویسنده گزارش، به آن رنگ و بوی احساسی و ژورنالیستی داده است.
جهت مطالعه متن کامل گزارش فوق رجوع کنید به:
http://www.598.ir/fa/pages/?cid=11546
تاریخ کنونی و تاریخ فراروی با تاملی در باب دوره های تاریخی
استاد دکتر حکمت الله ملاصالحی
اشاره: استاد دکتر حکمت الله ملاصالحی -از مفاخر فرهنگی شهرستان های ساوجبلاغ و طالقان - هم اکنون در دانشگاه آتن مشغول تدریس و پژوهش درباره تاریخ فلسفه یونان باستان است. مقاله زیر آخرین مقاله استاد است که در مجله «سروش اندیشه» منتشر شده است.
انسان هستندهای است، تاریخیشده، تاریخمند و تاریخساز. افقی است گشوده در تاریخ و تقدیر تاریخی خویش به روی عالم. از این منظر تاریخ هر دورهای چه شرقی چه غربی، چه پیش از تاریخ و چه تاریخی، تاریخ نحوه انسان بودن او در جهان است. به دیگر سخن هر تاریخی - مراد من تاریخ هر دوره ای است - تاریخ آدمی است. این حضور و ظهور تاریخی و نحوه بودن انسان در جهان دارای وحدت بنیادین بوده و فروکاستی به تاریخ طبیعی و طبیعت نیست. میان ابتداییترین زمختترین و سادهترین ابزارهای ساخته دست و اندیشه بشر و مورد استفاده پیش از تاریخ، و ظریفترین و پیچیدهترین و حساسترین فراوردههای صنعتی بشر دوره جدید، چنان وحدت ارگانیک یا انداموار و بنیادین وجود دارد که بهرغم همه تحولات و گسستهای دورهای که تاریخ آدمی آزموده و پشت سر نهاده، توانسته همچنان پیوستگی و وحدت خود را چونان تاریخ آدمی و نحوه بودن انسان در جهان حفظ کند و به حرکت و حیات خود ادامه دهد...
جهت مطالعه متن کامل مقاله فوق رجوع کنید به:
http://sooreandishe.bloghaa.com/1389/12/16/post-76
از روستای ایستای طالقان تا گلدره نظرآباد
نویسنده وبلاگ ساوجبلاغ پژوهی: در 22 فروردین 1379 به همراه آقای محمدسعید جانب اللهی فیروزآبادی - پژوهشگر مردم شناسی سازمان میراث فرهنگی - دیداری از «روستای ایستای طالقان» و «روستای عشایری گلدره نظرآباد» داشتم. ایشان در پاییز 1389 در وبلاگ خود، سفرنامه اش به منطقه طالقان و نظرآباد را منتشر کرد. گزارشی که قرار است در کتابی با عنوان «هزار نکته مردم شناسی از هزار نقطه ایران» چاپ شود. ایشان درباره علت انتشار سفرنامه اش به روستای ایستا نوشته است: «برخلاف قول و البته بیشتر به نیت خیر که از دامنه شایعات بکاهم، اظهارات ایشان را در مقاله ای با عنوان «نگاهی مردم شناختی به نگرش های دینی در روستا و شهرهای اقماری تهران» در پژوهشنامه دفتر یکم سال 1379، از انتشارات اداره کل میراث فرهنگی استان تهران به چاپ رساندم.»
* * * * *